Του Γιώργου Κακούρη
Κάποτε μιλάγαμε για στημένες εκλογές, ή για παρεμβάσεις σε εκλογικές διαδικασίες, μόνο μιλώντας για μακρινές χώρες που πληρούν τα κλασικά κριτήρια του χαρακτηρισμού «μπανανία», ή μιλώντας υποτιμητικά για τις εκλογικές διαδικασίες στα κατεχόμενα. Ξεχνούσαμε από τη μία ότι χοντρικά μέχρι τη δεκαετία του 1980 δεν ήμασταν και η ωριμότερη των δημοκρατιών. Και ξεχνούσαμε από την άλλη πως στα κατεχόμενα είχαν έναν πολύ καλό λόγο να ανησυχούν για τη διαφάνεια των εκλογών – ως κοινωνία υπό κυριολεκτική κατοχή.
«Είναι ένας ηγέτης, με τις λόξες του, με τις ακρότητές του» έλεγε στις 9 Νοεμβρίου ο Αβέρωφ Νεοφύτου για τον Ντόναλντ Τραμπ μιλώντας στην εκπομπή «Πολιτικά αλλιώς» στον Σπορ FM, προσπερνώντας τις ερωτήσεις της Μαρίνας Οικονομίδου για τη χυδαιολογία, τον αυταρχισμό και την τοξικότητα του νέου προέδρου των ΗΠΑ. Αντιθέτως, ο κ. Νεοφύτου μας έλεγε πως ο κ. Τραμπ «είχε σημαία την ελευθερία του λόγου» και πως μια από τις πρώτες του πράξεις θα ήταν «να τη θωρακίσει ακόμα περισσότερο».