Του Γιάννη Ιωάννου
Η συζήτηση για την κακοποίηση ζώων στη Κύπρο επανέρχεται στο προσκήνιο με φόντο τις καταγγελίες για θανάτωση γατιών σε σχολείο (Λύκειο Ιδαλίου) στη Λευκωσία. Η καταγγελία, που τελεί σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», υπό αστυνομική διερεύνηση σοκάρει για το (πρωτοφανές) σαδιστικό αποτύπωμα ως προς τον βασανισμό των μικρών ζώων. Τα γατιά, που φιλοξενούνταν σε χώρο εγγύς του σχολείου, βάφτηκαν με σπρέι, θανατώθηκαν και σύμφωνα με πληροφορίες οι δράστες φέρονται να τα κρέμασαν αφού με το αίμα τους έβαψαν τοίχο! Φυσικά η όλη υπόθεση πήρε έκταση και στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης με χρήστες της δημοφιλούς πλατφόρμας του Facebook να δημοσιεύουν σήμερα, σε διάφορες αναρτήσεις, ονόματα των φερόμενων δραστών και να γίνεται μάλιστα σύνδεση ενός εξ’ αυτών με εκπαιδευτικό που υπηρετεί στο σχολείο. Δεν είναι η πρώτη φορά που γατιά, όπως κι άλλα ζώα, πέφτουν θύμα βασανισμού στη Κύπρο και η υπόθεση δείχνει να αποκτά ξεχωριστό ενδιαφέρον ως προς τις επιμέρους πτυχές της:
• Tην αστυνομική διερεύνηση, με έμφαση στην «Αστυνομία Ζώων» (σ.σ. πληροφορίες της «Κ» λένε πως το έχουν πάρει ζεστά) ως προς τα όρια της αποτελεσματικότητας του εν λόγω σώματος να επεμβαίνει και να διερευνά καταγγελίες θανάτωσης ή βασανισμού ζώων
• Το ευρύτερο κοινωνιολογικό πλαίσιο μιας και η υπόθεση αφορά σε Λύκειο όπου αν κι εφόσον έχει υπάρξει τέτοια παραβατική συμπεριφορά από μεγαλύτερους ηλικιακά μαθητές (15-17 θεωρητικά) το ζήτημα δεν πρέπει να πέσει κάτω –μιας και μια τέτοια, βαθιά αντικοινωνική, συμπεριφορά δεικνύει εν δυνάμει την τέλεση κι άλλων σοβαρών εγκλημάτων που περιλαμβάνουν την χρήση βίας, επικύνδυνη σωματική βλάβη, κοκ
• Την γενικότερη κουλτούρα σε σχέση με τα ζώα στη Κύπρο –όπου συχνά τόσο οι αδέσποτοι γάτοι πέφτουν θύματα θανάτωσης (το γνωστό «ψακί»), σκύλοι εποχικά ή όταν μεγαλώνουν εγκαταλείπονται ή κακοήθεις ενέργειες στα πλαίσια της κοινωνικής ζωής (διαπροσωπικές διαφορές, προβληματικές σχέσεις γειτονίας) εκτονώνονται πάνω στα ζώα και τέλος
• Το νομικό προηγούμενο. Αν όντως κάποιος που βασανίζει ή θανατώνει ζώα δεν υπάγεται σε παραδειγματικές τιμωρίες (με fast-track μάλιστα εκδίκαση) στη βάση της κείμενης νομοθεσίας τότε δεν υπάρχει ούτε εφαρμογή της τελευταίας που θα λειτουργούσε προστατευτικά για τα ζώα αλλά ούτε και ουσιαστική εμπέδωση στη νομική και πέραν αυτής κουλτούρα προστασίας τους
Η «Κ» συνομίλησε με στελέχη των Οικολόγων από τους οποίους στοιχειοθετήθηκε η καταγγελία και που εξέφρασαν, έντονα, τον προβληματισμό τους για το συμβάν λαμβάνοντας μάλιστα διαβεβαιώσεις πως η διεύθυνση του Λυκείου στο Δάλι ενθαρρύνει την φιλοζωία (εξού και η φιλοξενία, τάισμα της γατομάνας) και πως σοκαρίστηκε ιδιαιτέρως από το συμβάν.
Στην Κύπρο τα τελευταία χρόνια γίναμε μάρτυρες πολλών συμβάντων –ιδίως σε περιβάλλοντες χώρους σχολείων- κακοποίησης ζώων. Από τα ζώα που κάποιοι πετούσαν από ορόφους στο Λύκειο Παραλιμνίου μέχρι τις συχνές κι επαναλαμβανόμενες καταγγελίες για δηλητηρίαση γατιών στο Παγκύπριο Γυμνάσιο. Το πεδίο δεν χωρεί ούτε whataboutisms, ούτε λαϊκά δικαστήρια. Το πως συμπεριφέρεται μια κοινωνία στα ζώα δείχνει τον πολιτισμό της και που κινείται –με κοινωνικούς όρους. Κι οφείλουμε συντεταγμένα να επιζητούμε την καταδίκη –παραδειγματικά- όσων βασανίζουν ή θανατώνουν ζώα.
