Του Γιάννη Ιωάννου
Ως ιδιαίτερα παραγωγική σταθμίζουν κυβερνητικές πηγές που μίλησαν στην «Κ» την παρουσία της ΚΔ στο τραπέζι της υπό διαμόρφωσης «συμμαχίας των προθύμων» που οργανώνει ο Γάλλος Πρόεδρος, Εμανουέλ Μακρόν, με φόντο την ειρηνευτική διαδικασία του Ουκρανικού και την επόμενη ημέρα για το Κίεβο. Η Κύπρος συμμετείχε ισότιμα στην Σύνοδο για την Ουκρανία με το διήμερο Πέμπτης-Παρασκευής να στέκεται αφορμή για σημαντικές επαφές -δημόσιες και παρασκηνιακές, σε επίπεδο διεθνούς πολυμερούς και περιφερειακής -με φόντο την ανατολική Μεσόγειο και την Μέση Ανατολή- συνεργασίας.
Πέραν της στάσης αρχών, που εξέφρασε και επίσημα ο ΠτΔ, Νίκος Χριστοδουλίδης, εντός του ευρωατλαντικού πλαισίου, για την στήριξη της Ουκρανίας και την διατήρηση των κυρώσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς την Ρωσία το περιθώριο της Συνόδου στάθηκε αφορμή και για σημαντικές επαφές σε διεθνές και περιφερειακό επίπεδο -σε μια περίοδο που η Λευκωσία λόγω εξελίξεων και στο Κυπριακό θέλει να αποστείλει και σχετικά πολιτικά σινιάλα. Ξεχωρίζουν φυσικά η σύντομη συνομιλία του Προέδρου Χριστοδουλίδη με τον Τούρκο Αντιπρόεδρο, Τζεβντέτ Γιλμάζ (σ.σ. καθ’ ύλην αρμόδιος για τον φάκελο «Τουρκία») καθώς και οι επαφές με τον Γάλλο Πρόεδρο Μακρόν, τον Πρόεδρο του Λιβάνου, Τζόζεφ Αούν και φυσικά η προσθήκη -στο σχήμα επαφών Γαλλίας-Κύπρου-Ελλάδος-Λιβάνου, της μεταβατικής κυβέρνησης της Συρίας υπό τον Άχμεντ αλ Σάραα.
Τέλος αξιοσημείωτο είναι πως η δήλωση του ΠτΔ για ετοιμότητα της ΚΔ να «συνεισφέρει στην προσπάθεια για ασφάλεια και σταθερότητα στην Ουκρανία» στάθηκε και αφορμή για διαξιφισμούς κυβέρνησης-ΑΚΕΛ -με φόντο την προοπτική εμπλοκής της ΕΦ σε ειρηνευτική αποστολή στην Ουκρανία.
Επαφές με Λίβανο και Συρία
Λίβανος και Συρία (σ.σ. παραδοσιακά πεδία επιρροής της γαλλικής εξωτερικής πολιτικής) απασχόλησαν την διευρυμένη συνάντηση της δεύτερης ημέρας της Συνόδου του Παρισίου υπό το σχήμα των διαβουλεύσεων ΚΔ-Γαλλίας-Ελλάδος και Λιβάνου -με την συμμετοχή και της μεταβατικής κυβέρνησης της Συρίας. Ιδίως το ζήτημα της σταθεροποίησης της Συρίας και του Λιβάνου με έμφαση στην πτυχή του προσφυγικού-μεταναστευτικού αποτελεί προτεραιότητα τόσο της Λευκωσίας όσο και της Αθήνας -χωρών που βρίσκονται στο πυρήνα της πρώτης υποδοχής ροών -δια θαλάσσης- από τις δύο χώρες. Επιπλέον όπως έγραψε η «Κ» στον Λιβανέζο Πρόεδρο Τζόζεφ Αούν έχει αποσταλεί επίσημη πρόσκληση από τις αρχές Μαρτίου για επίσκεψη στη Κυπριακή Δημοκρατία -γεγονός που εκτός απροόπτου θα πραγματοποιηθεί εντός των επόμενων εβδομάδων, ενισχύοντας περαιτέρω τις διμερείς σχέσεις ΚΔ-Λιβάνου αλλά και την προοπτική κλεισίματος ανοικτών θεμάτων όπως η εκκρεμούσα επικύρωση -από την Βουλή του Λιβάνου- της συμφωνίας οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών Κύπρου-Λιβάνου. Τέλος και το ζήτημα της Συρίας απασχολεί την ΚΔ (όσο και την Ελλάδα και την Γαλλία για διαφορετικούς λόγους) με το ζητούμενο, προληπτικά πάντα, για την Λευκωσία να αποτελεί ο σεβασμός -από την νέα κυβέρνηση στη Συρία- των εθνοτικών και θρησκευτικών ομάδων, του Διεθνούς Δικαίου (και δη του ΔΔ της Θάλασσας) καθώς και η ανάγνωση των νέων τουρκοσυριακών σχέσεων, υπό το βάρος της αυξημένης επιρροής της Άγκυρας στην Δαμασκό.
