Του Παύλου Ξανθούλη
Είναι δυνατόν ο πρόεδρος ενός κράτους να υποστηρίζει δημοσίως μια θέση και ένας υπουργός της κυβέρνησης του εν λόγω προέδρου, να κινείται στο αντίθετο ρεύμα; Είναι ακόμη δυνατόν ο ίδιος υπουργός να εγκαλεί την Ε.Ε., ενώ ο πρόεδρος του κράτους που τον διόρισε να είναι ικανοποιημένος από την Ε.Ε. και να τοποθετείται (επανειλημμένα) εκ μέρους των Βρυξελλών, υποκαθιστώντας τον εκπρόσωπo της Κομισιόν;
Ε, λοιπόν είναι δυνατόν, δυστυχώς. Και δυστυχέστερο είναι το γεγονός ότι δεν υπάρχει κανείς, σε πολιτικό επίπεδο, είτε από την υποτιθεμένη και δεδομένα άστοχη αντιπολίτευση του ΑΚΕΛ, είτε από την ανεύθυνη συμπολίτευση του ΔΗΣΥ, να πει δυο λόγια μπας και σταματήσει αυτός ο κατήφορος. Της διαδρομής μιας κυβέρνησης, η οποία έχει δύο χαρακτηριστικά: Αφενός, λειτουργεί σαν εκπρόσωπος της Ε.Ε. Και αφετέρου, δημιουργεί την εντύπωση μιας διαλυμένης χορωδίας, στο πλαίσιο της οποίας, ο κάθε κυβερνητικός αξιωματούχος λέει το δικό του τραγούδι και όλοι μαζί θέλουν να πείσουν ότι αυτό που ακούμε είναι εύηχο.
Με πρώτη φωνή, τον πρόεδρο Χριστοδουλίδη, ο οποίος στις 11 Απριλίου, λειτουργώντας (για άλλη μια φορά) σαν εκπρόσωπος της Ε.Ε., επικαλέστηκε τις Βρυξέλλες και απoκάλυψε την ενόχληση της Κομισιόν για τις εμπρηστικές θέσεις της Άγκυρας, αναφορικά με την πόντιση καλωδίου και την ηλεκτρική διασύνδεση, Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ. Ανεξαρτήτως εξελίξεων που «έτρεχαν», ενώ γράφονταν αυτές οι γραμμές, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας λοιπόν δήλωσε στις 11 Απριλίου: «Εγώ εκείνο που μπορώ να σας αναφέρω, συζητώντας με αξιωματούχους της Ε.Ε. και με την ίδια την πρόεδρο της (σ.σ. Ευρωπαϊκής) Επιτροπής και σήμερα με την επίτροπο για τη Μεσόγειο, είναι η έντονη δυσαρέσκεια της Ε.Ε. για τέτοιου είδους δηλώσεις, οι οποίες αφορούν ένα έργο ευρωπαϊκής κοινής ωφελείας που χρηματοδοτείται από την ίδια την Ε.Ε. Άρα, τέτοιου είδους προσεγγίσεις ή θέσεις παρακολουθούνται και από πλευράς Ε.Ε. και σίγουρα είναι αρνητικές».
Τρεις μέρες αργότερα, στις 14 Απριλίου, ο υπουργός Ενέργειας της Κύπρου, Γιώργος Παπαναστασίου, τον οποίο διόρισε ο πρόεδρος Χριστοδουλίδης και προφανώς επικοινωνούν μεταξύ τους, διότι βρίσκονται στην ίδια «χορωδία», είπε κάτι εντελώς διαφορετικό (Άλφα): «Πρέπει και η Ευρώπη να τοποθετηθεί για τον λόγο ότι μέχρι τώρα δεν είδαμε για ένα ευρωπαϊκό έργο να υπάρξει επί του πεδίου τοποθέτηση με απτές ενέργειες».
Και εύλογα διερωτάται κανείς, τι πραγματικά ζητάει ο κ. Παπαναστασίου; Γιατί κάλεσε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να τοποθετηθεί και να προβεί σε απτές ενέργειες; Δεν τοποθετήθηκε η Κομισιόν τρεις μέρες νωρίτερα, στις 11 Απριλίου, από τον εν Κύπρω εκπρόσωπό της, πρόεδρο Χριστοδουλίδη, που μετέφερε την ενόχληση της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και της επιτρόπου για τη Μεσόγειο Ντουμπράβσκα Σούιτσα; Δεν άκουσε ο υπουργός Εμπορίου τον Πρόεδρο να μας λέει ότι είναι σε επαφή με τις υπό αναφορά αξιωματούχους της Ε.Ε. και ότι είναι έντονα δυσαρεστημένες για τη στάση της Άγκυρας; Ή μήπως δεν έλαβε υπόψη τα όσα ανέφερε ο πρόεδρος Χριστοδουλίδης, υποκαθιστώντας την Ε.Ε. και εκφράζοντας την ενόχλησή της;
Αν δεν το άκουσε, έπραξε κακώς, γιατί είθισται όλοι οι υπουργοί να ενημερώνονται για προεδρικές δηλώσεις, όσο ασόβαρες κι αν είναι. Αν δεν τις έλαβε υπόψη, έπραξε καλώς. Διότι ο κάθε νουνεχής άνθρωπος, θα ανέμενε ότι μια έκφραση δυσαρέσκειας ή ενόχλησης της Ε.Ε. για τη στάση που τηρεί η Τουρκία, θα εκδηλωνόταν αρμοδίως από τις ίδιες τις Βρυξέλλες και όχι αναρμοδίως από τη Λευκωσία, εν είδει «αντιποίησης αρχής».
Κι αν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ήθελε πραγματικά να κάνει πολιτική και όχι μικροπολιτική, θα όφειλε να ζητήσει από την πρόεδρο της Κομισιόν και την επίτροπο για τη Μεσόγειο να βγουν δημοσίως και να διατυπώσουν την «ενόχληση» για τις εμπρηστικές αντιδράσεις της Άγκυρας σε σχέση με την ηλεκτρική διασύνδεση της Κύπρου, πριν τοποθετηθεί ο ίδιος. Ή ακόμη καλύτερα, να παρέμβουν αποφασιστικά προς την Άγκυρα, με «απτές ενέργειες», όπως είπε και ο υπουργός, για να διασφαλιστεί το έργο, για το οποίο η Ε.Ε. θα διαθέσει 657 εκατομμύρια ευρώ.
Αλλά, προφανώς άλλη είναι η έγνοια του Προέδρου μας. Κινείται αποκλειστικά σε ρυθμούς εσωτερικής κατανάλωσης και στο ζήτημα της ηλεκτρικής διασύνδεσης της Κύπρου με την Ε.Ε. Όπως είχε πράξει και στο Κυπριακό, εξαγγέλλοντας εκ μέρους των Βρυξελλών, την πολιτική εκπροσώπηση της Κομισιόν στην πολυμερή διάσκεψη της Γενεύης, διά «Επιτρόπου». Και πάλι εν είδει «αντιποίησης αρχής», με τα πολύ γνωστά αποτελέσματα.
