Του Παύλου Ξανθούλη
Ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ επιδίδεται σε ένα ανεπανάληπτο χάιδεμα των αφτιών του Ταγίπ Ερντογάν, στηρίζοντας το ανατολίτικο παζάρι ανταλλαγμάτων της Άγκυρας, προκειμένου να εξασφαλίσει τη συναίνεσή της στις αιτήσεις ένταξης της Φινλανδίας και της Σουηδίας, στη Βορειοατλαντική Συμμαχία. Μιλώντας στο παγκόσμιο φόρουμ στο Νταβός, ο επικεφαλής του ΝΑΤΟ έδειξε να κατανοεί τις περί τρομοκρατίας ανησυχίες που εγείρει η Τουρκία, στο ζήτημα ένταξης της Φινλανδίας και της Σουηδίας. Λειτουργώντας ως συνήγορος της Άγκυρας, ο κ. Στόλτενμπεργκ ανέφερε χαρακτηριστικά: «Πρέπει να παραδεχτούμε ότι η Τουρκία είναι ένας σημαντικός σύμμαχος. Η Τουρκία είναι η χώρα που έχει υποφέρει περισσότερο από τρομοκρατικές επιθέσεις, πολύ περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη συμμαχική χώρα του ΝΑΤΟ». Ο γ.γ. της Συμμαχίας ζήτησε να γίνουν κατανοητά τα ζητήματα που θέτει η Άγκυρα, σημειώνοντας ότι «η Τουρκία είναι σημαντική για όλους τους συμμάχους. Γι’ αυτό εργαζόμαστε σκληρά σε αυτό». Δεν παρέλειψε να εξηγήσει ότι «… στον ρωσο-ουκρανικό πόλεμο που συνεχίζεται από τις 24 Φεβρουαρίου, όταν κοιτάξεις τη Μαύρη Θάλασσα, αντιλαμβάνεσαι περισσότερο τη σημασία της Τουρκίας».
Από τις δηλώσεις αυτές εγείρονται δύο ζητήματα. Αφενός, ποια είναι τα περί τρομοκρατίας αιτήματα της Τουρκίας, τα οποία κατανοεί ο κ. Στολτενμπεργκ; Και αφετέρου, ποιο είναι το εκτόπισμα των δηλώσεών του; Αποτελούν δηλαδή προπομπό ικανοποίησης των τουρκικών αιτημάτων; Ας τα δούμε:
● Τα αιτήματα της Άγκυρας είναι πολυεπίπεδα. Στο ζήτημα της τρομοκρατίας, στο οποίο επικεντρώνεται ο κ. Στόλτενμπεργκ, ο Ταγίπ Ερντογάν ζητάει από τη Φινλανδία και τη Σουηδία την έκδοση στην Τουρκία ανθρώπων που συνδέονται με «την τρομοκρατία», περιλαμβανομένων και προσώπων που σχετίζονται με το PKK και την οργάνωση του Φετουλάχ Γκιουλέν, FETO. Η Άγκυρα αξιώνει επίσης από τη Στοκχόλμη και το Ελσίνκι να προεξοφλήσουν ότι θα παγώνουν τραπεζικούς λογαριασμούς, κατ’ εντολή της Τουρκίας, όταν «κριθεί» ότι σχετίζονται με τρομοκρατικές οργανώσεις. Και ότι θα εκδίδουν στην Τουρκία πρόσωπα που σχετίζονται με την τρομοκρατία και δεν θα προβαίνουν σε κινήσεις «εναντίον της εθνικής ασφάλειας της Τουρκίας», με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για τα κυριαρχικά δικαιώματα των δύο χωρών. Πέραν τούτων των μαξιμαλιστικών αιτημάτων, υπάρχουν κι άλλα αιτήματα που εγείρει η Τουρκία, τόσο προς τις ΗΠΑ (συμπαραγωγή F-35 και αγορά F-16), ως επίσης και προς την Ε.Ε. (αναβάθμιση Τελωνειακής Ένωσης, μόνιμη στήριξη στο προσφυγικό, ελευθεροποίηση θεωρήσεων διαβατηρίων κ.λπ).
