Του Παύλου Ξανθούλη
Πριν από 18 μήνες, ο πρόεδρος Χριστοδουλίδης ισχυριζόταν ότι οι προτάσεις του για ενεργότερη εμπλοκή της Ε.Ε. στο Κυπριακό, αλλά και για διορισμό μιας ισχυρής πολιτικής προσωπικότητας από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο (και όχι από την Κομισιόν), είχαν τύχει θερμότατης υποδοχής από την πρόεδρο της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ. Στη συνέχεια, ισχυρίστηκε επίσης, ότι άρχισε και η συζήτηση «συγκεκριμένων ονομάτων», δημιουργώντας εντυπώσεις ότι περίπου η «ενεργότερη εμπλοκή» της Ε.Ε. ήταν δεδομένη και μαζί και ο διορισμός της ισχυρής ευρωπαϊκής πολιτικής προσωπικότητας. Ωστόσο, οι προεδρικοί ισχυρισμοί, ήταν αίολοι. Γιατί, όπως είχαμε επανειλημμένα επισημάνει, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο δεν έχει αρμοδιότητα να διορίζει πολιτικές προσωπικότητες, γιατί οι λοιποί εταίροι μας στην Ε.Ε. δεν είχαν καμιά διάθεση να «εμπλακούν ενεργότερα» στο Κυπριακό και γιατί θεωρούν ότι η όποια εμπλοκή τους, θα πρέπει απλώς να έχει υποστηρικτικό χαρακτήρα προς τα Ηνωμένα Έθνη.
Με άλλα λόγια, ο πρόεδρος Χριστοδουλίδης, τοποθέτησε πολύ ψηλά τον πήχη. Και προφανώς ήταν πολύ δύσκολο να τον υπερβεί. Αυτό όμως δεν πτόησε τη Λευκωσία, η οποία αντί να προσγειωθεί, ανέβασε ακόμη ψηλότερα τον πήχη. Κι έτσι ο πρόεδρος Χριστοδουλίδης προέβαλε ενισχυμένες διεκδικήσεις, ζητώντας διασύνδεση των ευρωτουρκικών ντοσιέ με το Κυπριακό και προσδοκώντας ότι η Ε.Ε. θα θέσει στη διάθεση της Κύπρου την ευρωπαϊκή εργαλειοθήκη, ώστε να την αξιοποιήσει έναντι στην Τουρκία. Και όπως ήταν αναμενόμενο και το είχαμε επισημάνει πολλές φορές, η Ε.Ε. δεν ικανοποίησε τις κυπριακές διεκδικήσεις. Δρομολόγησε μια νέα μακρόπνοη ευρωτουρκική σχέση, προτείνοντας την υλοποίηση επτά συνολικά ευρωτουρκικών ντοσιέ, χωρίς ωστόσο να θέτει ως προϋπόθεση τη διευθέτηση του Κυπριακού. Τον περασμένο Απρίλιο μάλιστα και ενώ ο πρόεδρος Χριστοδουλίδης εξακολουθούσε να διατηρεί ψηλά τον πήχη, οι «27» ομόφωνα (περιλαμβανομένου του ίδιου του προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας), αποφάσισαν την «προώθηση της εργασίας» επί του εγγράφου Μπορέλ/Κομισιόν που προβλέπει την υλοποίηση των εν λόγω επτά ευρωτουρκικών ντοσιέ. Με αφετηρία την παρουσία του Τούρκου ΥΠΕΞ σε άτυπο Συμβούλιο της Ε.Ε. και το ξεπάγωμα όλων των υψηλών ευρωτουρκικών διαλόγων, περιλαμβανομένου και του Εμπορίου, εν μέσω του τουρκικού εμπάργκο σε πλοία και εμπορεύματα με αφετηρία την Κύπρο.
Παρά τη δυσάρεστη εικόνα που σχημάτισαν οι εταίροι μας, με την ανοχή, αν μη τι άλλο, της Λευκωσίας, ο πρόεδρος Χριστοδουλίδης συνέχισε να αυτοτεστάρεται σε μεγάλα ύψη. Αυτή τη φορά, τοποθέτησε τον πήχη στο νεοσύστατο χαρτοφυλάκιο της νέας Κομισιόν, για τη «Μεσόγειο», θεωρώντας ότι ο Κώστας Καδής θα ήταν το πρόσωπο στο οποίο η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν θα εμπιστευόταν την πολιτική της Ε.Ε. για τη Μεσόγειο.
Δηλαδή, όσο περίεργο κι αν ακούγεται, ο Νίκος Χριστοδουλίδης θεωρούσε ότι η πρόεδρος της Κομισιόν συνυπολογίζοντας το γεωγραφικό και πολιτικό εύρος του εν λόγω χαρτοφυλακίου, θα μπορούσε να το εμπιστευθεί στον Κύπριο Κώστα Καδή. Υπό το φως μάλιστα του ιδίου ειδικού ενδιαφέροντος, καθώς και των ζωτικών συμφερόντων της Κυπριακής Δημοκρατίας στην περιοχή, ως επίσης και του γεγονότος ότι το Κυπριακό παραμένει άλυτο.
Τα αποτελέσματα είναι γνωστά. Ο πρόεδρος Χριστοδουλίδης και μαζί του η Κύπρος, κατέληξαν στα ψάρια. Και ο Κώστας Καδής προορίζεται -αφού περάσει την ακρόαση της Ευρωβουλής- για το χαρτοφυλάκιο «Αλιεία-Ωκεανοί», το οποίο αφορά μεταξύ άλλων την Ισπανία, τη Γαλλία, την Ολλανδία, τη Δανία και την Ιταλία. Και καθόλου την Κύπρο. Σε κάθε δε περίπτωση, «η Αλιεία και οι Ωκεανοί» δεν συνιστούν χαρτοφυλάκιο πρώτης διαλογής. Αλλά ένα «δεύτερο-τρίτο» χαρτοφυλάκιο, το οποίο μάλιστα υπολείπεται του πολύ σημαντικότερου χαρτοφυλακίου για την Υγεία, το οποίο υπηρετεί με συνέπεια η απερχόμενη Κύπρια Επίτροπος Στέλλα Κυριακίδου.
Με βάση όλα αυτά, θα μπορούσε κάποιος να πει ότι τα άλματα και δη το άθλημα επί κοντώ, δεν αποτελούν το φόρτε της διακυβέρνησης Νίκου Χριστοδουλίδη. Και δεν είναι μόνο ο πήχης που τοποθετείται σε δυσανάλογο ύψος για το μπόι της κυβέρνησης. Αλλά είναι και το κοντάρι, το οποίο είναι χρήσιμο μόνο όταν κάποιος θέλει να περάσει πάνω από τον πήχη ή έστω όταν έχει ελπίδες να τα καταφέρει. Διαφορετικά, τι να το κάνει;
Σημείωση: Σε ό,τι αφορά στα χαρτοφυλάκια για τη Γεωργία ή για το Κλίμα, που επίσης φερόταν να επικεντρώνεται ο πρόεδρος Χριστοδουλίδης, ως εναλλακτικές επιλογές, πηγές στις Βρυξέλλες απλώς μειδιούσαν.
