Του Παύλου Ξανθούλη
Σε ασκήσεις πολιτικής ραπτικής, για το «κοστούμι» των όρων εντολής της Μαρίας Άνχελα Ολγκίν Κουεγιάρ, επιδίδεται η ελληνοκυπριακή πλευρά, ενόψει του διαφαινόμενου διορισμού της ως απεσταλμένης του γ.γ. ΟΗΕ, για τα όποια επόμενα βήματα, στο Κυπριακό. Ο πρόεδρος Χριστοδουλίδης, αισθάνθηκε την ανάγκη να προκαταλάβει δημοσίως το πλαίσιο μέσα στο οποίο αναμένεται να κινηθεί η κα Ολγκίν, σημειώνοντας ότι «εκείνο που μας ενδιαφέρει και εκείνο που εμείς επιθυμούμε είναι μια προσωπικότητα που θα έχει τη δυνατότητα να πραγματοποιεί συνεχείς επαφές στην Κύπρο, στην Ελλάδα, στην Τουρκία, στο Ηνωμένο Βασίλειο και στις Βρυξέλλες, ούτως ώστε να προετοιμάσει το έδαφος με στόχο μέχρι την επόμενη πολυμερή του Ιουλίου να ανακοινωθεί η επανέναρξη των διαπραγματεύσεων από το σημείο που έχουν διακοπεί».
Από την τοποθέτηση του προέδρου Χριστοδουλίδη –σε συνέντευξη στον Φιλελεύθερο– αναδεικνύονται τα εξής χαρακτηριστικά του πολιτικού κοστουμιού που κατά την άποψη της ελληνοκυπριακής πλευράς θα πρέπει να φορέσει η κα Ολγκίν, η οποία ενώ γράφονταν αυτές οι γραμμές, αναμενόταν να διοριστεί απεσταλμένη του γ.γ. ΟΗΕ:
• Εν πρώτοις, η απεσταλμένη του Αντόνιο Γκουτέρες, θα πρέπει να εγκατασταθεί στην περιοχή, ενδεχομένως στην Κύπρο, ώστε να είναι σε θέση να πραγματοποιεί συνεχείς επαφές εδώ, στην Ελλάδα, στην Τουρκία, στο Ηνωμένο Βασίλειο και στις Βρυξέλλες.
• Το δεύτερο, είναι οι όροι εντολής της κας Ολγκίν, με τα μάτια του Προέδρου της Δημοκρατίας. Ο οποίος, θεωρεί ότι η απεσταλμένη του γ.γ. οφείλει να προετοιμάσει το έδαφος για «επανέναρξη των διαπραγματεύσεων από το σημείο που έχουν διακοπεί».
Δηλαδή, με πολύ απλά λόγια, ο Πρόεδρός μας, θεωρεί ότι η κα Ολγκίν θα πρέπει να πηγαινοέρχεται σε Κύπρο, Ελλάδα, Τουρκία, Βρετανία και Βέλγιο μέχρι να καταφέρει να εξασφαλίσει την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων, από το σημείο διακοπής τους, δηλαδή από το Κραν Μοντανά.
«Στόχο», τον οποίο ξένος διπλωμάτης στην έδρα της Ε.Ε. (στην οποία εξακολουθεί να επενδύει αποκλειστικά ο πρόεδρος Χριστοδουλίδης, στο Κυπριακό), παρομοιάζει με τον τίτλο της γνωστής σειράς ταινιών, «mission impossible». Με την υποσημείωση μάλιστα ότι «τα υφιστάμενα δεδομένα που καθορίζουν το Κυπριακό, δεν επιτρέπουν αισιοδοξία ότι μια τέτοιου είδους αποστολή, που σκιαγραφείται μέσα από τα λεγόμενα της ελληνοκυπριακής πλευράς, θα έχει ευτυχές αποτέλεσμα (happy end)».
Οι λόγοι είναι πολλοί. Όχι μόνο γιατί ο Πρόεδρός μας δεν είναι ο Τομ Κρουζ. Αλλά κυρίως, γιατί τα ίδια τα Ηνωμένα Έθνη και η συγκεκριμένη απεσταλμένη του γ.γ. ΟΗΕ, έχουν επανειλημμένα υποδείξει προς την ελληνοκυπριακή πλευρά ότι οφείλει «να κάνει περισσότερα» για να εξασφαλίσει την επανέναρξη μιας νέας διαδικασίας επίλυσης του Κυπριακού. Θυμάται άραγε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας τι ανέφερε η κα Ολγκίν σε συνέντευξή της στην «Κ», πριν φύγει από την Κύπρο; Είχε πει ότι «η κυβέρνηση Χριστοδουλίδη έχει μία πολύ καθαρή εικόνα και ξέρει τι θα μπορούσε να ξεκλειδώσει τη διαδικασία», ώστε να ξαναρχίσουν συνομιλίες για την επίλυση του Κυπριακού.
Κι αυτή η εικόνα, όπως έχουμε επανειλημμένα δημοσιεύσει, περιλαμβάνει κινήσεις προς την κατεύθυνση ικανοποίησης του τουρκικού αιτήματος για κυριαρχική ισότητα. Όχι ευθέως, αλλά μέσω της εγκαθίδρυσης των «τριών άλφα»: Απευθείας εμπορίου, απευθείας πτήσεων και απευθείας σχέσεων του κατοχικού μορφώματος με τη διεθνή κοινότητα.
Το οποίο ζητάνε η Άγκυρα και ο Ερσίν Τατάρ εδώ και καιρό και δυστυχώς θεωρείται προϋπόθεση/προαπαιτούμενο, για την επάνοδό τους στο τραπέζι και για τη λύση του Κυπριακού.
Σε αυτά, θα πρέπει να προστεθούν οι υποδείξεις του Αντόνιο Γκουτέρες προς τις δύο πλευρές «να εξετάσουν πώς να γεφυρώσουν το χάσμα στις θέσεις τους». Δηλαδή να συναντηθούν κάπου ενδιάμεσα, μεταξύ της διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας που προτάσσει ο πρόεδρος Χριστοδουλίδης και των δύο κρατών που επιστρατεύουν Άγκυρα-Τατάρ. Σε συνδυασμό με τη διακηρυγμένη θέση του ίδιου του γ.γ. ΟΗΕ για «τετραγωνισμό του κύκλου», αλλά και για «bottom up approach». Δηλαδή, μιας προσέγγισης στην οποία η κυριαρχία του κράτους θα πηγάζει από κάτω προς τα πάνω, παραπέμποντας σε δύο κυρίαρχες κοινότητες, με τα όποια αποθέματα να καταλήγουν στην κεντρική εξουσία.
Όλα αυτά που δυστυχώς φωτογραφίζουν ευκρινέστατα συνομοσπονδία, αποτελούν το πατρόν του κοστουμιού που θα ενδυθεί στην αποστολή του οποιοσδήποτε απεσταλμένος του ΟΗΕ, περιλαμβανομένης της Μαρία Άνχελα Ολγκίν Κουεγιάρ. Σε αντίθεση με αυτά που ισχυρίζεται ο Πρόεδρός μας, αναλώνοντας όλες τις ενέργειές του, στο πεδίο της εσωτερικής κατανάλωσης.
