Του Ανδρέα Ανδρέου
Δεν χαίρομαι ιδιαίτερα που αναγκάζομαι με αυτόν τον τρόπο να προβώ σε δημόσια τοποθέτηση για θέματα που αφορούν την ανάπτυξη της Πανεπιστημιούπολης του Πανεπιστημίου Κύπρου (ΠΚ), αλλά μετά τις προχθεσινές τοποθετήσεις 1-2 βουλευτών νιώθω πως κάτι τέτοιο κρίνεται επιβεβλημένο. Το κάνω, δε, ως τέως πρόεδρος της Επιτροπής Κτιρίων Πανεπιστημιούπολης και ως τέως μέλος του Συμβουλίου του Πανεπιστημίου Κύπρου μετά από εξάντληση θητείας 30 μηνών (από τα τέλη Ιουλίου 2021 μέχρι τον Ιανουάριο του 2024).
Πρώτα θα διεξέλθω στα γρήγορα την τοποθέτηση/απορία του βουλευτή για την ανάγκη ή μη ύπαρξης Πολυτεχνικής Σχολής στο ΠΚ τη στιγμή που υπάρχει το ΤΕΠΑΚ! Καταρχάς να ξεκαθαρίσουμε πως με την συλλεκτική ονομασία «Πολυτεχνική» εννοούμε τους κλάδους της μηχανολογικής επιστήμης που περιλαμβάνει τους Πολιτικούς Μηχανικούς, τους Μηχανολόγους Μηχανικούς, τους Ηλεκτρολόγους και Ηλεκτρονικούς Μηχανικούς κ.λπ. Είναι δηλαδή το Engineering School του πανεπιστημίου. Η εν λόγω σχολή του ΠΚ δέχτηκε τους πρώτους της φοιτητές το 2003 ενώ το ΤΕΠΑΚ ιδρύθηκε κάποιους μήνες αργότερα και δέχτηκε τους πρώτους του φοιτητές το 2007. Η δε φανερή «απαίτηση» του βουλευτή να αλληλοαποκλείονται σχολές και τίτλοι σπουδών μεταξύ ανεξάρτητων πανεπιστημιακών ιδρυμάτων με ξεπερνά! Ας πάει να πει του Imperial College να σταματήσει κάποιους τίτλους σπουδών που προσφέρει και το UCL, αλλά και αντίθετα, να δούμε τι απάντηση θα πάρει!
Η Πολυτεχνική Σχολή λοιπόν είναι διάσπαρτη σε ενοικιαζόμενες και ιδιόκτητες εγκαταστάσεις. Και ναι, καταβάλλονται εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ ετησίως σε ενοίκια. Γι’ αυτό και στα πλαίσια υλοποίησης του εγκεκριμένου χωροταξικού σχεδίου (masterplan) του ΠΚ ανεγείρεται το Κτίριο της Πολυτεχνικής Σχολής για να την στεγάσει. Όταν ανέλαβα εγώ τα καθήκοντά μου, το έργο είχε ήδη εγκεκριμένη δικαιολογημένη παράταση χρόνου από την Κεντρική Επιτροπή Αλλαγών και Απαιτήσεων (ΚΕΑΑ) μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2021. Όταν λίγο αργότερα το έργο έφτασε σε σημείο πρακτικής στασιμότητας με ποσοστό αποπεράτωσης περί το 61%, η ομάδα μου κι εγώ αναλάβαμε πρωτοβουλία και καταλήξαμε με τον εργολάβο σε μια συμπληρωματική συμφωνία για αποπεράτωση του έργου περί τα τέλη Οκτωβρίου του 2023 την οποία ενέκρινε και η ΚΕΑΑ. Για τη συμφωνία αυτή θα αρκεστώ να πω ότι προσωπικά είμαι πολύ υπερήφανος. Μπορεί το έργο να μην ολοκληρώθηκε αλλά όταν παραδώσαμε τη σκυτάλη στο νέο Συμβούλιο, το έργο ήταν αποπερατωμένο κατά 96% εξωτερικά και κατά 97% εσωτερικά. Απλά αναφέρω ότι όταν κάναμε τη συμπληρωματική συμφωνία δεν υπήρχε πόλεμος στη Γάζα, ούτε Houthis, ενώ ο πόλεμος στην Ουκρανία θεωρείτο ότι θα τελείωνε σε βδομάδες. Είναι θέμα μερικών μηνών το έργο να ολοκληρωθεί.
Χωρίς να μπαίνω σε άλλες λεπτομέρειες, πρόκειται για ένα ιδιαίτερα απαιτητικό –κατασκευαστικά– έργο (από πάσα κατασκευαστική άποψη) και καλό είναι όλοι οι βουλευτές να το επισκεφθούν και να το περπατήσουν όπως έκανα εγώ σχεδόν εβδομαδιαίως. Τότε ίσως αντιληφθούν για τι πράγμα μιλάμε και για το πόσο περήφανοι θα νιώθουμε όλοι. Όσον αφορά το κόστος προς τον φορολογούμενο, να κλείσει πρώτα ο τελικός λογαριασμός με το καλό και εδώ είμαστε να το συζητήσουμε.