Κόντρα με ΑΚΕΛ
Η δήλωση στήριξης των προσπαθειών της διεθνούς κοινότητας για το Ουκρανικό και η ετοιμότητα της ΕΦ να συνδράμει σε αυτό εκ μέρους του Προέδρου Χριστοδουλίδη, στάθηκε αφορμή για άσκηση κριτικής εκ μέρους του ΑΚΕΛ το οποίο κάλεσε την κυβέρνηση να ξεκαθαρίσει αν η στήριξη αυτή ισοδυναμεί, ουσιαστικά, «με την αποστολή στρατευμάτων εκ μέρους της ΕΦ στην Ουκρανία». Ειδικότερα, ως προς τη δήλωσή του περί ετοιμότητας της Κύπρου να συμμετέχει «σε όποιο σχηματισμό δημιουργηθεί», ο κ. Χριστοδουλίδης πρέπει να απαντήσει στον κυπριακό λαό: Είναι διατεθειμένος να στείλει Κύπριους στρατιώτες στην Ουκρανία; ανέφερε το ΑΚΕΛ σε γραπτή του ανακοίνωση. Η κυβέρνηση ήταν κατηγορηματική στην απάντηση της προς το ΑΚΕΛ δια του κυβερνητικού εκπροσώπου, Κωνσταντίνου Λετυμπιώτη, ο οποίος ανέφερε στον τηλεοπτικό σταθμό «Alpha Κύπρου» πως δεν τίθεται τέτοιο ενδεχόμενο. Δήλωσε χαρακτηριστικά πως «δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση για αποστολή στρατευμάτων», προσθέτοντας ότι «η Λευκωσία επικεντρώνεται στο πώς η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση να παίξει καταλυτικό ρόλο και να συμβάλει ουσιαστικά σε αυτή τη συζήτηση».
Η «Κ» επικοινώνησε με αρμόδιες πηγές οι οποίες αποκλείουν το ενδεχόμενο αποστολής στρατευμάτων της ΕΦ σε ρόλο ειρηνευτικής δύναμης (επιτήρησης μιας συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός, ενεργητικά επί του πεδίου, όταν αυτή επιτευχθεί -αντίστοιχης δηλ. των συμφωνιών του Μινσκ 2, το 2015). Υπενθυμίζεται ωστόσο πως η ΕΦ στα πλαίσια της ιδιότητάς της ΚΔ ως κράτος-μέλος της ΕΕ έχει συνεισφέρει, στο παρελθόν, σε εκπαίδευση τμημάτων των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων -σε εκπαιδευτικό ρόλο ωστόσο που συνδέεται με την αποναρκοθέτηση και πάντα εντός συμφωνημένης, ομόφωνα, θεσμικής δράσης της ΕΕ (σ.σ. διαφορετικής από την πρωτοβουλία της Γαλλίας για «συμμαχία προθύμων» μεταξύ 30 χωρών).
