Του Παύλου Ξανθούλη
Η Κύπρος είναι ένας από τους χειρότερους προορισμούς στην Ε.Ε. για έναν σκύλο. Άλλωστε πολύ λίγα έχουν αλλάξει από την ημέρα που κάποιοι είχαν ξεχάσει στον χώρο στάθμευσης αεροσκαφών, στο αεροδρόμιο Λάρνακας, τον σκύλο επισήμου της Ε.Ε., μέσα σε κλουβί, με τις γνωστές κυπριακές θερμοκρασίες. Ως αποτέλεσμα ο σκύλος πέθανε, με φρικτό τρόπο, λόγω θερμοπληξίας.
Έκτοτε πέρασαν πολλά χρόνια, αλλά η νοοτροπία της Κυπριακής Δημοκρατίας, ως κράτους, δεν έχει διαφοροποιηθεί. Η υποχρέωση για «ευημερία» απουσιάζει. Το κράτος έχει φροντίσει απλώς να μεταθέσει την ευθύνη στους ώμους των φιλοζωικών οργανώσεων και των καταφυγίων, που κάνουν ό,τι μπορούν για να καλύψουν τις παραλείψεις της Πολιτείας, η οποία αδιαφορεί εγκληματικά. Κατά συνέπεια, ενώ η στείρωση θα έπρεπε να είναι υποχρεωτική και παράλληλα θα έπρεπε να απαγορεύεται διά νόμου το εμπόριο σκύλων, οι αγοραπωλησίες όχι απλώς συνεχίζονται, αλλά γίνονται και παράνομα, μέσω ιστοσελίδων και μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Και το κυπριακό κράτος συμμετέχει στην παρανομία, σφυρίζοντας αδιάφορα, ως να είναι συνεργός στο παράνομο διαδικτυακό παζάρι σκύλων.
Αυτή η αδιαφορία είναι τουλάχιστον εμφανής και στο νομοσχέδιο που υπέβαλε η (προηγούμενη) κυβέρνηση για τους σκύλους, το οποίο μεταξύ άλλων προνοεί ότι εάν κάποιος δεν μαζέψει τα κόπρανα του σκύλου του, θα καταβάλει πρόστιμο 300 ευρώ. Ενώ, εάν κάποιος δεν λάβει μέτρα για αποτροπή εγκατάλειψης του δικού του σκύλου, θα πληρώσει πρόστιμο 200 ευρώ. Όπως λοιπόν γίνεται κατανοητό, στα μυαλά του κυπριακού κράτους, τα κόπρανα έχουν μεγαλύτερη αξία από τον σκύλο και την εγκατάλειψή του. Αν και δεν υποτιμώ την υποχρέωση συλλογής των κοπράνων από τους ιδιοκτήτες, θεωρώ ότι αυτό δεν είναι το μείζον.
Στην Ελλάδα, τον περασμένο Νοέμβριο, ο αντιδήμαρχος Φιλιατών και ένας υπάλληλος του Δήμου, «εισέπραξαν» πρόστιμο 360 χιλιάδων ευρώ, δηλαδή 180 χιλιάδες ευρώ ο καθένας, γιατί εγκατέλειψαν έξι κουτάβια. Πρόστιμο το οποίο, εάν δεν καταβληθεί, μεταφέρεται στους κληρονόμους τους, οι οποίοι δεν θα μπορούν να κληρονομήσουν, εάν δεν καταβάλουν το πρόστιμο. Παράλληλα, ο αντιδήμαρχος και ο υπάλληλος του Δήμου παραπέμφθηκαν στον εισαγγελέα, καθώς γνωρίζουν ότι η εγκατάλειψη των έξι κουταβιών, πιθανότατα να οδηγούσε στο θάνατό τους. Και η θανάτωση ζώων στην Ελλάδα είναι πλέον κακούργημα που οδηγεί σε κάθειρξη. Την ίδια ώρα, βεβαίως, το ελληνικό κράτος έχει προνοήσει και πρόστιμο για τα κόπρανα σκύλων που δεν συλλέγονται. Και καλά έκανε. Αλλά, η εγκατάλειψη ζώου και η «έκθεσή» του, γνωρίζοντας ότι οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στον θάνατο, δεν μπορεί να εξισώνεται, πόσω μάλλον να θεωρείται υποδεέστερη από τη συλλογή κοπράνων. Αυτό συμβαίνει μόνο στα μυαλά που κουβαλά το κυπριακό κράτος.
Υπάρχουν κι άλλα κακά στο νομοσχέδιο που υπέβαλε η προηγούμενη κυβέρνηση και συζητείται στην Επιτροπή Περιβάλλοντος. Μεταξύ αυτών, είναι και η διατήρηση της «ευθανασίας» για αδέσποτα σκυλιά, η οποία προνοείται με τον νόμο του 2002, αλλά οι φωστήρες του νέου νομοσχεδίου προσπαθούν να την «τσιμεντώσουν». Σήμερα, το 2023, ως λύση του προβλήματος. Δεν είναι τυχαίο ότι ο πρόεδρος της Επιτροπής Περιβάλλοντος Χαράλαμπος Θεοπέμπτου επιχειρεί να απαλείψει την πρόνοια ευθανασίας σκύλων. Ούτε και ότι ο αντιπρόεδρος της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Νίκος Κέττηρος, ζήτησε απόσυρση του νομοσχεδίου, σημειώνοντας ότι εξαντλείται σε τρεις λέξεις: «Πρόστιμα, εξώδικα και ευθανασία».
Αν η σημερινή κυβέρνηση Χριστοδουλίδη και ο υπουργός Περιβάλλοντος Πέτρος Ξενοφώντος επιθυμούν πραγματικά έναν ευρωπαϊκό νόμο για τους σκύλους, θα πρέπει να μιλήσουν με αυτούς που αγαπούν τα ζώα. Να καταγράψουν τις θέσεις εκπροσώπων φιλοζωικών, εθελοντών και των πολιτικών κομμάτων που πραγματικά έχουν ευαισθησίες. Τις οποίες, δυστυχώς, δεν έδειξε να έχει η προηγούμενη κυβέρνηση. Αλλά, ούτε και οι κτηνιατρικές Υπηρεσίες.
Γιατί η ευθανασία σκύλων το 2023 δεν μπορεί να αποτελεί λύση. Η λύση βρίσκεται στη χάραξη πολιτικής. Με τσιπάρισμα όλων των σκύλων, με στειρώσεις, με απαγόρευση εισαγωγών και τερματισμό του παράνομου εμπορίου σκύλων μέσω διαδικτύου. Και με πολλά άλλα. Και κυρίως με ευαισθησία και αγάπη προς τους σκύλους. Αν όλα αυτά δεν γίνουν και το κυπριακό κράτος συνεχίσει να θεωρεί ότι η λύση του προβλήματος των αδέσποτων σκύλων είναι η ευθανασία, εστιάζοντας παράλληλα αποκλειστικά στα πρόστιμα και στα κόπρανα, τότε η μοναδική επιλογή που θα απομείνει σε όσους αγαπούν πραγματικά τα ζώα είναι μια εκστρατεία. Πανευρωπαϊκή. Που θα εκθέτει την Κυπριακή Δημοκρατία ως έναν από τους χειρότερους non-pet friendly προορισμούς στην Ε.Ε. Γιατί αυτή είναι η πραγματικότητα.
