Η ψηφιακή τεχνολογία «επανέφερε» στη ζωή μία γυναίκα των Μυκηνών και της ύστερης εποχής του χαλκού που έζησε πριν από περίπου 3.500 χρόνια. Η γυναίκα ήταν γύρω στα 30 όταν ετάφη σε νεκροταφείο βασιλικού οίκου μεταξύ 16ου και 17ου αιώνα π.Χ. Ο χώρος ταφής της ήρθε στο φως τη δεκαετία του 1950, στη θρυλική έδρα του βασιλιά Αγαμέμνονα.
«Απίστευτα σύγχρονη μορφή»
Η δρ Εμιλι Χάουζερ, ιστορικός που ανέθεσε την ψηφιακή εργασία, δήλωσε στον Observer: «Είναι απίστευτα σύγχρονη. Μου έκοψε την ανάσα. Για πρώτη φορά, κοιτάζουμε το πρόσωπο μιας γυναίκας από ένα βασίλειο που συνδέεται με την Ελένη της Τροίας – η αδελφή της Ελένης, Κλυταιμνήστρα, ήταν βασίλισσα των Μυκηνών – και ο τόπος από όπου ο ποιητής Ομηρος φαντάστηκε τους Ελληνες του Τρωικού πολέμου να ξεκινούν την εκστρατεία τους. Τέτοιες ψηφιακές εργασίες μας πείθουν ότι πρόκειται για πραγματικούς ανθρώπους».
Η Χάουζερ, λέκτορας κλασικών σπουδών και αρχαίας ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Εξετερ, σημειώνει ακόμη: «Είναι απίστευτα συναρπαστικό να σκεφτούμε πως, για πρώτη φορά από τότε που ετάφη, πριν από 3.500 χρόνια, είμαστε σε θέση να αντικρίσουμε το πρόσωπο αυτής της γυναίκας, μέλους ενός βασιλικού οίκου της εποχής του χαλκού και είναι πραγματικά ένα πρόσωπο που θα μπορούσε να κινήσει χίλια πλοία».
Πάντως, η γυναίκα πέθανε στις αρχές της ύστερης εποχής του χαλκού, αρκετές εκατοντάδες χρόνια πριν από την υποτιθέμενη έναρξη του Τρωικού πολέμου.
Η Χάουζερ, της οποίας το βιβλίο Mythica: A New History of Homer’s World, Through the Women Written Out of It θα εκδοθεί την επόμενη εβδομάδα, δήλωσε ότι οι τεχνικές πρόοδοι στην ιατροδικαστική ανθρωπολογία και την ανάλυση DNA, καθώς και η ραδιοχρονολόγηση και η τρισδιάστατη ψηφιακή εκτύπωση έχουν οδηγήσει σε θεαματικές βελτιώσεις των αναπαραστάσεων του αρχαίου κόσμου.
«Μπορούμε -για πρώτη φορά- να κοιτάξουμε το παρελθόν στα μάτια», σύμφωνα με τη Χάουζερ.
Γυναίκες πολεμίστριες;
Η γυναίκα είχε ταφεί με μάσκα και όπλα, μεταξύ των οποίων τρία σπαθιά που αρχικά θεωρήθηκε πως ανήκαν στον άνδρα που είχε ταφεί δίπλα της, αλλά πλέον εκτιμάται ότι της ανήκαν.
Οπως εξηγεί η Χάουζερ, «αρχικά υπήρξε η εκτίμηση πως ο άνδρας δίπλα της ήταν ο σύζυγός της, ωστόσο το DNA επιβεβαίωσε ότι επρόκειτο για αδελφό. «Αυτή η γυναίκα θάφτηκε εκεί λόγω της καταγωγής και όχι λόγω του γάμου της. Αυτό μας δείχνει πόσο σημαντική υπήρξε… Τα δεδομένα που έρχονται στο φως δείχνουν ότι ο πολεμικός εξοπλισμός σε ταφές της ύστερης εποχής του χαλκού ανήκει συχνά σε γυναίκες, γεγονός που ανατρέπει τις πεποιθήσεις για τον ρόλο τους στον πόλεμο».
Τα αρχαιολογικά ευρήματα και οι αναλύσεις DNA επιτρέπουν «στις γυναίκες της αρχαιότητας να βγουν από τη σκιά».
Η κατάσταση των οστών της γυναίκας υποδηλώνει ότι έπασχε από αρθρίτιδα στους σπονδύλους και στα χέρια, ίσως «απόδειξη ότι ύφαινε για χρόνια, συνηθισμένη και σωματικά κουραστική γυναικεία δραστηριότητα, στην οποία επιδίδεται η Ελένη στην Ιλιάδα», σύμφωνα με τη Χάουζερ.
«Κάπως έτσι, συνδέουμε τις εμπειρίες των γυναικών της αρχαιότητας με τους αρχαίους μύθους», προσθέτει η ίδια.
Πηγή: Guardian
