Του Γιώργου Κακούρη
Άλλες χρονιές, πολλά κόμματα και οι εκπρόσωποι τους συνωστίζονταν στο Pride ποιοι θα έδειχναν τη στήριξή τους πρώτοι. Κάποιοι ουδέποτε το έκαναν, εκφράζοντας μάλιστα τις αντίθετες απόψεις, και είναι και αυτό σεβαστό ως άποψη αν και αντίθετο με τις αρχές των ανθρώπινων δικαιωμάτων.
Φέτος, στα δύσκολα, πολλοί από όλο το πολιτικό φάσμα απουσίασαν και δεν επανήλθαν. Τι άλλαξε; Μα φυσικά το ότι οι δημοσκοπήσεις δείχνουν στροφή των ψηφοφόρων στην Άκρα Δεξιά και στον συντηρητισμό. Για λόγους που η ε/κ πολιτική τάξη δεν δείχνει να κατανοεί πλήρως, ή να κατανοεί, κατανοώντας μόνο ότι δεν θέλει να χάνει ψήφους… σε θέματα που θεωρεί αναλώσιμα και εύκολα.
Για πολλούς πολιτικούς, ξανά, από όλο το φάσμα, το Pride ήταν διαχρονικά μια σχετικά εύκολη συλλογή ψήφων και χτισίματος προοδευτικού προφίλ. Κάτι που βεβαίως είναι ευπρόσδεκτο και θεμιτό, εφόσον γίνεται με συνέπεια. Όμως οι παρελάσεις υπερηφάνειας, παρά το γεγονός πως έχουν τα χαρακτηριστικά της χαράς και της γιορτής, δεν είναι μόνο ένα πάρτι, το οποίο αξιοποιούν χορηγοί και πολιτικά κόμματα.
Είναι μια έκφραση διαμαρτυρίας πολιτών που μέχρι πρόσφατα ήταν αόρατοι, και μόλις τα τελευταία χρόνια βγαίνουν από την τρύπα των «πολιτών δεύτερης κατηγορίας». Είναι διαδήλωση για τα ανθρώπινα δικαιώματα, για αυτό και αφορά πρόσωπα όλων των σεξουαλικών προσανατολισμών, ακόμα και όσων δεν έχουν υποστεί τη διάκριση, όμως δεν κατανοούν γιατί πρέπει να την υποστούν αδέλφια, φίλοι και γείτονές τους.
Στα δύσκολα λοιπόν, όταν το μίσος και η εμμονή μιας μειοψηφίας ακραίων και θρησκόληπτων με τη ζωή των άλλων απειλεί τη συλλογή ψήφων, κάποιοι έκαναν τις επιλογές τους. Και η ασυνέπειά τους ίσως θα έπρεπε να εκνευρίζει τους πάντες, ανεξάρτητα από το αν είναι υπέρ ή κατά της ισότητας στα ανθρώπινα δικαιώματα.
Η ευρύτερη παθογένεια που αυτή η στάση των Κυπρίων πολιτικών αντανακλά είναι την αδυναμία τής τρομακτικής πλειοψηφίας τους να ηγηθούν και να υπερασπιστούν αυτά που πιστεύουν, όταν οι καιροί δυσκολεύουν. Και το ότι για πολλούς, το κριτήριο διαμόρφωσης και έκφρασης θέσεων δεν είναι το τι είναι ωφέλιμο, αλλά το τι είναι αρεστό στο ειδικό τους πολιτικό ακροατήριο, και στις ευρύτερες παροδικές τάσεις στην κοινωνία.
Αν το κυπριακό πολιτικό σύστημα είχε αναπτύξει συγκεκριμένες απαντήσεις στα πραγματικά προβλήματα της κοινωνίας, ή αν επέλεγε να προβάλει αποτελεσματικά αυτές που έχει να καταθέσει, θα μπορούσε και να στηρίζει με ειλικρίνεια αυτά που πρεσβεύει και να δίνει στους πολίτες μια ξεκάθαρη εικόνα για το ποια επιλογή στην κάλπη θα οδηγήσει σε ποια αποτελέσματα.
Όπου τα πραγματικά προβλήματα δεν είναι αν κάποιο άτομο το οποίο ζει τη δική του ζωή και όχι των άλλων ελκύεται από άτομα του ιδίου φύλου, αλλά το αν μπορεί ένα νέο άτομο να χτίσει ένα σπίτι ή να νοικιάσει σε προσιτές τιμές την κατοικία από όπου θα ξεκινήσει την οικογένεια ή την καριέρα που θέλει. Όπου τα πραγματικά προβλήματα δεν είναι αν κάπου υπάρχει και μια οικογένεια με δύο μαμάδες, αλλά το ότι οι πόλεις μας γίνονται έρημος και εισπνέουμε άμμο με καυσαέριο, καθώς διανύουμε μια απόσταση 20 λεπτών σε 40 λεπτά.
Οι απαντήσεις και τα μέτρα που χρειάζονται για να βελτιωθεί η ποιότητα ζωής, να αυξηθούν οι ευκαιρίες για τους νέους που μπαίνουν στην αγορά εργασίας με όνειρα να κάνουν κάτι που τους γεμίζει ή να χτίσουν μια οικογένεια, δεν είναι εύκολο να εξηγηθούν, και δεν είναι εύκολο να εφαρμοστούν. Χρειάζονται δουλειά και σχέδιο.
Όμως η πολιτική τάξη έμαθε πως δικαιούται να παίρνει συντόμια προς την εξουσία, απηχώντας τις ευκολότερες απόψεις που μπορεί από την ομάδα στην οποία εστιάζει για τους ψήφους, λες και η πολιτική είναι άσκηση παπαγαλίας και μάρκετινγκ, και όχι ανάπτυξης και εφαρμογής πολιτικών.
Τα τελευταία χρόνια πολλά αλλάζουν στον κομματικό χάρτη, και, πολλοί σε όλο το φάσμα χάνουν τον ύπνο τους. Γιατί σε κάθε εκλογική αναμέτρηση ο κόσμος μαθαίνει. Και όσοι θα ξεγελαστούν την πρώτη φορά, άντε να ξεγελαστούν την δεύτερη, αλλά μάλλον δεν θα ξεγελαστούν την τρίτη. Ας προσπαθήσουμε να ψηφίσουμε αυτό που θέλουμε να γίνει, και αυτούς που έπεισαν τον καθένα μας πως θα το κάνουν, παρά τις δυσκολίες. Και όχι αυτό θέλουμε να ακούσουμε.
