Του Παύλου Ξανθούλη
Ο ευρωβουλευτής κ. Φειδίας Παναγιώτου έχει εκλεγεί αυτοπροβάλλοντας το απολιτικό του επίπεδο, κάτι που εκλήφθηκε ως προσόν από 71.330 ψηφοφόρους. Η άνεσή του μπροστά στον φακό να λέει ότι δεν γνωρίζει τίποτα για την Ε.Ε. ή για την πολιτική και η παραδοχή αυτής της απόλυτης άγνοιας, αγκαλιάστηκαν από το 19,4% του εκλογικού σώματος. Και έτσι, 71.330 ψηφοφόροι τον ψήφισαν και τον έστειλαν στις Βρυξέλλες, θεωρώντας ότι εκεί, στην έδρα της Ε.Ε., χωρίς κανένα κόστος για τους ιδίους, εκδικούνται τα κυπριακά πολιτικά κόμματα. Διότι εκλαμβάνουν την Ε.Ε. ως ένα ξένο σώμα, αγνοώντας ότι εκεί λαμβάνονται οι βασικότερες των αποφάσεων που τους αφορούν. Και ότι η Ε.Ε. είναι εδώ και 20 χρόνια ο φυσικός χώρος της Κύπρου, η πολιτική της οικογένεια, η οποία καθορίζει σε πολύ μεγάλο βαθμό την πορεία του κυπριακού κράτους. Άρα και τις ζωές όλων μας. Περιλαμβανομένων των 71.330 και του κ. Φειδία Παναγιώτου. Χωροταξικά λοιπόν, το εκλογικό σώμα, επέλεξε να στείλει τον κ. Φειδία Παναγιώτου στις Βρυξέλλες. Και ουσιαστικά, του άνοιξε την πόρτα της Ευρωβουλής και ο καθ’ ιδίαν ομολογία, πολιτικά ανεπαρκής, επιχείρησε να μπει μέσα, με τον αέρα ενός ευρωβουλευτή που μπορεί να κάνει τη διαφορά.
Ωστόσο, η εικόνα που σχηματοποιείται παραπέμπει σε κάτι πολύ διαφορετικό και όπως πληροφορούμαστε, o youtuber-ευρωβουλευτής έχει λάβει δύο ενδιαφέρουσες ενημερώσεις, ενώ παράλληλα, ο τρόπος με τον οποίο διαχειρίζεται το υπέρτατο αγαθό που του παρέχεται, δηλαδή την ψήφο του στην ολομέλεια του Σώματος, «συζητείται ατύπως»:
• Όπως ανέφερε στην «Κ» πηγή με άριστη γνώση των τεκταινομένων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, «ο τρόπος με τον οποίο ψηφίζει ο κ. Φειδίας Παναγιώτου, δεν περνά απαρατήρητος. Δεν είναι υπό επίσημη παρακολούθηση, αλλά την ίδια ώρα, βρίσκεται στη σφαίρα ενδιαφέροντος κύκλων του Σώματος, οι οποίοι καταγράφουν δεδομένα». Αυτό στο οποίο εστιάζεται κυρίως «το ενδιαφέρον» των σημαινόντων κύκλων της Ευρωβουλής, είναι το ενδεχόμενο χειραγώγησης της ψήφου του Κύπριου ευρωβουλευτή, από ακολούθους του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Σημειώνεται ότι ο ευρωβουλευτής ψήφισε εναντίον της εκλογής της προέδρου της Κομισιόν Ούρσουλας φον ντερ Λάιεν, όχι γιατί ο ίδιος διαφωνούσε με τις πολιτικές ή το πρόγραμμά της. Κάτι που θα ήταν θεμιτό. Αλλά, γιατί έτσι αποφάσισαν όσοι έλαβαν μέρος σε μια υποτυπώδη δημοσκόπηση που είχε οργανώσει. Υπό αυτή την έννοια, δημιουργείται η εντύπωση ότι ο ευρωβουλευτής κ. Φειδίας Παναγιώτου έχει καταστήσει «διαθέσιμη» την ψήφο του στα χέρια προσώπων που δεν γνωρίζει. Όπως δεν γνωρίζει από πού προέρχονται και τι σκοπούς εξυπηρετούν.
• Σύμφωνα με την ίδια άριστα ενημερωμένη πηγή, ο κ. Παναγιώτου έλαβε γνώση των αρμοδιοτήτων του, ως επίσης και του Κανονισμού λειτουργίας της Ευρωβουλής, ο οποίος μεταξύ άλλων ορίζει ότι κανένας ευρωβουλευτής δεν δύναται να προσλάβει στενά συγγενικά του πρόσωπα.
• Ο Κύπριος ευρωβουλευτής έλαβε επίσης γνώση ότι δεν μπορεί να βιντεογραφεί πρόσωπα στους χώρους της Ευρωβουλής, όπου επιθυμεί, όπως επιθυμεί και όποτε επιθυμεί. Κάτι που άλλωστε επιτρέπεται μόνο σε επαγγελματίες εικονολήπτες, είτε της Ευρωβουλής, είτε τηλεοπτικών σταθμών, με τους δεύτερους να χρειάζονται διαπίστευση.
Όλα αυτά συνθέτουν τις πρώτες σελίδες ενός εγχειριδίου λειτουργίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, για τον κ. Φειδία Παναγιώτου, τον Κύπριο ευρωβουλευτή που συγκέντρωσε τις περισσότερες ψήφους στην ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας, σε ευρωεκλογές. Ποσοστό, το οποίο δεν είναι εύκολο να ερμηνεύσει κάποιος. Αν και ο διάσημος συγγραφέας-ψυχοθεραπευτής Χόρχε Μπουκάι αναφερόμενος γενικότερα στο ζήτημα της ψήφου, επιστρατεύει αναφορές του καθηγητή Μάρκος Αγκίνις, σύμφωνα με τις οποίες «οι λαοί δεν έχουν τους πολιτικούς που τους αξίζουν, αλλά τους πολιτικούς που τους μοιάζουν». Υπό την έννοια προφανώς, ότι πολλοί ψηφίζουν αυτούς με τους οποίους ταυτίζονται και μέσα από τους οποίους ενδεχομένως να καταφέρνουν να δούνε τον ίδιο τον εαυτό τους.
Κάτι που εάν θεωρηθεί πειστική ερμηνεία και στην περίπτωση της Κύπρου, δεν θα αφορά μόνο τον κ. Φειδία και τους 71.330 ψηφοφόρους που τον εξέλεξαν ως ευρωβουλευτή. Αλλά θα εξηγεί και την εκλογή πολλών άλλων, από τους αστέρες της κυπριακής πολιτικής σκηνής.
Σημείωση για υποψήφιους επιτρόπους: Ο πρόεδρος Χριστοδουλίδης, με τη γνωστή «αποφασιστικότητα», φέρεται τώρα να μη σκέφτεται να προτείνει ως επίτροπο, τεχνοκράτη στην Ε.Ε. που τυγχάνει να είναι συγγενικό πρόσωπο, στενότατου συνεργάτη του. Καλό βεβαίως θα ήταν να το πει και στο ίδιο το πρόσωπο. Ή δεν χρειάζεται;
