Κατεδαφιζόμεθα

Μάλλον πρέπει να αποδεχτούμε ότι αυτό που ζούμε δεν είναι φάρσα αλλά μια κοσμογονική αναταραχή στα σπλάχνα της Ιστορίας. Διαταραγμένοι νάρκισσοι κυβέρνησαν και στο παρελθόν. Είτε επειδή επέβαλαν τον εαυτό τους διά πυρός και σιδήρου, είτε επειδή σαγήνευσαν τις μάζες και απέκτησαν έτσι τη δημοκρατική νομιμοποίηση. Ο Χίτλερ επί παραδείγματι δεν ήταν αλεξιπτωτιστής. Ο λαός του τον ψήφισε, τον ανέχτηκε και τον ξέπλυνε ώσπου έπεσαν με τραγικό τρόπο οι τίτλοι τέλους. Τηρουμένων των αναλογιών η επέλαση της Ακροδεξιάς στις μέρες μας, ελέω των social media, αλλάζει τον παγκόσμιο χάρτη, οδηγώντας μας σε επικίνδυνες ατραπούς.

Ο Ντόναλντ Τραμπ αποτελεί την προσωποποίηση αυτής της νέας πραγματικότητας. Και είναι τόσο ακραία η αντίληψή του για την πολιτική, τόσο αγοραία με τη διττή έννοια του όρου, που μοιραία μας οδηγεί σε τέσσερα «είτε»: Είτε θέλει να αλλάξει την εσωτερική ατζέντα, είτε τζογάρει στις διαπραγματεύσεις με τη Χαμάς, είτε πρόκειται για ένα σαλό ηγέτη ικανό για οτιδήποτε, είτε τέλος κυριολεκτεί, εκφράζοντας τον πιο ωμό ιμπεριαλισμό. Αυτό τον προβληματισμό κατέγραψε η Washington Post με αφορμή τη δήλωση-βόμβα του Αμερικανού προέδρου: «Οι ΗΠΑ θα αναλάβουν τον έλεγχο της Λωρίδας της Γάζας και θα έχουμε πολλή δουλειά να κάνουμε. Θα την κατέχουμε και θα αναλάβουμε την ευθύνη για την εξουδετέρωση όλων των επικίνδυνων βομβών που δεν έχουν εκραγεί και άλλων όπλων στην περιοχή, θα την ισοπεδώσουμε και θα απαλλαγούμε από τα κατεστραμμένα κτήρια». Ως κτηματομεσίτης, όπως επεσήμανε το Politico, ξεδίπλωσε το όραμά του για τη δημιουργία της «Ριβιέρας της Μέσης Ανατολής» εξηγώντας πως «θα μπορούσε να γίνει το πιο όμορφο μέρος – ο καιρός, το νερό, το κλίμα της. Καλύτερη και από το Μονακό».

Ο πιο ενθουσιώδης κλακαδόρος του ήταν φυσικά ο Μπενιαμίν Νετανιάχου: «Βασικός στόχος μου ήταν να εξασφαλίσω ότι η Γάζα δεν θα φιλοξενεί στο εξής τρομοκράτες» (αλλά ο Τραμπ) «ανέβασε τον πήχη σε πολύ υψηλότερη στάθμη». Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, για τον οποίο εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, δήλωσε ότι η ιδέα είναι «αντισυμβατική», «φρέσκια» και «έξω από το κουτί». Εξίσου ενθουσιώδης ήταν και ο ακροδεξιός υπουργός Οικονομικών του Ισραήλ, Μπεζαλέλ Σμότριχ, ένθερμος υποστηρικτής της προσάρτησης των παλαιστινιακών εδαφών, ο οποίος υπερθεμάτισε με το σχόλιο: «ολοένα και καλύτερα».

Στον αντίποδα συντάχθηκαν όσοι διαθέτουν δημοκρατική παιδεία και ενσυναίσθηση, με κοινή συνισταμένη την απλή παραδοχή: ο Τραμπ δεν είναι πλέον γραφικός, είναι επικίνδυνος. Η κατακραυγή ήταν διεθνής, αφού τα περί εξαγοράς της Γάζας αποτελούν έκφραση μιας απροκάλυπτης εθνοκάθαρσης. Το BBC μίλησε για «την πιο ριζική ανατροπή της πάγιας θέσης των ΗΠΑ για το Ισραήλ και τους Παλαιστινίους στη σύγχρονη ιστορία της σύγκρουσης, αντίθετη με το διεθνές δίκαιο». Ο Guardian, πιο καυστικός, χλεύασε το ανιστόρητο όραμα του Αμερικανού προέδρου: «Καλώς ήρθατε στον κόσμο του Τραμπ: ένα φανταστικό θεματικό πάρκο γεμάτο πύργους Τραμπ, γήπεδα γκολφ Τραμπ και ανδροειδή Μάγκα».

Πολλές ήταν οι φωνές διαμαρτυρίας και εντός των ΗΠΑ αλλά τίποτε δεν στάθηκε ικανό να κλονίσει τον Τραμπ, ο οποίος επανήλθε με νέες δημόσιες δηλώσεις, ακόμα πιο αμετανόητος: «Η Λωρίδα της Γάζας θα παραδοθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες από το Ισραήλ στο τέλος των μαχών. Οι Παλαιστίνιοι θα έχουν ήδη εγκατασταθεί σε πολύ ασφαλέστερες και πιο όμορφες κοινότητες, με νέα και σύγχρονα σπίτια, στην περιοχή». Και συμπλήρωσε: «Δεν θα χρειαστεί ούτε ένας Αμερικανός στρατιώτης».

Αν ξαναδούμε τα τέσσερα σενάρια της Washington Post, πολύ φοβάμαι πως βρισκόμαστε ενώπιον ενός τρομακτικού συνδυασμού: ενός αλλοπρόσαλλου ηγέτη, ο οποίος έχει αναγάγει τον κυνισμό σε ιδεολογικό θεώρημα.

Υγ. Ο τίτλος, δάνειο από τη Διδώ Σωτηρίου, για έναν νεαρό ήρωα «με πνευματικές ανησυχίες, όνειρα και φιλοδοξίες, που αναζητάει με πάθος τον εαυτό του και το στίγμα της εποχής του. Οργίζεται, αμφισβητεί, παραπαίει, αρνείται να ξοδέψει τον ενθουσιασμό του για ό,τι θεωρεί ξεπερασμένο και αποτυχημένο». Έναν νέο της εποχής μας, δηλαδή, όπου όλα γύρω μας κατεδαφίζονται με πάταγο.