Του Παύλου Ξανθούλη
Η Κύπρος δεν πρέπει να ανησυχεί από την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στις ΗΠΑ, διότι ο πρόεδρος Χριστοδουλίδης «έκανε τα κουμάντα του» και όπως αποκάλυψε, συνάντησε στενό συνεργάτη τού πλανητάρχη πριν από τις εκλογές στις ΗΠΑ. Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας δήλωσε στο ΡΙΚ ότι, «είχα συνάντηση (εδώ) στο Προεδρικό Μέγαρο, που δεν δόθηκε στη δημοσιότητα, με στενό συνεργάτη του κυρίου Τραμπ. Που συζητήσαμε και το θέμα της ενδεχόμενης εκλογής του κυρίου Τραμπ και πώς θα αναπτυχθούν οι σχέσεις μας».
Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας δήλωσε ακόμη ότι «συζητήσαμε για τους ενδεχόμενους διορισμούς από πλευράς του Αμερικανού προέδρου στο υπουργείο Εξωτερικών, στο υπουργείο Άμυνας». Ιδιαίτερο ενδιαφέρον προκαλεί το ρήμα που χρησιμοποίησε ο πρόεδρος Χριστοδουλίδης, που πήγε σε ελληνικό σχολείο, άρα γνωρίζει την ελληνική γλώσσα και δεν είναι αφελής: «Συζητήσαμε», είπε. Δηλαδή, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν είπε ότι ενημερώθηκε για τις σκέψεις του κ. Τραμπ από τον στενό του συνεργάτη για τα δύο εν λόγω υπουργεία, όπως ενδεχομένως θα έλεγε κάποιος άλλος κοινός θνητός. Αλλά, ότι «συζητήσαμε». Δηλαδή, όπως αφήνει να εννοηθεί, και είχε λόγο, και τον άρθρωσε, ο πρόεδρος Χριστοδουλίδης για το ζήτημα των διορισμών στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ και στο υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ! Ωραιότατα! Δεν επεκτάθηκε όμως ο κ. Χριστοδουλίδης, ούτε διευκρίνισε πώς συνέβαλε ο ίδιος σε αυτή τη «συζήτηση» που είχε με τον Αμερικανό τεχνοκράτη-συνεργάτη του Τραμπ και κατά πόσον εξέφρασε και εισηγήσεις, στη βάση της δικής του εμπειρίας και πολιτικής γνώσης. Και δεν εννοούμε για τα πρόσωπα που θα αναλάβουν το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και το υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ. Προς Θεού, αυτό θα ήταν παρέμβαση στα εσωτερικά των ΗΠΑ. Αναφερόμαστε απλώς στη μεθοδολογία, προκειμένου και ο Ντόναλντ Τραμπ να ακολουθήσει τακτική Χριστοδουλίδη και να πλαισιωθεί από συγγενείς και κουμπάρους, ώστε να αισθάνεται κι αυτός ασφάλεια, όπως ο πρόεδρός μας. Ασχέτως, εάν οι υπόλοιποι αισθάνονται ανασφάλεια. Δεν γνωρίζουμε, βεβαίως, πόσους συγγενείς έχει ο Τραμπ ή πόσους κουμπάρους διαθέτει και κατά πόσον επαρκούν για να διασφαλίσει τις βασικές ανάγκες του αμερικανικού κράτους, αλλά ας καλύψει τουλάχιστον τα νευραλγικά πόστα, κατά το μοντέλο Χριστοδουλίδη. Κι αν του τελειώσουν οι συγγενείς και οι κουμπάροι, ας βάλει τους αρχιτέκτονες του σπιτιού του ή άλλους «δοκιμασμένους» σε ανάλογα projects. Μην πάνε χαμένοι.
Επί της ουσίας τώρα και με βάση τη συνάντηση που είχε ο πρόεδρος Χριστοδουλίδης με τον τεχνοκράτη, στενό συνεργάτη του Ντόναλντ Τραμπ, κρατάμε ακόμη δύο στοιχεία από την προεδρική τοποθέτηση:
Πρώτο, ότι σύμφωνα με τον πρόεδρο της Δημοκρατίας έχει κινηθεί προληπτικά, «πριν από τις εκλογές, ώστε να διασφαλίσουμε κάποια πράγματα», εκφράζοντας «χαρά» για το αποτέλεσμα της συζήτησης. Τοποθέτηση που προφανώς στοχεύει στο εσωτερικό ακροατήριο, επιχειρώντας να απαντήσει σε επικρίσεις για την πρόσφατη επίσκεψή του στον Λευκό Οίκο και τη συνάντηση με τον απερχόμενο πρόεδρο Τζο Μπάιντεν.
Και δεύτερο, ότι η «σχέση μας (σ.σ. Κύπρου-ΗΠΑ) όχι μόνο θα συνεχιστεί, αλλά θα ενισχυθεί ακόμη περισσότερο», όπως χαρακτηριστικά ανέφερε στο ΡΙΚ ο πρόεδρος Χριστοδουλίδης, δημιουργώντας την εντύπωση ότι οι κυπροαμερικανικές σχέσεις κινούνται πλέον σε μια τόσο στέρεη βάση, που δεν μπορούν να επηρεαστούν αρνητικά από τις αλλαγές προσώπων. Ακόμη κι αν αυτή η αλλαγή αφορά στο πρόσωπο του ίδιου του πλανητάρχη, ο οποίος είναι και απρόβλεπτος και τυγχάνει να έχει και φιλικές σχέσεις με τον Ταγίπ Ερντογάν.
Κοινό χαρακτηριστικό των τοποθετήσεων του προέδρου Χριστοδουλίδη είναι και το γεγονός ότι σε όλες τις περιπτώσεις επιστρατεύει την εξωτερική πολιτική για να κάνει εσωτερική μικροπολιτική. Η αλήθεια είναι ότι εικασίες μπορούμε να κάνουμε όλοι, αλλά θεωρώ ότι κανείς σοβαρός δεν μπορεί να πει σήμερα με βεβαιότητα ότι η κυπροαμερικανική σχέση «όχι μόνο θα συνεχιστεί, αλλά θα ενισχυθεί ακόμη περισσότερο», όπως τόλμησε να προβλέψει για προφανείς λόγους εσωτερικής κατανάλωσης, ο πρώτος πολίτης αυτού του τόπου. Οι υπόλοιποι, ας αναμένουμε να δούμε τα πρώτα πραγματικά δείγματα γραφής, παραμένοντας προσγειωμένοι. Άλλωστε, ο κάλαμος και το καβάλημά του ουδέποτε υπήρξαν καλοί σύμβουλοι. Για κανένα. Ανεξαρτήτως αξιώματος.
Σημ.: Αλήθεια, ποιος είναι αυτός ο τεχνοκράτης, στενός συνεργάτης του Τραμπ που μπήκε σε διαλογική «συζήτηση» με τον πρόεδρό μας για τα χαρτοφυλάκια του ΥΠΕΞ και του ΥΠΑΜ των ΗΠΑ; Όσο κομψά και να το θέσουμε, πρωτοκλασάτος δεν μπορεί να είναι.
