Οι «υποστηρικτές» και τα κενά αέρος των υποψήφιων προέδρων

Η υποστήριξη ενός υποψήφιου προέδρου από ψηφοφόρους και οργανωμένα σύνολα θα πρέπει να προϋποθέτει ταύτιση επί της ουσίας σε ένα πρόγραμμα διακυβέρνησης. Προγραμματική σύγκλιση, κοινές θέσεις και κοινούς στόχους, ως επίσης και ένα πλαίσιο δράσης για υλοποίησή τους. Συνεπώς η έννοια της υποστήριξης δεν μπορεί να εξαντλείται στην ψηφοθηρία, εκ μέρους του όποιου υποψηφίου, ούτε στην αποκόμιση μετεκλογικών κερδών, εκ μέρους των όποιων υποστηρικτών. Ούτε βεβαίως μπορεί να κινείται στη σφαίρα των δημόσιων σχέσεων. Έχοντας αυτά υπόψη, και βλέποντας διάφορα πρόσωπα και οργανωμένα σύνολα που στηρίζουν κάποιους υποψηφίους, δεν μπορώ να διερωτηθώ τι τους ενώνει.

Για παράδειγμα, είναι άξιον απορίας ποιοι πραγματικά επιστράτευσαν τον πρώην πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς και τον πρώην διαπραγματευτή της τουρκοκυπριακής κοινότητας Οζντίλ Ναμί, προκειμένου να στηρίξουν την υποψηφιότητα του Ανδρέα Μαυρογιάννη. Ο Γερμανός πρώην Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου πρωτοστάτησε για τη διατήρηση εν ζωή της πρότασης Κανονισμού για το απευθείας εμπόριο Ε.Ε.-ψευδοκράτους, κάτι με το οποίο διαφωνούν προφανώς τόσο ο ανεξάρτητος κ. Μαυρογιάννης, όσο και το ΑΚΕΛ που τον υποστηρίζει. Ο κ. Σουλτς δεν ευθυγραμμίστηκε με τις θέσεις της Επιτροπής Νομικών της Ευρωβουλής, ούτε και με τη Νομική Υπηρεσία του Σώματος που έκριναν ως «ακατάλληλη» (inappropriate) τη νομική βάση του Κανονισμού, στο πλαίσιο της οποίας το ψευδοκράτος θεωρείται «τρίτη χώρα». Όταν μάλιστα τα δύο αρμόδια Σώματα της Ευρωβουλής ζήτησαν την απόσυρση της πρότασης Κανονισμού, ο κ. Σουλτς είχε αντίθετη άποψη. Απέστειλε επιστολή την 1^η Οκτωβρίου 2014, προς τον τότε πρωθυπουργό της Ιταλίας, Ματέο Ρέντζι (όταν η Ρώμη ασκούσε την προεδρία Ε.Ε.), στην οποία γνωστοποιούσε τη θέση για την απόσυρση 19 προτάσεων Κανονισμού. Όχι όμως και του Κανονισμού για το απευθείας εμπόριο, τον οποίο ο κ. Σουλτς φρόντισε (με τη σύμπραξη και πολιτικών ομάδων) να περιλάβει μεταξύ των θεμάτων των οποίων, «η εργασία θα πρέπει να συνεχιστεί», στο πλαίσιο του παραρτήματος Ι της εν λόγω επιστολής, την οποία έχουμε στην κατοχή μας.

Ο κ. Οζντίλ Ναμί από την άλλη δεν υπάρχει αμφιβολία ότι έχει φιλική σχέση με τον Ανδρέα Μαυρογιάννη. Μήπως όμως αυτό αρκεί για τη υποστήριξη ενός υποψηφίου; Να θεωρήσουμε δηλαδή ότι ο κ. Ναμί ταυτίζεται με τις θέσεις Μαυρογιάννη για τη λύση του Κυπριακού; Ή μήπως ο κ. Μαυρογιάννης ταυτίζεται με τον κ. Ναμί, ο οποίος ήταν και υπέρμαχος του απευθείας εμπορίου και της ταϊβανοποίησης της κατεχόμενης Κύπρου, αλλά και της συμμετοχής Tουρκοκύπριων ψευδοβουλευτών στις εργασίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου;

Ο Νίκος Χριστοδουλίδης, στην πρόσφατη τηλεμαχία στο ΡΙΚ, αναφέρθηκε στα πολιτικά κόμματα που τον στηρίζουν, περιλαμβανομένου και του Κινήματος των Κυπρίων Κυνηγών. Το εν λόγω κίνημα, σε ανακοίνωσή του, υποστήριξε ότι ο κ. Χριστοδουλίδης «συμφωνεί να εξετάσει και να τροχιοδρομήσει, σε περίπτωση εκλογής του, βασικές θέσεις του κινήματος», περιλαμβανομένων της «κυνηγετικής δραστηριότητας» και «της διαχείρισης των χρημάτων από την έκδοση αδειών κυνηγίου». Τι λοιπόν πραγματικά ενώνει τον Νίκο Χριστοδουλίδη με τους Κύπριους Κυνηγούς, οι οποίοι καταφέρθηκαν εναντίον του Ανδρέα Μαυρογιάννη, γιατί βρέθηκε έξω από το προεδρικό σε εκδήλωση διαμαρτυρίας ακτιβιστών για το ζήτημα του εγκλεισμού σκύλων σε κλουβιά; Μήπως ο κ. Χριστοδουλίδης συμφωνεί αναφορικά με τη φυλάκιση σκύλων σε κλουβιά, με τους Κύπριους Κυνηγούς, οι οποίοι προτάσσουν 40 χιλιάδες ψήφους;

Ο τρίτος των «μεγάλων» υποψηφίων, Αβέρωφ Νεοφύτου, όπως ο ίδιος είπε, έχει ταυτότητα. Στηρίζεται λοιπόν από το δικό του κόμμα, τον Δημοκρατικό Συναγερμό. Υπό αυτή την έννοια, δεν χρειάζεται να ανησυχεί για τα κίνητρα υποστηρικτών από άλλους χώρους. Διότι τέτοιοι υποστηρικτές δεν υπάρχουν, με ό,τι βεβαίως αυτό συνεπάγεται. Ωστόσο, θεωρώ ότι θα πρέπει να ανησυχεί για τα κίνητρα κάποιων προσώπων, από τον δικό του χώρο. Τα οποία πρόσωπα, τόσο δημοσίως όσο και ενώπιόν του, μπορεί να εμφανίζονται ως υπέρμαχοι της υποψηφιότητας Αβέρωφ Νεοφύτου. Αλλά, σε κάποιες περιπτώσεις, δεν κρύβουν το ενδιαφέρον τους για την επόμενη μέρα στον Δημοκρατικό Συναγερμό. Θεωρώντας προφανώς ότι μια τέτοια μέρα, πιθανότατα θα ξημερώσει μετά το αποτέλεσμα των επικείμενων προεδρικών εκλογών.