Του Σταύρου Χριστοδούλου
Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να «διαβάσει» κανείς τη θεαματική πολιτική τροχιά της Αννίτας Δημητρίου: Από την εκλογή της στο Κοινοτικό Συμβούλιο Τρούλλων το 2011, μέχρι την προεδρία της Βουλής το 2021 και την πρόσφατη ανάδειξή της στην ηγεσία του Δημοκρατικού Συναγερμού. Πρόκειται ίσως για το εντυπωσιακότερο success story της εγχώριας κομματικής σκηνής, το οποίο, όπως ανέφερα και πιο πριν, επιδέχεται πολλαπλές αναγνώσεις: είτε γιατί πρόκειται για την επικυριαρχία της εικόνας, είτε γιατί το απολιτίκ στις μέρες μας πουλάει, είτε γιατί η 37χρονη πολιτικός όντως κομίζει κάτι καινούργιο (κι ας μην έχει αρθρώσει ακόμα ούτε μια θέση που να σπάει αβγά). Σε κάθε περίπτωση πάντως, έπειτα από την τελευταία εκλογική της νίκη, η Αννίτα Δημητρίου κατέστησε ξεκάθαρο σε κομματικούς φίλους και αντιπάλους πως όχι μόνο ήρθε για να μείνει, αλλά να μείνει για πολύ.
Για την απολιτίκ διάσταση του «φαινομένου» έχουν γραφτεί ενδιαφέρουσες αναλύσεις. Κάποιοι μάλιστα συνέδεσαν την περίπτωση της Αννίτας Δημητρίου με την εκλογή του Νίκου Χριστοδουλίδη, κάνοντας λόγο για τον θρίαμβο των δημοσίων σχέσεων και του πολιτικού marketing. Εγώ θα έλεγα να μη βιαζόμαστε τόσο καθώς η ζωή, αργά ή γρήγορα, θα αποδείξει εάν πρόκειται απλώς για καλογυαλισμένη επιφάνεια. Γι’ αυτό βρίσκω ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα μια άλλη «ανάγνωση», η οποία εξετάζει την ιλιγγιώδη ανέλιξη της προέδρου του ΔΗΣΥ μέσα από το αντίπαλον δέος της. Τον άνθρωπο που υπήρξε η αιτία ν’ αναδειχθεί η πολιτικός Αννίτα Δημητρίου και από μικρού βεληνεκούς συναγερμικό στέλεχος σε δέκα μόλις χρόνια να κυριαρχήσει στο κομματικό παιχνίδι. Αναφέρομαι φυσικά στον λαλίστατο Πρόδρομο Προδρόμου, ο οποίος παρά την αρνητική αξιολόγηση του κυβερνητικού του έργου (για να το θέσω όσο πιο κομψά γίνεται) συνεχίζει ακάθεκτος τις δημόσιες παρεμβάσεις του, βέβαιος μάλλον ότι δεν πρέπει να στερήσει τον κυπριακό λαό από την πολιτική του σοφία.
«Η συνεχής αναφορά στην ανάγκη και επιδίωξη για ενότητα –που θα έπρεπε να θεωρείται αυτονόητη– δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την αίσθηση δυσανεξίας ως προς την πρόσφατη πορεία ή και φυγόκεντρες τάσεις που καταγράφονται από αρκετά χρόνια τώρα. Εξάλλου, για να έχει νόημα η ενότητα και να μην αποτελεί μία ακόμα κληρονομημένη, όσο και ατελέσφορη συνταγή πάγιας (και «παλαιοκομματικής») ρητορικής, πρέπει να βασιστεί σε πολιτικές θέσεις, σε μια στρατηγική κατεύθυνση και μια καθαρή πολιτική φιλοσοφία». Αυτά, μεταξύ άλλων, είπε ο τέως υπουργός Παιδείας με αφορμή τις εκλογικές διαδικασίες στο κόμμα του, το οποίο σύμφωνα με τον ίδιο αντιμετωπίζει κρίση ταυτότητας. Δύσκολα μπορεί να διαφωνήσει κανείς μαζί του. Και επί της ουσίας αλλά και σε σχέση με το ύφος, αφού σε μια εποχή που οι περισσότεροι συνάδελφοί του μιλούν με ένα λεξιλόγιο 300 λέξεων, εκείνος χειρίζεται θαυμάσια τη γλώσσα. Τι να τα κάνουμε όμως τα ωραία ελληνικά και τις ενδιαφέρουσες απόψεις, όταν «επί του εδάφους» δεν υπάρχει κανένα απολύτως αντίκρισμα; Η πολιτική είναι μέγεθος μετρήσιμο. Υπ’ αυτήν την έννοια, ο Πρόδρομος Προδρόμου, όπως θα του υποδείκνυε -είμαι βέβαιος- και η εκπαιδευτική κοινότητα, «εμετρήθη, εζυγίσθη και ευρέθη ελλιπής».
Αυτό το κράμα αλαζονείας και διοικητικής ανικανότητας αποδείχτηκε καταστροφικό για την πολιτική ζωή του τόπου. Καταστροφικό για τις ζωές μας, αν θέλουμε να ακριβολογούμε, αφού πολιτικοί του φυράματος του Πρόδρομου μάς οδήγησαν στα σημερινά αδιέξοδα. Πρόσωπα με υπερτροφικά εγώ, δίχως καμία απολύτως επίγνωση της πραγματικότητας και των δυνατοτήτων τους. Πολιτικοί που αισθάνονται μεγαλύτεροι από τη σκιά τους αλλά παραμένουν αγκιστρωμένοι στις καρέκλες τους χωρίς να παράγουν έργο. Δεν είναι μόνο ο Πρόδρομος. Είναι οι «σαν τον Πρόδρομο» που υπήρξαν η αιτία για να χειροκροτεί ένα ιστορικό κόμμα, όπως ο Συναγερμός, μια ωραία εικόνα χωρίς περιεχόμενο. Πολιτικό τέκνο αυτής της συνθήκης και αυτής της απαξίωσης είναι η Αννίτα Δημητρίου, η οποία βεβαίως σύντομα θα κατανοήσει ότι η περίοδος χάριτος τελείωσε. Ως πρόεδρος του ΔΗΣΥ πια, θα αναγκαστεί να μιλήσει με κόστος να γίνει ενδεχομένως και δυσάρεστη. Αν δεν το πράξει κανένα «αντίπαλον δέος», ιδιαίτερα όταν αυτό αποτελεί παρελθόν, δεν θα την σώσει.