Έρχομαι τώρα στις φοιτητικές εστίες. Για τα περί χρηματισμού απάντησε ο κ. πρύτανης δεόντως και δεν θα υπεισέλθω. Και εγώ όμως έχω απορίες. Όμως δεν έχω τις ίδιες απορίες που εκφράζει ο βουλευτής. Μια απορία μου είναι γιατί πήρε στον βουλευτή 20 χρόνια να του γεννηθεί η δική του απορία γιατί το ΠΚ δεν έχει κατασκευάσει 2η και 3η φάση φοιτητικών εστιών; Δεύτερη απορία είναι αν έκανε τον υπολογισμό τότε πριν 20 χρόνια για το πόσα στοίχισε μόνο το κατασκευαστικό κόστος της 1ης φάσης εστιών και πώς αυτό συγκρινόταν με το τότε αντίστοιχο κόστος στον ιδιωτικό τομέα Τρίτη απορία είναι γιατί δεν παρέχεται η ευχέρεια και διευκόλυνση στο ΠΚ να μπορεί να κατασκευάσει ειδικά φοιτητικές εστίες με τη μέθοδο του BOT ή του DFBOT Αν γινόταν το ενοίκιο θα ήταν φανερά χαμηλότερο από το αγοραίο. Τέταρτη απορία είναι αν μπήκε στον κόπο να ενημερωθεί γιατί καθυστέρησε και τελικά ακυρώθηκε ο ανοικτός αρχιτεκτονικός διαγωνισμός για την 2η φάση φοιτητικών εστιών Τον παρακαλώ αντί να λαϊκίζει, να ζητήσει μια συνάντηση με τις αρμόδιες υπηρεσίες του ΠΚ και θα τύχει πλήρους ενημέρωσης και θα διαπιστώσει πως ό,τι έγινε είχε φάρο το δημόσιο συμφέρον και ας σήμαινε πως λόγω των αναγκαίων δαιδαλωδών διαδικασιών (που δεν είμαι εγώ που ψήφισα) αυτό επέφερε καθυστέρηση σχεδόν δύο ετών. Παρενθετικά, άρχισε ήδη η διαδικασία προκήρυξης νέου αρχιτεκτονικού διαγωνισμού για τη δημιουργία μερικών εκατοντάδων περισσότερων εστιών από όσο προέβλεπε ο προηγούμενος διαγωνισμός, και απλά εύχομαι αυτός να κυλήσει ομαλά.
Πέμπτη απορία είναι γιατί δεν επιτρέπετε επιτέλους στο ΠΚ να προσφέρει κάποιους τίτλους σπουδών σε προπτυχιακό επίπεδο στην αγγλική γλώσσα Ποιος Ευρωπαίος ή μη, εκτός από Έλληνες, θα έρθει να σπουδάσει οικονομικά, ιατρική, μηχανολογία κ.λπ. στην ελληνική γλώσσα Επιτρέψτε το εσείς στη Βουλή για να μπορέσει το ΠΚ να αυξήσει τα ίδια έσοδά του παρά και φωνασκείτε για τους προϋπολογισμούς του κρίνοντάς το από όσα ακούτε από δεξιά και αριστερά από «καλοθελητές» και άσχετους, μη λαμβάνοντας υπόψη το ίδιο το Ίδρυμα.
Αν θέλετε να βοηθήσετε το ΠΚ και την κοινότητά του, τότε νομοθετήστε κάνοντας τομές στον τρόπο λειτουργίας του, παρέμβετε με θετικό τρόπο να ολοκληρωθεί το θέμα της μίσθωσης της κρατικής γης που χρονίζει (ντρέπομαι που το λέω όπως φαντάζομαι κι εσείς) από το 1993 (!...) και βάλτε κάτω διαδικασίες που να κάνουν τον χρόνο σύμμαχό του και όχι αντίπαλό του.
Τώρα αν θέλετε να αγγίξουμε το θέμα του υπερβολικού σχεδιασμού των έργων που υλοποιούνται αυτό είναι κάτι που σηκώνει μεγάλη συζήτηση με εκατέρωθεν επιχειρήματα για τα υπέρ και τα εναντίον. Όμως, με διάλογο, επιχειρήματα και καλή θέληση αμοιβαία αποδεκτές λύσεις μπορούν να βρεθούν. Εκείνο που καίει είναι ο αποτελεσματικός έλεγχος της εκτέλεσης των δημοσίων συμβάσεων σε κατασκευαστικά έργα στη χώρα μας γενικά, και τολμώ να πω πως το υφιστάμενο πλαίσιο μας είναι πολλαπλώς αποδεδειγμένα αναποτελεσματικό και κόντρα στο δημόσιο συμφέρον.
Τελειώνοντας, παρόλο που περιέγραψα όσο πιο σύντομα μπορούσα τα δύο αυτά θέματα, θέλω να πω πως το ΠΚ υλοποιεί ένα masterplan έχοντας περιορισμένα κονδύλια, στενά περιθώρια πλεύσης τόσο λόγω διαδικασιών όσο και λόγω συνεχούς διόγκωσης του ως ένα σοβαρό ακαδημαϊκό ίδρυμα. Όταν ολοκληρωθεί, θα μειωθούν δραστικά οι ανάγκες του για κτηριολογική επέκταση και θα περιορίζεται κυρίως σε συντηρήσεις.
