Του Παύλου Ξανθούλη
Όταν επικρίναμε για πρώτη φορά την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν για πολιτική ανυποληψία και για χειρισμούς που μόνο ένας ευρωπαίος με αμερικανικούς προσανατολισμούς μπορούσε να κάνει στο Ουκρανικό, κανείς δεν άρθρωνε λέξη. Όλοι, περιλαμβανομένου του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ, εξαντλούνταν στην αιτιολόγηση κυρώσεων, οι οποίες αν και απαραίτητες, δεν ήταν δυστυχώς ραμμένες στα μέτρα της Ε.Ε. Και ο πιο επιεικής θα μπορούσε σήμερα να πει ότι η Πρόεδρος της Κομισιόν υπέβαλε σε κυρώσεις τον εγκληματία πολέμου κ. Πούτιν χωρίς προηγουμένως να θωρακίσει την απολύτως εξαρτημένη από τη Ρωσία, Ε.Ε. Η κ. φον ντερ Λάιεν δρομολογούσε πακέτα κυρώσεων εκ μέρους της Ε.Ε, σε συνεννόηση και συντονισμό με τις ΗΠΑ, τη Βρετανία και τον Καναδά, με τη σύμφωνο γνώμη του Όλαφ Σολτς και του Εμανουέλ Μακρόν. Οι άλλοι «εταίροι», περιλαμβανομένου του Προέδρου Αναστασιάδη, ήταν εκτός παιγνιδιού και απλώς καλούνταν να εγκρίνουν τις κυρώσεις, οι οποίες λόγω περιεχομένου, έχουν μέχρι στιγμής δυσμενέστερες επιπτώσεις για τα ίδια τα κράτη-μέλη και ηπιότερες κατά του Ρώσου εισβολέα. Και γι’ αυτό έχουν όλοι ευθύνη. Και οι ηθικοί αυτουργοί και οι εκτελεστές και οι απόντες…
Κι έτσι φτάσαμε εδώ που μας έφερε η κ. φον ντερ Λάιεν, εξυπηρετώντας κατά κύριο λόγο τους σχεδιασμούς των Αμερικανών (που μας πωλούν ακριβότερο LNG, σε αντικατάσταση της φτηνότερης ρωσικής ενέργειας) και όχι των Ευρωπαίων. Πέρασαν 147 μέρες για να αντιληφθεί η Πρόεδρος της Κομισιόν ότι ο Πούτιν θα μας ψήσει το ψάρι στα χείλη. Και πρότεινε ημίμετρα, αμφιβόλου μάλιστα αποτελεσματικότητας. Για μείωση κατανάλωσης φυσικού αερίου-ρεύματος σε κρατικά κτίρια, για χρήση τρένων και μετρό, διότι προφανώς η Πρόεδρος της Κομισιόν νομίζει ότι όλες οι χώρες της Ε.Ε. είναι ακριβώς όπως η Γερμανία. Την ίδια ώρα, οι τιμές στην ενέργεια είναι στα ύψη, ο κόσμος δεν θα μπορεί να ζεσταθεί τον χειμώνα, ο πληθωρισμός σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο, η Ε.Ε. κινδυνεύει να εισέλθει σε τροχιά ύφεσης και το ευρώ-συγκριτικά και με το δολάριο-αγγίζει το δάπεδο, όπως βεβαίως και η άσκηση πολιτικής από την κ. Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. Αν μάλιστα στην εξίσωση βάλουμε τα κέρδη της Ρωσίας και του εγκληματία πολέμου, ηγέτη της, ως επίσης και τα τεράστια κέρδη που αποκομίζουν Κίνα και Ινδία που αγοράζουν φτηνή ενέργεια από την Μόσχα, τότε γίνονται αντιληπτές οι «επιτυχίες» της Κομισιόν. Μιας Κομισιόν που γνωρίζει ότι η Τουρκία έχει ακυρώσει τις ευρωπαϊκές κυρώσεις και προσφέρει διέξοδο στον Πούτιν μέσω τουρκικών τραπεζών, αλλά επιλέγει να κλείνει τα μάτια.
Το νέο δε έγγραφο της Κομισιόν για την ενέργεια, εκτιμά αυτό που θα μπορούσε κάποιος να δει με γυμνό μάτι εδώ και μήνες, όταν η κ. φον ντερ Λάιεν πανηγύριζε ότι θα κατατροπώσει τον Πούτιν, από το βήμα της Ευρωβουλής. Ότι οι τιμές στην ενέργεια θα συνεχίσουν την αυξητική τους πορεία, μέχρι και το 2024-2025. Μια εκτίμηση, η οποία καταδεικνύει ότι η πολιτική που έχει εφαρμοστεί από την Πρόεδρο της Κομισιόν, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια την Ε.Ε. σε οικονομική κατάρρευση.
Και ξαφνικά ήρθε ο εξίσου πολιτικά ανυπόληπτος Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ, ο οποίος θυμήθηκε επτά σχεδόν μήνες μετά τις άστοχες κυρώσεις και τις επιπτώσεις τους στην ευρωπαϊκή οικονομία, να επιτεθεί στην κ. φον ντερ Λάιεν. «Υπάρχει η αίσθηση ότι η Επιτροπή έχασε χρόνο, και αυτό είναι ατυχές», είπε ο κ. Μισέλ στη «Le Soir», επικρίνοντας την καθυστέρηση υποβολής προτάσεων για την ενέργεια από την Κομισιόν. Ο κ. Μισέλ όμως δεν άργησε μια μέρα. Άργησε πολλούς μήνες και οι επικρίσεις του παραπέμπουν δυστυχώς σε επικήδειο.
Άλλωστε, το επίπεδο των δύο ηγετών της Ε.Ε., φον ντερ Λάιεν και Μισέλ, είναι γνωστό από τα «αποκαλυπτήρια» που τους έκανε ο Ερντογάν, στην κοινή συνάντηση που είχε μαζί τους. Στο γνωστό επεισόδιο του «καναπέ» (sofagate), που είχε καταδείξει ποιοι είναι δυστυχώς οι ηγέτες της Ε.Ε.
Και οι άλλοι όμως που δεν μιλούν, είναι καλύτεροι; Η Κύπρος μπορεί να είναι μικρή, αλλά οφείλει να εκφράσει άποψη. Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης δεν έχει κάτι να πει για την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν (και για τον Μισέλ) που έχει φέρει την Ε.Ε. στο χείλος του γκρεμού; Ή θα μιλήσουμε αφού γκρεμιστούμε, για να μην εκτεθούμε στα μάτια της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών;
