Του Παύλου Ξανθούλη
Στο διευρυμένο πολιτικό γραφείο του ΔΗΣΥ ακούστηκαν πολλά. Υπήρξαν όμως δύο στοιχεία που ξεχώρισαν, με πρωταγωνιστή τον Αβέρωφ Νεοφύτου. Τα οποία επικεντρώνονται αφενός στην απουσία αυτοκριτικής για την ήττα του στις προεδρικές εκλογές και αφετέρου στο μομέντουμ που επέλεξε ο κ. Νεοφύτου για να εξαγγείλει εκλογικό συνέδριο, σε ένα μόλις μήνα, πιάνοντας όλους εξ απροόπτου, με προφανή στόχο να διατηρηθεί στην κομματική καρέκλα. Η «καινοτομία» της τοποθέτησης του προέδρου του ΔΗΣΥ έγκειται στην αξιοποίηση αυτής καθεαυτής, της δικής του ήττας. Δηλαδή, επιστράτευσε τη δική του αποτυχία, φορτώνοντας την ευθύνη σε οποιονδήποτε άλλο, εκτός από τον ίδιο. Ταυτόχρονα επένδυσε στον κομματικό πατριωτισμό, στο πληγωμένο κομματικό αίσθημα, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «εν το κόμμα μας που θέλουν να διαλύσουν», μεταθέτοντας την προσωποποιημένη αρνητική ψήφο που ο ίδιος δέχθηκε, στους ώμους της συναγερμικής παράταξης. Ο κ. Νεοφύτου, έκανε λόγο για «Ιούδες» (τους οποίους διαχώρισε από τους «αποστάτες»), φωτογραφίζοντας στελέχη του ΔΗΣΥ, ενδεχομένως και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, χωρίς να ενδιαφέρεται για την εσωστρέφεια που εκ των πραγμάτων προκαλούν οι τοποθετήσεις του, εντός της παράταξής του.
Με βάση λοιπόν το αφήγημα του Αβέρωφ Νεοφύτου, για το πατατράκ που έπαθε ο ΔΗΣΥ την περασμένη Κυριακή, ευθύνονται «Ιούδες» (πληθυντικός) και σκαπανείς-συνεργάτες του, οι οποίοι όπως εξήγησε στο ΡΙΚ τον υπέσκαπταν. Ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι υπόσκαψη υπήρξε –κάτι που προσωπικά θεωρώ ως δεδομένο εν μέσω της προεκλογικής εκστρατείας– ο κ. Νεοφύτου δεν είναι άμοιρος ευθυνών. Καθώς ένας ηγέτης ο οποίος «πιάνεται κότσο» από συνεργάτες του και άλλους και καθίσταται υποκείμενο υπόσκαψης, όπως παραδέχεται ο ίδιος, αντανακλά σοβαρές αδυναμίες. Σε όλα τα επίπεδα. Από την επιλογή των συνεργατών του, μέχρι τη διαχείριση των του οίκου του. Και αφού «δεν μπορεί», σύμφωνα με το προσφιλές του ρήμα, να διαχειριστεί τα του οίκου του, έχω την εντύπωση ότι «δεν θα μπορούσε», με αυτό το προφίλ, να αναλάβει ούτε και τα ηνία του κράτους. Άλλωστε, θα ανέμενε κανείς από έναν ηγέτη να έχει «αντίληψη-σλάλομ» στις μπανανόφλουδες και να είναι σε θέση να τις αποφεύγει. Αλλά, ακόμη κι αν δεν καταφέρει να τις αποφύγει και εν τέλει γκρεμοτσακιστεί, θα πρέπει να έχει το θάρρος να αναλάβει το βάρος της δικής του πτώσης. Και να μην επιχειρήσει να συμπαρασύρει ένα ολόκληρο οικοδόμημα μαζί του. Απλώς και μόνο για να το χρησιμοποιήσει, στην προσπάθεια να γαντζωθεί, να παραμείνει πρόεδρος και να αυτοαποκαλείται ηγέτης.
Ο αναπληρωτής πρόεδρος Χάρης Γεωργιάδης, ο μόνος τον οποίο άκουσα να κάνει αυτοκριτική, επεσήμανε στο διευρυμένο πολιτικό γραφείο, ότι αν έχει απομείνει κάτι στον ΔΗΣΥ μετά την εκλογική ήττα, είναι η πολιτική του αξιοπιστία. Προέβη σε έκκληση μάλιστα, ώστε η πολιτική αυτή αξιοπιστία να διαφυλαχθεί.
Ωστόσο, οι ενέργειες του Αβέρωφ Νεοφύτου καταδεικνύουν ότι όχι μόνο θέτει σε κίνδυνο την εν λόγω πολιτική αξιοπιστία του κόμματός του, αλλά θέτει εν αμφιβόλω ακόμη και αυτή τη γενικότερη έννοια της δικής του αξιοπρέπειας. Όπως ο ίδιος συνιστούσε σε άλλους να έχουν έτοιμη την παραίτηση στο τσεπάκι τους, έτσι και ο ίδιος θα έπρεπε για λόγους πολιτικής ηθικής και αξιοπρέπειας, να αναλάβει το βάρος της ευθύνης που του αναλογεί και να παραιτηθεί, ανοίγοντας τον δρόμο της διαδοχής.
Η τακτική που ακολουθεί ο Αβέρωφ Νεοφύτου μπορεί να «συγκινεί» κάποιους, αλλά πολύ φοβάμαι ότι στον ΔΗΣΥ, η εικόνα που θα κυριαρχήσει, όταν σβήσουν οι προβολείς, θα είναι πολύ διαφορετική. Γιατί ένας πολιτικός που σέβεται την παράταξή του, δεν τη σέρνει σε μια προσωποποιημένη εκλογική αναμέτρηση, έχοντας αφετηρία ποσοστό 6%. Θα έπρεπε προφανώς να γνωρίζει ότι ανατροπές στην πολιτική γίνονται, θαύματα όμως όχι. Και το 6%, δεν θα μπορούσε να γίνει 50%. Εξ ου και έγινε με χίλια ζόρια 26%. Εάν λοιπόν ο κ. Νεοφύτου ήθελε να «συγκινήσει» την παράταξή του και τους δικούς του ανθρώπους όφειλε να ορίσει ο ίδιος μια πολιτική φυσιογνωμία που θα ήταν εκλέξιμη. Χωρίς να απαιτούνται θαύματα. Τώρα είναι πλέον αργά. Σημείωση: Θυμίζοντας άλλες εποχές και καθεστώτα, τη ρετσινιά των οποίων «είδε και έπαθε» να αποβάλει ο ΔΗΣΥ, ο κ. Νεοφύτου χαριεντιζόταν κατά την είσοδό του στο συνεδριακό με κάποιους που τον επευφημούσαν και λίγο αργότερα προέβαιναν σε τραμπουκισμούς εναντίον όσων είχαν διαφορετική άποψη. Η λέξη ντροπή είναι «λίγη».