● Το δεύτερο που ίσως έχει περισσότερη σημασία είναι το εκτόπισμα των τοποθετήσεων του κ. Στόλτενμπεργκ. Όπως λένε «κακές γλώσσες» στις Βρυξέλλες, ο γ.γ. της Συμμαχίας τοποθετήθηκε σε πλήρη συνεννόηση με τις ΗΠΑ. Και συνεπώς οι αναφορές περί κατανόησης των θέσεων της Άγκυρας και των ανταλλαγμάτων από τη Φινλανδία και τη Σουηδία, με πρόσχημα την αναχαίτιση της τρομοκρατίας, εξασφαλίζουν όχι μόνο την κατανόηση της «βιτρίνας», δηλαδή του κ. Στόλτενμπεργκ, αλλά και της Ουάσιγκτον που βρίσκεται πίσω του και τον χειραγωγεί. Και συνεπώς τα ανταλλάγματα που επιδιώκει ο Ερντογάν ή έστω κάποια από αυτά, θα επιδιωχθεί να ικανοποιηθούν...
Σε κάθε περίπτωση, εάν ο κ. Στόλτενμπεργκ δεν ήταν «εύπλαστος» στα χέρια των ΗΠΑ δεν θα βρισκόταν στη θέση του γ.γ. του ΝΑΤΟ. Δεν είναι εξάλλου μυστικό ότι ο κ. Στόλτενμπεργκ απέτυχε στην ίδια του τη χώρα, τη Νορβηγία, ως πρωθυπουργός, να διαχειριστεί την τρομοκρατική επίθεση που εκδηλώθηκε, στις 22 Ιουλίου 2011. Όταν ο εθνικοσοσιαλιστής τρομοκράτης Άντερς Μπέρινγκ Μπρέιβικ πυροδότησε εκρηκτικό μηχανισμό στο κτήριο που στεγαζόταν το πρωθυπουργικό γραφείο, σκοτώνοντας οκτώ πρόσωπα. Ο τρομοκράτης, ενεργώντας μόνος, προκάλεσε συνθήκες αντιπερισπασμού, οδηγώντας τις δυνάμεις ασφαλείας της Νορβηγίας γύρω από τα κυβερνητικά κτήρια, ενώ ο ίδιος ανενόχλητος, βρισκόταν μια ώρα αργότερα στο νορβηγικό νησάκι Ούτεγια, σκοτώνοντας 69 παιδιά που συμμετείχαν στην ετήσια κατασκήνωση του κυβερνώντος Εργατικού Κόμματος. Η έκθεση γεγονότων για τα διαδραματισθέντα καίει κυριολεκτικά την τότε κυβέρνηση Στόλτενμπεργκ. Ο ίδιος, δήλωσε μετά τη δημοσίευση της έκθεσης ότι είχε την τελική ευθύνη για την ετοιμότητα της χώρας, μια ευθύνη που, όπως είπε, «λαμβάνω σοβαρά υπόψη». Όχι όμως τόσο σοβαρά, ώστε να παραιτηθεί…
Αυτή λοιπόν η πολιτική προσωπικότητα που τα έκανε θάλασσα σε μια τρομοκρατική επίθεση, ενός ατόμου στη Νορβηγία, κρατάει τώρα, φαινομενικά τουλάχιστον, τα ηνία του ΝΑΤΟ και μοιράζει και συμβουλές, στηρίζοντας τα περί τρομοκρατίας αιτήματα της Τουρκίας και του Ερντογάν. Και εμείς τώρα πρέπει να πιστέψουμε ότι έχει την ικανότητα να διαμορφώνει δική του άποψη;
