Του Παύλου Ξανθούλη
Ο Δημοκρατικός Συναγερμός, είναι εδώ και πολλά χρόνια το μοναδικό κυπριακό κόμμα-μέλος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ) και από το 2004 συμμετέχει στην Ομάδα του ΕΛΚ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τη μεγαλύτερη πολιτική οικογένεια του Σώματος. Ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο Νίκος Αναστασιάδης, προερχόμενος και στηριζόμενος από τον ΔΗΣΥ, συμμετείχε στις προπαρασκευαστικές συνεδρίες των ηγετών του ΕΛΚ, που είθισται να λαμβάνουν χώρα λίγες ώρες πριν από τις Συνόδους Κορυφής Ε.Ε., προκειμένου να διαμορφώσουν κοινή πολιτική γραμμή, ως μια ενιαία πολιτική οικογένεια. Στο πλαίσιο αυτό, ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας είχε κάποιες φορές την ευκαιρία να εγείρει και ζητήματα που απασχολούσαν την Κύπρο, ζητώντας τη βοήθεια των «ομόσταβλων» του ηγετών του ΕΛΚ, οι οποίοι δεν ήταν πάντα πρόθυμοι να βοηθήσουν.
Ο Νίκος Αναστασιάδης έφυγε, ο Νίκος Χριστοδουλίδης τον διαδέχθηκε στην ηγεσία της Κύπρου και επεδίωξε να συμμετάσχει στις εργασίες του ΕΛΚ, παρά το γεγονός ότι καλώς ή κακώς έχει διαγραφεί από τον ΔΗΣΥ. Και επίσης, παρά το γεγονός ότι τα κόμματα που τον στηρίζουν προέρχονται από δύο αντίπαλες πολιτικές ομάδες του ΕΛΚ, τους Σοσιαλιστές-Δημοκράτες (συμμετέχουν ΔΗΚΟ-ΕΔΕΚ) και τους Φιλελευθέρους/Renew (συμμετέχει η ΔΗΠΑ). Ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης έχει λοιπόν καταφέρει, εξασφαλίζοντας για τον εαυτό του –σε πρώτο χρόνο– ένα sui generis καθεστώς συμμετοχής στο ΕΛΚ. Sui generis, γιατί ανάλογό του δεν υπήρξε ποτέ. Όντας διαγεγραμμένο μέλος του ΔΗΣΥ και υποστηριζόμενος από τους μεγάλους αντιπάλους του ΕΛΚ στην Ε.Ε.
Και τα κατάφερε ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης, για δύο κυρίως λόγους:
• Αφενός, γιατί αξιοποίησε την ανάγκη του ΕΛΚ να ενισχυθεί, καθώς τα τελευταία χρόνια έχει χάσει σημαντικό μέρος της δύναμής του. Αν και παραμένει η μεγαλύτερη πολιτική οικογένεια, διαθέτει μόλις οκτώ ηγέτες κρατών και κυβερνήσεων από σύνολο 27. Εξ ου και ο Πρόεδρος του ΕΛΚ, Μάνφρεντ Βέμπερ, είχε ζητήσει από τον τέως πρόεδρο του ΔΗΣΥ, Αβέρωφ Νεοφύτου –που αρχικά κλωτσούσε– να συναινέσει στη συμμετοχή Χριστοδουλίδη στις συνόδους του ΕΛΚ, δρομολογώντας το καθεστώς sui generis, για τον νυν Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας.
• Και αφετέρου, γιατί ο ΔΗΣΥ, μετά τα ολέθρια λάθη του Αβέρωφ Νεοφύτου, αναγκάστηκε να συναινέσει, διά χειρός του ίδιου του τέως Προέδρου του κόμματος. Σε άλλη μία από τις πολλές αμφιταλαντεύσεις, οι οποίες τελικά του στοίχισαν την ηγεσία της παράταξης που τον ανέδειξε.
Και εδώ μπαίνει στην εικόνα η νέα ηγεσία. Υπό την Αννίτα Δημητρίου. Η οποία, νέα ηγεσία, έχει κληρονομήσει το sui generis καθεστώς του Χριστοδουλίδη στο ΕΛΚ. Και προσπαθεί να το διαχειριστεί, χωρίς ωστόσο να υπάρχει καθαρότητα θέσεων, δεδομένων και των χειρισμών που προηγήθηκαν. Ενώ την ίδια ώρα, το ΕΛΚ –σε συντονισμό με την κυβέρνηση Χριστοδουλίδη– ζητάει την επέκταση του «οξύμωρου φαινομένου», με τη συμμετοχή του ΥΠΕΞ Κωνσταντίνου Κόμπου στις προπαρασκευαστικές συνεδρίες του ΕΛΚ, ως επίσης και του ΥΠΕΣ Κωνσταντίνου Ιωάννου, στις αντίστοιχες προπαρασκευαστικές συνεδρίες. Παραπέμποντας σε μια τριγωνική sui generis σχέση, που κανείς δεν ξέρει πού θα σταματήσει. Και ο ΔΗΣΥ, που αντιπολιτεύεται πλέον επισήμως τον Νίκο Χριστοδουλίδη, συνεχίζει να συγκατατίθεται στη συμμετοχή του Κυπρίου Προέδρου στην ίδια πολιτική οικογένεια στην οποία μεγάλωσε ευρωπαϊκά ο Δημοκρατικός Συναγερμός..
Τριγωνικές πολιτικές σχέσεις έχουμε βιώσει πολλές. Όχι όμως τέτοιου τραγικού επιπέδου. Η κα Αννίτα Δημητρίου, η οποία ατυχώς έχει κληρονομήσει τις αποφάσεις του προκατόχου της, οφείλει να δώσει δείγμα ηγεσίας και να σταματήσει να εξαντλείται στο «σύνθημα ενότητας». Είτε θα επαναφέρει τον κ. Χριστοδουλίδη στον ΔΗΣΥ, ώστε να συμμετάσχει ως μέλος του κόμματος στο ΕΛΚ, τερματίζοντας και την αντιπολίτευση που ασκεί στην Κύπρο, η οποία σε κάθε περίπτωση «μπάζει». Είτε, θα αφαιρέσει τα κλειδιά του ΕΛΚ από τον Νίκο Χριστοδουλίδη και θα εξηγήσει στον πρόεδρό του, Μάνφρεντ Βέμπερ, ότι δεν είναι δυνατόν ο ΔΗΣΥ να αντιπολιτεύεται τον κ. Χριστοδουλίδη και την ίδια ώρα και οι δύο τους να συμμετέχουν στην ίδια πολιτική οικογένεια. Άλλωστε, εύλογα κάποιος θα μπορούσε να διερωτηθεί ποιον θα ακούει το ΕΛΚ στο Κυπριακό; Τον κ. Χριστοδουλίδη ή τον ΔΗΣΥ;
Σημείωση: Ο κ. Βέμπερ θα τολμούσε να ζητήσει από οποιοδήποτε άλλο κόμμα, συνδεδεμένο με το ΕΛΚ, το οποίο ασκεί αντιπολίτευση στον ηγέτη της χώρας του, να προσυπογράψει τη συμμετοχή τού εν λόγω ηγέτη στην ίδια πολιτική οικογένεια; Ή ο ΔΗΣΥ είναι τελικά ο sui generis αδύναμος κρίκος του ΕΛΚ;
