Το φορτίο της αξιοπιστίας

Την εβδομάδα που πέρασε, ανώνυμος λογαριασμός στο facebook, ενημέρωνε πως η ομάδα στήριξης του υποψήφιου για την Προεδρία «δέχτηκε στοχευμένη και οργανωμένη επίθεση με στόχο τη φίμωση του γκρουπ». Είχε βεβαίως αποφύγει να αναφέρει πως το εν λόγω γκρουπ που μετρούσε 27.000 μέλη υπό την ονομασία «Νέα της Κύπρου» μετονομάστηκε ξαφνικά «Ομάδα υποστήριξης του Νίκου Χριστοδουλίδη». Δεν είχε υπολογίσει λοιπόν πως όταν ανακοίνωνε στα ανίδεα εκείνα μέλη πως ο καθένας μπορεί να αναρτήσει οτιδήποτε «αφορά και βοηθά» την υποψηφιότητα Χριστοδουλίδη και παράλληλα τους προειδοποιούσε πως όσοι υπερβαίνουν τους όρους θα διαγράφονται συνοπτικά, κάποιοι αντιδρώντας κατήγγειλαν την εν λόγω ομάδα μαζικά.

Όμως μεταξύ κατεργαρέων, καλό είναι να υπάρχει ειλικρίνεια. Γιατί όσο φαιδρή κι αν είναι αυτή η ιστορία του περιβόητου group στήριξης Χριστοδουλίδη, εύκολα μπορεί να εξαγάγει κάποιος το συμπέρασμα ότι ανάμεσα στην πληθώρα των καταγγελιών ήταν και αρκετοί «καλοθελητές» του ΔΗΣΥ. Και μπορεί να το συμπεράνει ο καθένας, καθώς στελέχη τα οποία κατά άλλα θεωρούνται σοβαρά, κατακλύζουν εδώ και μέρες τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με σχόλια που επιχειρούν να αποδείξουν ότι ο Νίκος Χριστοδουλίδης δεν έχει ήθος, δεν δέχεται την κριτική και επιχειρεί φίμωση. Εξαιτίας μιας σελίδας που δημιουργήθηκε στο facebook. Ένας προεκλογικός που επικεντρώνεται σε λαϊκισμό και φαιδρότητα. Ένας υποψήφιος που δεν βρίσκει τον χρόνο να αποκτήσει δικό του όραμα, μπαίνοντας στη μάχη με κλεμμένο όραμα. Ένας άλλος που χρησιμοποιεί τον κομματικό οδοστρωτήρα για να τον αποδομήσει με μικρότητες. Και ένας άλλος που καταγγέλλει ανυπόστατα ότι ο ανθυποψήφιος του παίρνει διπλούς μισθούς.

Δυστυχώς, μας κατακλύζουν όλα αυτά τα μικρά τη στιγμή που εκτυλίσσονται κατακλυσμιαίες εξελίξεις στο Κυπριακό. Το νέο πρωτόκολλο της Άγκυρας, που δημοσιεύθηκε, καταδεικνύει πως οι Τ/κ βρίσκονται πλέον σε διαδικασία προσάρτησης και παλεύουν για την επιβίωσή τους χωρίς οποιαδήποτε στήριξη. Το Βαρώσι χάνεται, ενισχύοντας την αίσθηση των Βαρωσιωτών πως οι κυβερνώντες έχουν ξεγράψει την περίκλειστη πόλη και περιμένουν τους κατοίκους της να φύγουν από τη ζωή. Νέα τετελεσμένα προκαλεί συνεπώς το παρόν στάτους κβο, όλων αυτών των φανερών και κρυφών θιασωτών της Σχολής Δούντα, ενώ το γεγονός ότι οι ελληνοτουρκικές σχέσεις βρίσκονται στο κόκκινο επιβαρύνει την δική μας θέση. Τα τετελεσμένα αφήνουν αδιάφορους τους υποψηφίους και όχι τυχαία, καθώς βάσει των δημοσκοπήσεων και των focus group που διενεργούν τα επιτελεία, το Κυπριακό ως κριτήριο και ως προτεραιότητα για τι θα ψηφίσεις ολοένα και υποχωρεί.

Θέλουμε όμως ηγέτες που θα άγονται και θα φέρονται από τα αποτελέσματα των focus group ή ηγέτες με τολμηρό πλάνο διακυβέρνησης; Ηγέτες που εκπαιδεύουν τους πολίτες τους ή που ενισχύουν τα χειρότερα ένστικτά τους;

Το Κυπριακό έχει μετατραπεί σε κοινοτυπία και η κανονικοποίηση της διχοτομικής του φάσης είναι ό,τι χειρότερο εκτυλίσσεται. Γι’ αυτό όσο ποτέ χρειάζεται να παρουσιαστεί συγκεκριμένος σχεδιασμός. Όχι με αοριστολογίες και γενικότητες. Ούτε βεβαίως με το να αναλωθούν στο αν πρέπει να γυρίσουμε εκεί που μείναμε στο Κραν Μοντανά, αν συμφωνούμε ή όχι με το Πλαίσιο Γκουτέρες. Πλέον δεν έχουμε τον χρόνο να περιμένουμε την εκλογή ακόμη ενός Προέδρου που θα διαπιστώσει μόλις καθίσει στον θώκο πως η Τουρκία δεν θέλει λύση.

Θέλουμε συγκεκριμένο σχεδιασμό, καθώς οι κύριοι υποψήφιοι για την Προεδρία δεν έχουν προσγειωθεί στην Κύπρο χθες για να ζητούν την όποια πίστωση χρόνου. Έχουν μερίδιο ευθύνης για το πού έχουν φτάσει τα πράγματα. Κάποιοι έχουν κάνει εξωτερική πολιτική για εσωτερική κατανάλωση. Είχαν υποβαθμίσει τα δεδομένα και απέτυχαν να διαβάσουν τις εξελίξεις όσο βρίσκονταν στο τιμόνι. Κάποιοι έχουν ακούσει «ιδεοθύελλες» για άλλες μορφές λύσης και επέλεξαν να μην αντιδράσουν γιατί «ο ρόλος τους ήταν τεχνοκρατικός». Άλλοι έριχναν κροκοδείλια δάκρυα για το τσουνάμι που έρχεται, τη στιγμή που εξέλεγαν τον άνθρωπο που οδήγησε την Κύπρο ένα βήμα πριν από τη διχοτόμηση. Και διά της ηχηρής τους απουσίας στις Μαλδίβες, την ώρα που άνοιγε το Βαρώσι μας απέδειξαν τις προτεραιότητές τους. Για όλα αυτά θα κριθούν συνεπώς. Και ο καθένας, θα κριθεί όχι μόνο με βάση τις διακηρύξεις, αλλά με το ανάλογο φορτίο των ικανοτήτων του και κυρίως το φορτίο της αξιοπιστίας του.