Του Παύλου Ξανθούλη
Οι αντιδράσεις του ΑΚΕΛ, όπως και οι ευαισθησίες αντιστασιακών οργανώσεων γύρω από την ανέγερση του «μικρού μουσείου Διγενή» (σύμφωνα με το Υπουργείο Παιδείας), ήταν αναμενόμενες. Όπως αναμενόμενο ήταν και το γεγονός ότι το κόμμα της Αριστεράς θα πρωτοστατούσε για να δεσμεύσει το κονδύλι που είχε περιληφθεί στον προϋπολογισμό, αναφορικά με την αγορά της οικίας Αζίνα στη Χλώρακα και τη μετατροπή της σε μουσείο Γρίβα. Και αυτό έπραξε το ΑΚΕΛ. Πρωτοστάτησε λοιπόν και δέσμευσε το κονδύλι, με τις ψήφους εν τέλει του ΔΗΚΟ και της ΕΔΕΚ, που είχαν αρχικά τοποθετηθεί θετικά στην Επιτροπή Οικονομικών, ως επίσης και της ΔΗΠΑ που είχε τηρήσει αποχή. Κόμματα, τα οποία το ΑΚΕΛ φρόντισε να «καρφώσει», διασυνδέοντας τη συμπεριφορά που είχαν υιοθετήσει στην Επιτροπή Οικονομικών, με τη στήριξη του Νίκου Χριστοδουλίδη και καταδεικνύοντας μια εμφανή τάση εκμετάλλευσης του ζητήματος και στον προεκλογικό στίβο.
Άρα, το ΑΚΕΛ «είδε φως και μπήκε». Αξιοποιώντας ένα ζήτημα που «πουλάει» διαχρονικά, με προφανή στόχο όχι απλώς να εκθέσει τα εν λόγω τρία κόμματα που στηρίζουν τον Νίκο Χριστοδουλίδη, αλλά και να συσπειρώσει τους «δικούς του». Γύρω από την υποψηφιότητα του Ανδρέα Μαυρογιάννη, η οποία προφανώς, 60 μέρες πριν από τις εκλογές, δεν έχει πείσει τους Ακελικούς ψηφοφόρους, στον βαθμό που θα επιθυμούσε η ηγεσία του κόμματος. Άλλωστε, εάν τα πράγματα ήταν διαφορετικά, το ΑΚΕΛ «θα μπορούσε και μόνο του» και δεν θα χρειαζόταν τον Γρίβα, το «μικρό μουσείο» και τις χορηγίες, παίζοντας το χαρτί της πόλωσης.
Η όξυνση πάντως του κλίματος εκτιμάται ότι εξυπηρετεί ακόμη περισσότερο τον υποψήφιο του ΔΗΣΥ, Αβέρωφ Νεοφύτου, ο οποίος καίγεται κυριολεκτικά για συσπείρωση των συναγερμικών οπαδών. Κυβερνητικός αξιωματούχος υποστήριζε δε ότι η πόλωση με φόντο το κεφάλαιο Γρίβα, ενδέχεται να εξυπηρετήσει τον κ. Νεοφύτου, «ειδικά εάν συντηρηθεί για μερικές ακόμη μέρες». Εκφράζοντας μάλιστα την ελπίδα για διαφοροποίηση του κλίματος και στη Λεμεσό, εκεί όπου εκτιμάται ότι η υποψηφιότητα του Αβέρωφ Νεοφύτου δείχνει να «πονάει περισσότερο».
Γίνεται λοιπόν κατανοητό, εν έτει 2022 ότι το ζήτημα Γρίβα έχει υπερβεί κατά πολύ τα όρια του «μικρού μουσείου» του Υπουργείου Παιδείας και επιχειρείται να αξιοποιηθεί στον προεκλογικό στίβο, κυρίως από το ΑΚΕΛ, αλλά και από τον ΔΗΣΥ που θεωρούν ότι θα αποτελέσει σημαντικό εργαλείο στις προσπάθειές τους να πετύχουν συσπείρωση. Αδιαφορώντας προφανώς για το γεγονός ότι αυτή η συζήτηση, γύρω από το κεφάλαιο Γρίβα δεν πρόκειται να δώσει λύση στα μεγάλα ζητήματα που επαγγέλλονται ότι επιθυμούν να διαχειριστούν τα δύο μεγάλα κόμματα. Άλλωστε, μήπως αυτή η δριμύτατη αντιπαράθεση που καταγράψαμε τις τελευταίες μέρες είναι σε θέση να μας δώσει λύση ενόψει οικονομικής ύφεσης, που εκτιμάται ότι σύντομα θα είναι προ των πυλών, σε όλη την ευρωπαϊκή επικράτεια, περιλαμβανομένης και της Κύπρου;
Ή θα μας λύσει το Κυπριακό; Προφανώς και δεν είναι, όπως δεν είναι και σε θέση να δημιουργήσει συνθήκες μιας εθνικής πολιτικής, η οποία θα καταστήσει μεταξύ άλλων σαφές στον όποιο Κόλιν Στιούαρτ, ότι η νεκρή ζώνη είναι έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας και δεν μπορεί να την «εκχωρεί» καθ’ υπέρβαση εξουσίας στην τουρκική πλευρά.
Αυτά όμως που θα έπρεπε να μονοπωλούν σήμερα την εκλογική ατζέντα, απουσιάζουν γιατί προφανώς ούτε πόλωση μπορούν να δημιουργήσουν, ούτε συσπείρωση να φέρουν, σε αυτούς που έχουν ανάγκη. Και συνεπώς «δεν παίζουν», όπως θα λέγαμε στην τηλεοπτική διάλεκτο. Τουλάχιστον στον βαθμό που θα ανέμενε κανείς.
Άρα, το ΑΚΕΛ έχει κάθε λόγο να «πάει μακριά τη βαλίτσα» του Γρίβα ή οποιουδήποτε ανάλογου ζητήματος θα μπορούσε να αξιοποιηθεί για να προκαλέσει πόλωση. Θεωρώντας προφανώς ότι αυτή είναι η ενδεδειγμένη συνταγή συσπείρωσης όσων τηρούν αποστάσεις από την επιλογή Μαυρογιάννη. Η οποία εξακολουθεί να μπάζει στα μάτια κάποιων που θεωρούσαν ως ιδανικότερη μια «καθαρή Ακελική λύση» ή και όσων «αλληθωρίζουν» προς την κατεύθυνση άλλων υποψηφίων, όπως για παράδειγμα του Αχιλλέα Δημητριάδη.
Στην ίδια ακριβώς γραμμή βρίσκεται και ο ΔΗΣΥ, στελέχη του οποίου εκτιμούν ότι ζητήματα όπως ο Γρίβας, πενήντα σχεδόν χρόνια μετά τον θάνατό του, είναι ίσως σε θέση να δημιουργήσουν πόλωση και συνεπώς συνθήκες συσπείρωσης γύρω από την υποψηφιότητα του Αβέρωφ Νεοφύτου, ακόμη και στη Λεμεσό. Όπου μέλη της οικογένειας Αναστασιάδη, με πολύ ζωντάνια, στηρίζουν Νίκο Χριστοδουλίδη. Ίδωμεν…
