Του Σταύρου Χριστοδούλου
Καζάνι που βράζει είναι ο τομέας της υγείας. Ενίοτε, δε, ένα καζάνι που βράζει και χύνεται. Το θλιβερό είναι όταν αυτό συμβαίνει στη Βουλή, όπως τη βδομάδα που πέρασε, με αυτουργούς τους «συνήθεις υπόπτους». Βουλευτές που αποκαλούμε συνήθως «ιδιοσυγκρασιακούς» (όπως π.χ. ο Κουλίας), ενώ στην πραγματικότητα έχουν ξεπεράσει προ πολλού τα όρια της γραφικότητας. Το πράγμα σοβαρεύει, όταν στο σόου λαϊκισμού πρωταγωνιστεί ο αναπληρωτής πρόεδρος του Δημοκρατικού Συναγερμού, ο πληθωρικός (για να το θέσω όσο πιο κομψά γίνεται) Ευθύμιος Δίπλαρος, ο οποίος, ως πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Υγείας, συμπεριφέρθηκε για ακόμη μία φορά με αήθη τρόπο τόσο στους εκπροσώπους των Οργανωμένων Ασθενών όσο και του Οργανισμού Ασφάλισης Υγείας. Ήταν δε τόσο απαράδεκτες οι συμπεριφορές στην Επιτροπή, ώστε να προκαλέσουν το ξέσπασμα του προέδρου του Δ.Σ. του ΟΑΥ. «Απαξιώνετε συνεχώς τον Οργανισμό. Λες και είμαστε ανίκανοι. Εδώ και μια ώρα κάθομαι και σας ακούω να μας παρουσιάζετε ότι πάνω-κάτω είμαστε ανίκανοι κι ότι θα θέσουμε σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές» είπε ο Σταύρος Μιχαήλ, συμπληρώνοντας ότι, αν αυτή είναι η άποψη της Βουλής τότε δεν μένει άλλη επιλογή από την παραίτηση του ιδίου και των 13 μελών του διοικητικού συμβουλίου. Όσο για την απαξιωτική συμπεριφορά των «ιδιοσυγκρασιακών» βουλευτών προς τους διευθυντές του ΟΑΥ, υπέδειξε το αυτονόητο: «Αυτοί οι άνθρωποι έχουν ξενυχτήσει για το ΓεΣΥ και τους αξίζει μεγαλύτερος σεβασμός».
Δεν περιμένω πολιτικά πρόσωπα όπως ο Κουλίας (ο οποίος δεν μπορεί ακόμα να καταλάβει τη διαφορά ανάμεσα στον ΟΑΥ και τον ΟΚΥπΥ!) ή ο Δίπλαρος (ο οποίος αναρωτήθηκε ποιος θα ξυπνάει η ώρα 2 τη νύχτα για να χειριστεί τα περιστατικά ασθενών που πρέπει να μεταβούν στο εξωτερικό!) μπορούν να αντιληφθούν τη δυσφορία που προκαλεί η συμπεριφορά τους στην κοινή γνώμη. Αν όμως εκείνοι έμαθαν να πλατσουρίζουν στα λασπόνερα της πολιτικής, είναι υποχρέωση των πολιτικών τους αρχηγών να τους μαζέψουν. Ο Νικόλας Παπαδόπουλος είναι καιρός να καταλάβει επιτέλους ότι ο Κουλίας εκθέτει το κόμμα που τον εξέλεξε. Η γραφικότητά του δεν έχει πια ούτε καν πλάκα. Είναι απλώς απαράδεκτος. Η δε Αννίτα Δημητρίου –και ως πρόεδρος της Βουλής– ας υποδείξει στον εξωστρεφή Ευθύμη ότι η Βουλή δεν είναι καφενές. Τις μαγκιές να τις κρατήσει για τα εθνικόφρονα σωματεία απ’ όπου αντλεί ψήφους.
Για την ιστορία να πούμε ότι το θέμα που ξεχείλισε αυτή τη φορά το καζάνι, η υπηρεσία αποστολής ασθενών στο εξωτερικό, θα ενταχθεί με τη σύμφωνη γνώμη όλων στο ΓεΣΥ. Το θέμα είχε ανοίξει σε συνέντευξή του ο εκπρόσωπος της ΟΣΑΚ Μίλτος Μιλτιάδους, όταν για το πρώτο εξάμηνο του 2023 το υπουργείο Υγείας έστειλε στον ΟΑΥ λογαριασμό 12 εκατομμυρίων ευρώ. Η υπουργός Υγείας στη συνέχεια δεν μάσησε τα λόγια της και υποστήριξε τη μεταφορά της υπηρεσίας στο ΓεΣΥ έτσι όπως προνοεί η σχετική νομοθεσία. Έπειτα από τους ολοφυρμούς του γενικού ελεγκτή (για τον ΟΑΥ που κατασπαταλάει το δημόσιο χρήμα κ.λπ.) και τις παρεμβάσεις των διαχρονικά πολέμιων του ΓεΣΥ επιτέλους πρυτάνευσε η λογική: Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας στήριξε την υπουργό του και η Πολιτεία κλήθηκε να εφαρμόσει τον νόμο. «Είναι άξιο απορίας που η Βουλή ζήτησε να ενημερωθεί για την απόφαση της κυβέρνησης να εφαρμόσει τον νόμο που η Βουλή ψήφισε» δήλωσε η Πόπη Κανάρη, γράφοντας έτσι τον επίλογο μιας ιλαροτραγωδίας με πρωταγωνιστές υπεύθυνα πρόσωπα του δημόσιου βίου, με θεσμικό μάλιστα βάρος.
Τα πράγματα είναι απλά: Ο ΟΑΥ διαχειρίζεται έναν προϋπολογισμό πέραν του ενάμισι δισ. ευρώ για τη λειτουργία ενός εξαιρετικά σύνθετου Συστήματος Υγείας, οπότε είναι ο πλέον αρμόδιος για να χειριστεί και την υπηρεσία αποστολής ασθενών στο εξωτερικό. Όσο και αν δεν αρέσει σε κάποιους, το ΓεΣΥ ήρθε για να μείνει, κόντρα στον λαϊκισμό βουλευτών όπως ο Κουλίας και ο Δίπλαρος, τις εμμονές αξιωματούχων όπως ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης ή την προσωπική ατζέντα πολιτικών όπως ο Σιζόπουλος. Φωνές που μπορεί να θορυβούν, αλλά εντέλει απευθύνονται σε ένα μειοψηφικό ακροατήριο.
