Του Παύλου Ξανθούλη
Διθυραμβικοί τίτλοι που δημιουργούν την εντύπωση ότι η Ε.Ε. έχει κατατροπώσει την Τουρκία και έχει εξασφαλίσει προς όφελος της Κυπριακής Δημοκρατίας όσα δεν καταφέραμε να πάρουμε μόνοι μας 48 χρόνια, ακούστηκαν μετά την έγκριση της έκθεσης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την υποψήφια χώρα. «Κόλαφος» και «ράπισμα» η έκθεση για την Τουρκία, είπαν κάποιοι, δημιουργώντας μια εικόνα, η οποία δυστυχώς απέχει έτη φωτός από την πραγματικότητα. Ας δούμε γιατί:
Επί της ουσίας: Η έκθεση περιλαμβάνει θετικά στοιχεία για τη Λευκωσία, όπως όμως και αρκετά αρνητικά. Και έτσι συμβαίνει πάντοτε με τις εκθέσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Η έκθεση, μεταξύ άλλων, «καλεί την Τουρκία να εγκαταλείψει την απαράδεκτη πρόταση για μια λύση δύο κρατών», αναφέρεται ρητώς στην διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία και ζητάει από την Άγκυρα την άμεση απόσυρση των στρατευμάτων της από τη νήσο ως επίσης και «να παραδώσει την περιοχή των Βαρωσίων στους νόμιμους κατοίκους της υπό την προσωρινή διοίκηση του ΟΗΕ». Ωστόσο, δεν επιστρατεύει κανέναν μοχλό πίεσης, ούτε εγείρει ζήτημα επιπτώσεων για το καθεστώς Ερντογάν. Δηλαδή, όλες αυτές οι φραστικές υποδείξεις, οι πλείστες εκ των οποίων επαναλαμβάνονται κάθε χρόνο από την Ευρωβουλή, δεν παραπέμπουν σε συνέπειες για την Τουρκία. Με αποτέλεσμα, η Ευρωβουλή να τα λέει στις εκθέσεις της, αλλά η Άγκυρα να τα γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων της. Εάν μάλιστα στην εξίσωση περιλάβουμε και τις αρνητικές υποδείξεις για αναβάθμιση της Τελωνειακής Ένωσης της Τουρκίας, στις οποίες προβαίνει η έκθεση, ως επίσης και την επιδοκιμασία του ρόλου που διαδραματίζει η Άγκυρα στο Ουκρανικό, αλλά και στο προσφυγικό/μεταναστευτικό, παρά τα κύματα παράτυπων μεταναστών που διοχετεύει στην Κύπρο, τότε η έννοια του «κολάφου» μάλλον δεν ταιριάζει στο αποτέλεσμα που εξασφαλίσαμε μέσω της έκθεσης της Ευρωβουλής. Ακόμη περισσότερο αν συνυπολογιστούν και κάποιες προχωρημένες θέσεις της Ευρωβουλής που υποδεικνύει ότι «η Κυπριακή Δημοκρατία είναι υπεύθυνη για την εντατικοποίηση των προσπαθειών της με σκοπό τη διευκόλυνση της συνεργασίας των Τουρκοκυπρίων με την Ε.Ε.».
Επί των τύπων: Ένα δεύτερο στοιχείο που θα έπρεπε να ληφθεί υπόψη από όσους είδαν «έκθεση-κόλαφο» του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είναι η γνώση των τυπικών στοιχείων αυτού του εγγράφου. Η έκθεση της Ευρωβουλής γίνεται «ιδία πρωτοβουλία». Και συνεπώς δεν είναι ούτε νομικά αλλά ούτε και πολιτικά δεσμευτική. Για κανένα. Πρόκειται για μια έκθεση η οποία στέλνει απλώς κάποια πολιτικά μηνύματα. Και βεβαίως δεν πρέπει να υποτιμάται. Όπως επίσης όμως δεν πρέπει να υπερτιμάται, με τη δημιουργία εντυπώσεων ότι έχουμε περίπου στριμώξει την Τουρκία. Άλλωστε, η κυβέρνηση της Άγκυρας απορρίπτει κάθε χρόνο τις συστάσεις της Ευρωβουλής. Ούτε καν η Κομισιόν ή το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, δηλαδή οι ηγέτες των 27 κρατών-μελών δεν υποχρεούνται να ακολουθήσουν τη γραμμή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Και είναι γνωστό ότι δεν την ακολουθούν…
«Η βοήθεια του κοινού»: Όσοι θεώρησαν την έκθεση της Ευρωβουλής «κόλαφο» και «ράπισμα» θα μπορούσαν ακόμη κι αν δεν είχαν διαβάσει το κείμενο στο σύνολό του ή αν αγνοούσαν τα τυπικά στοιχεία που το συνοδεύουν, να «υποψιαστούν» ότι το αποτέλεσμα δεν ήταν τόσο ρόδινο για τη Λευκωσία, εάν ζητούσαν τη «βοήθεια του κοινού». Στην προκειμένη περίπτωση, θα μπορούσαν είτε να κοιτάξουν την ονομαστική ψηφοφορία που εκδίδεται μετά από κάθε ψήφισμα της ολομέλειας. Είτε, απλώς να ρωτήσουν τους Κυπρίους ευρωβουλευτές τι ψήφισαν. Λοιπόν, κανείς από τους έξι Κυπρίους ευρωβουλευτές δεν υπερψήφισε την έκθεση. Σύμφωνα με την ονομαστική ψηφοφορία και οι έξι τήρησαν αποχή (Λευτέρης Χριστοφόρου και Λουκάς Φουρλάς ΔΗΣΥ-ΕΛΚ, Γιώργος Γεωργίου και Νιαζί Κιζίλγιουρεκ ΑΚΕΛ-Ευρωπαϊκή Αριστερά και Κώστας Μαυρίδης ΔΗΚΟ-Σοσιαλιστές-Δημοκράτες και Δημήτρης Παπαδάκης Σοσιαλιστές-Δημοκράτες). Εάν λοιπόν η έκθεση της Ευρωβουλής για την Τουρκία ήταν «κόλαφος», όπως κάποιοι διατυμπάνιζαν, γιατί δεν βρέθηκε έστω και ένας από τους Κυπρίους ευρωβουλευτές να την υπερψηφίσουν στο σύνολό της; Προφανώς γιατί απλούστατα η έκθεση αυτή δεν ήταν όπως δυστυχώς παρουσιάστηκε. Και γιατί τα θετικά στοιχεία, που αναμφίβολα περιλαμβάνει, ανατρέπονται από μια σειρά αρνητικών θέσεων και αναφορών που δεν επέτρεψαν σε κανέναν από τους έξι Κυπρίους ευρωβουλευτές να δώσουν θετική ψήφο στην έκθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την Τουρκία.
Σημ.: Οι υπερβολικές αντιδράσεις του τουρκικού ΥΠΕΞ στην έκθεση της Ευρωβουλής αποτελούν μόνιμη τακτική, καθώς είναι γνωστό ότι η Άγκυρα διεκδικεί τα πάντα και «δεν αφήνει τίποτα να πέσει κάτω». Σε αντίθεση με κάποιους άλλους που πανηγυρίζουν χωρίς λόγο.
