Του Γιώργου Κακούρη
Δεν με ενδιαφέρει ποιος έχει άδικο στην κόντρα Κανάρη - Γιαννάκη. Ή μάλλον, με ενδιαφέρει να γίνει μια σωστή, αξιόπιστη και ανεξάρτητη διερεύνηση των καταγγελιών ώστε τα πράγματα να ξεκαθαρίσουν μια και καλή. Αυτό που εννοώ είναι ότι το θέμα δεν είναι φούρπος, και το ότι τα όσα λέει ο ανώνυμος λογαριασμός του «βαφτιστικού του Νίκαρου» δεν είναι απαραίτητα σωστά ή λανθασμένα ανάλογα με το ποια φατρία της ε/κ ελίτ στηρίζουμε και ανάλογα με το πού (νομίζουμε) πως πρόσκειται.
Ο λογαριασμός που χρησιμοποιεί ως παρωδία το όνομα του Τζο Λο σατιρίζει, εκφράζει απόψεις, μιλά για το παρασκήνιο της πολιτικής, και εσχάτως ανεβάζει και έγγραφα. Οι αλήθειες και οι πελλάρες είναι μάλλον ανάμικτες, και το ποια θεωρούμε πως είναι η ποσόστωση μεταξύ των δύο συστατικών εναπόκειται στη γνώση, την άποψη και το κριτήριο του κάθε ενός από εμάς.
Το μόνο σίγουρο είναι πως τα ίδια κριτήρια που εφαρμόζουμε όταν αξιολογούμε μια πληροφορία ή τοποθέτηση όταν αυτή προέρχεται από ΜΜΕ ή δημοσιογράφο, θα πρέπει να τα εφαρμόζουμε και στην περίπτωση μιας πληροφορίας από έναν ανώνυμο λογαριασμό.
Μου κάνει εντύπωση που όλοι όσοι αναλύουν εξαντλητικά τις εξαρτήσεις του κάθε ΜΜΕ και του κάθε δημοσιογράφου (και καλά κάνουν –το θέμα είναι να το κάνουν βάσει δεδομένων), δεν κάνουν το ίδιο με έναν σατιρικό ή τρολ λογαριασμό. Ειδικά όταν συμφωνούν με την προσέγγιση και την άποψη την οποία προβάλλει.
Είναι όταν βρισκόμαστε αντιμέτωποι με πληροφορίες που επιβεβαιώνουν αυτά τα οποία ήδη πιστεύουμε που χαμηλώνουμε τις άμυνες μας και γινόμαστε περισσότερο επιρρεπείς στην παραπληροφόρηση.
Τις τελευταίες ημέρες, είδα κόσμο να διερωτάται αν οι ανώνυμοι λογαριασμοί κάνουν πλέον τη δουλειά των δημοσιογράφων, αποκαλύπτοντας έγγραφα και πληροφορίες. Αυτό που εννοούν είναι πως εάν τα όσα γράφτηκαν ισχύουν, είναι τα ΜΜΕ που θα έπρεπε να τα είχαν δώσει στη δημοσιότητα.
Αν μάλιστα αποδειχθεί πως τα πράγματα για τα οποία την κατηγορούν ισχύουν, τότε αυτό θα σημαίνει πως η ίδια η κ. Γιαννάκη είχε προσβάσεις στα ΜΜΕ που της επέτρεψαν να αποτρέψει τη δημοσιοποίησή τους.
Εδώ βρίσκεται το μισό πρόβλημα. Λόγω των περιπτώσεων όπου δημοσιογράφοι και ΜΜΕ προτίμησαν να αναλάβουν ρόλο παράγοντα στο σύστημα αντί ρόλο θεματοφύλακα του δημόσιου συμφέροντος, αρκετός κόσμος πλέον προτιμά να πιστέψει έναν ανώνυμο λογαριασμό του οποίου τα κίνητρα δεν γνωρίζει καν.
Το άλλο μισό πρόβλημα είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης στο κράτος πως μπορεί να διαχειριστεί οτιδήποτε σωστά. Και στη βεβαιότητα πως οι πολιτικοί που εκλέγει και οι δημόσιοι λειτουργοί που διορίζονται με την εξουσία που δίνει στους εκλεγμένους η ψήφος του πολίτη, έχουν την ίδια αξιοπιστία με όποιον δώσει την εντύπωση πως επιτέλους «τα λέει όπως είναι».
Ίσως τα κίνητρα του «βαφτιστικού» να είναι ηθικά και όλα όσα παρουσιάζει να είναι πραγματικά. Ίσως και όχι. Ίσως κάτι ανάμεσα. Όμως το μοτίβο που βλέπουμε να επαναλαμβάνεται είναι μια κοινωνία η οποία αναζητά την αλήθεια, την αποκάλυψή της και την πραγμάτωση όσων θέλουν οι πολίτες (είτε αυτό είναι διαφάνεια είτε να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα) μέσα από σχεδόν μεσσιανικές φιγούρες. Από τον γενικό ελεγκτή, στον Νίκο Χριστοδουλίδη, στον «Τζο Λο». Με τους πολίτες να αντιδρούν επιφανειακά, να ανυψώνουν επιφανειακά και κάποια στιγμή αργότερα να καταδικάζουν επιφανειακά.
Δεδομένου ότι δεν μπορούμε να περιμένουμε το κράτος να βελτιωθεί από μόνο του (αν και πολλά πράγματα έχουν βελτιωθεί με την πάροδο των δεκαετιών και αυτό μπορεί να συνεχίσει να γίνεται), αρκετό από το ηθικό βάρος πέφτει πλέον στους δημοσιογράφους και τα ΜΜΕ. Που πρέπει να αποδείξουν στο κοινό πως υπάρχει λόγος να υπάρχουν και να αγωνιστούν για να ξεπεραστούν οι φοβίες και τα όρια που τους τίθενται από συμφέροντα και διαφημιστές. Και πως όσο χρήσιμες και να είναι κάποτε οι ανώνυμες φωνές, που μπορεί να έχουν πολύ βάσιμους λόγους να προστατεύουν την ταυτότητά τους, η κοινωνία εξακολουθεί να χρειάζεται και αυτούς που θα πιάσουν το νήμα, θα εξακριβώσουν τι ισχύει και τι όχι, ποιες είναι οι πραγματικές διαστάσεις ενός θέματος, και θα βάλουν επώνυμα την επαγγελματική και προσωπική τους αξιοπιστία on the line για να το καταγράψουν.
