Του Σταύρου Χριστοδούλου
Ο Μαρίνος Σιζόπουλος, αφού διέλυσε την ΕΔΕΚ, ερχόμενος σε ρήξη ακόμα και με τους εν ενεργεία βουλευτές του, αποφάσισε να συνεχίσει την ελεύθερη πτώση στο πολιτικό κενό με την επιστροφή στην αγαπημένη του εμμονή: το ξήλωμα του ΓεΣΥ. Αποτελεί ομολογουμένως πρόκληση για κάθε αρθρογράφο να απαντήσει στο ερώτημα: «Γιατί τα κάνει όλα αυτά ο Μαρίνος;». Το κλειδί για να λυθεί ο γρίφος βρίσκεται κατά τη άποψή μου στη γωνία θέασης του φαινομένου. Εάν επιμένουμε να το βλέπουμε μέσα από τη στενή πολιτική οπτική θα καταλήγουμε πάντα στο συμπέρασμα πως πρόκειται για έναν πολιτικό που εκπροσωπεί την ιδεολογία της άρνησης, βαθιά απορριπτικό για τη λύση του Κυπριακού και πολέμιο της μεταρρύθμισης του τομέα της υγείας. Το ενδιαφέρον όμως είναι να τον ερμηνεύσουμε με μη πολιτικούς όρους. Σε αυτή την περίπτωση, μια ερασιτεχνική έστω ψυχογραφηματική απόπειρα, θα μας οδηγήσει στη σκιαγράφηση του προφίλ ενός άνδρα με υπερτροφικό εγώ και τάσεις κομματικού ηγεμονισμού.
Η συνέντευξη που έδωσε την περασμένη Τετάρτη στην Κατερίνα Ηλιάδη λειτούργησε σαν μεγεθυντικός καθρέφτης αυτών ακριβώς των χαρακτηριστικών. Αφορμή ήταν η πρότασή του για να δικαιούνται να συνταγογραφούν φάρμακα και οι εκτός ΓεΣΥ γιατροί. Είναι σημαντικό να θυμίσουμε ότι οι γιατροί που επέλεξαν να μείνουν εκτός Συστήματος (ανάμεσά τους και ο Σιζόπουλος) είναι μόνο 150 έναντι των 2.600 γιατρών εντός ΓεΣΥ. Ο πρόεδρος της ΕΔΕΚ, ως εκπρόσωπος αυτής της μικρής ομάδας, επιμένει στην υπονόμευση της αρχιτεκτονικής του Συστήματος και του μονοασφαλιστικού του χαρακτήρα.
Τι είναι αλήθεια χειρότερο; Ότι πρόκειται για κραυγαλέα περίπτωση σύγκρουσης συμφέροντος ανάμεσα στην ιατρική και τη βουλευτική του ιδιότητα, ή ότι ο Μαρίνος Σιζόπουλος δείχνει να μην το αντιλαμβάνεται; Στη ραδιοφωνική του συνέντευξη είπε χαρακτηριστικά: «Μαθήματα δεν δέχομαι από κανένα». Κι εδώ βρίσκεται κατά την άποψή μου ο πυρήνας του προβλήματος και ο λόγος που επιμένω πως πρέπει να ερμηνεύσουμε τις συμπεριφορές του με μη πολιτικούς όρους. Αυτό το κράμα αλαζονείας, μικροκομματικών σκοπιμοτήτων και συμφέροντος δημιουργεί εντέλει το «φαινόμενο Σιζόπουλος». Ενός πολιτικού σε ανεξέλεγκτη κατηφορική πορεία, ο οποίος ηγείται ενός ιστορικού κόμματος που αποτελεί πλέον σκιά του παλιού του εαυτού.
Ο Μαρίνος Σιζόπουλος βρίσκεται σε απόκλιση όχι μόνο από την κομματική του βάση αλλά και από το λαϊκό αίσθημα γενικότερα. Η στάση του έναντι του ΓεΣΥ αποτελεί την πιο απτή απόδειξη. Δεν αναφέρομαι στα συμφέροντα των λίγων που ευνοεί, ούτε στην αδυναμία του να συναισθανθεί τη σπουδαιότητα αυτής της κοινωνικής μεταρρύθμισης για τους πολλούς. Δεν θα σταθώ ούτε στον απαξιωτικό τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει τους οργανωμένους ασθενείς. Αυτό, ας το εκλάβουμε ως μια αδρή πινελιά στο ψυχογραφηματικό προφίλ που λέγαμε πριν. Εκεί που αξίζει να εστιάσουμε είναι στην πολιτική διάσταση της μεταρρύθμισης και στην αδυναμία ενός σοσιαλιστή κατά τ’ άλλα ηγέτη να το καταλάβει.
Σύμφωνα με την παγκύπρια έρευνα που διενήργησε ο ΟΑΥ πέρυσι, το 82% των πολιτών κρίνουν ως πολύ ικανοποιητική την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας. Ένα μεγάλο ποσοστό επίσης, της τάξης του 80%, θεωρούν ότι το ΓεΣΥ βελτίωσε σημαντικά την ποιότητα ζωής τους. Πριν από δύο εβδομάδες, στην ανεξάρτητη έρευνα του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Δημοσκοπήσεων Ερευνών Αγοράς Κύπρου, το ΓεΣΥ κατέλαβε την πρώτη θέση στον βαθμό ικανοποίησης των πολιτών από τους θεσμούς της Δημοκρατίας. Τι καταδεικνύουν αυτά τα στοιχεία; Πρώτον, ότι το ΓεΣΥ ήρθε για να μείνει. Δεύτερον, ότι ο κυπριακός λαός το αγκαλιάζει με εμπιστοσύνη. Και τρίτον, ότι όποιοι προσπαθήσουν να το αποδομήσουν θα βρουν την κοινωνία απέναντί τους.
Η συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής επιτροπής Υγείας δυστυχώς έδειξε ότι το πρόβλημα κατανόησης των πιο πάνω δεν περιορίζεται στον πρόεδρο της ΕΔΕΚ. Αλλά και σ’ αυτούς που χαϊδεύουν το κομματικό του εγώ, είτε γιατί τον θέλουν συνοδοιπόρο στην κούρσα των επερχόμενων εκλογών, είτε γιατί ενσυνείδητα υπονομεύουν τη δομική φιλοσοφία του ΓεΣΥ. Το μόνο σίγουρο είναι ότι το θέμα δεν τελειώνει εδώ. Θα έχει ουρά, γιατί αφορά στο τι είδους Σύστημα Υγείας θέλουμε. Κι εδώ θα κριθούν όλοι.
