Της Μαρίνας Οικονομίδου
Την ώρα που η Κυπριακή Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου καταγγέλλετο για διαφθορά σε όλα τα επίπεδα, η κίνηση της Ένωσης Αθλητικογράφων Κύπρου να αναστείλει τη βράβευση δύο δημοσιογράφων, όπως η ίδια η Ένωση είχε προαναγγείλει, αποτέλεσε βούτυρο στο ψωμί όσων εδώ και καιρό προειδοποιούν πως τα ΜΜΕ και εμείς ως δημοσιογράφοι έχουμε αναιρέσει τον ρόλο που θα έπρεπε να επιτελούμε: Την άσκηση αποτελεσματικού ελέγχου σε φορείς εξουσίας, την κριτική με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον και κυρίως την ενημέρωση των πολιτών. Μακριά από τις όποιες κρυφές ατζέντες και εξαρτήσεις.
Ο δημοσιογράφος Φάνης Μακρίδης, ωστόσο, εδώ και καιρό ερευνά το κεφάλαιο της επιχειρηματικής δραστηριότητας, τις εταιρείες συμφερόντων του επιχειρηματία και προέδρου της Κυπριακής Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου Γιώργου Κούμα. Ερεύνησε το ενδεχόμενο ασυμβίβαστου γιατί από τη μία ως αξιωματούχος της ΚΟΠ έπαιρνε αποφάσεις για ποδοσφαιρικές ομάδες και από την άλλη ως επιχειρηματίας πωλούσε τηλεοπτικό προϊόν ποδοσφαιρικών ομάδων.
Η δουλειά που έκανε ο Φάνης Μακρίδης θεωρήθηκε από 12μελή επιτροπή άξια βράβευσης. Και ενώ για την έρευνα του κ. Μακρίδη η ΚΟΠ δεν προχώρησε σε αγωγή στον Φιλελεύθερο που δημοσιοποιούσε το θέμα, ένιωσε πολύ πιο άνετα να παρέμβει στα της Ένωσης Αθλητικογράφων Κύπρου για να αναβάλει τη βράβευσή του, εκφράζοντας μάλιστα μέσω επιστολής έκπληξη και δυσφορία. Μία παρέμβαση που είχε αποτέλεσμα. Και κατέδειξε όχι μόνο τη δουλοπρέπεια της ΕΑΚ, τη σοβαρή επιρροή της ΚΟΠ σε αυτήν, αλλά και την αποθράσυνσή της εξαιτίας της απουσίας κάθε ελέγχου.
Δεν ήταν όμως μόνο η βράβευση του κειμένου του Φάνη Μακρίδη για την ΚΟΠ που ανεστάλη, αλλά και αυτή του Μιχάλη Παπαγεωργίου, ο οποίος μέσω της αρθρογραφίας του έψεγε τον τρόπο που λειτουργεί πλέον η Κυπριακή Ολυμπιακή Επιτροπή. Πως μέσα από τα χρόνια, μία επιτροπή που ενώ θα έπρεπε να είναι υπόδειγμα ευπρεπούς συμπεριφοράς πλέον καλείται να απαντήσει για θέματα οικονομικής φύσεως, κακής συμπεριφοράς και κακοδιαχείρισης.
Και ενώ η 12μελής επιτροπή θεώρησε πως αυτό ακριβώς το άρθρο αξίζει προβληματισμού για το πώς κατέληξε η ΚΟΕ, στην περίπτωση του άρθρου του Παπαγεωργίου η ΕΑΚ δεν ένιωσε την ανάγκη να καταφύγει σε νομικισμούς και δικαιολογίες εκκρεμουσών ποινικών ερευνών. Μία κίνηση που λάβωσε περαιτέρω την ελευθεροτυπία. Που κατέδειξε πως το μόνο πρόβλημα δεν είναι η σωρεία παρεμβάσεων που δέχεται το επάγγελμα, αλλά και μία νοσούσα νοοτροπία εντός του χώρου. Αυτή που θέλει τους αθλητικογράφους να περιορίζονται σε αναμεταδόσεις, στο να περνούν ανακοινώσεις Τύπου, να μιλάνε απλώς για τις επιδόσεις παιχτών και να κλείνουν τα μάτια σε όσα λέρωσαν τον κυπριακό αθλητισμό. Με λίγα λόγια, θεσμοί που ελέγχουν και θεσμοί που θα έπρεπε να ελέγχονται λειτουργούν ως ένα σύστημα ενιαίο και αδιαίρετο.
Η δημοσιογραφία περνά ίσως την κρισιμότερη περίοδο της ύπαρξής της. Έγιναν πολλά όλα αυτά τα χρόνια που άλλοτε αδίκως άλλοτε απολύτως δικαιολογημένα συνέβαλαν σε αυτή την απαξίωση. Τα όπλα του κλάδου καθημερινά στομώνονται, οι πολίτες ψάχνουν καθημερινά αμφιλεγόμενες πολλές φορές εναλλακτικές πηγές πληροφόρησης, την ίδια στιγμή που τα fake news εδραιώνονται. Σε αυτό το περιβάλλον, το περιστατικό αυτό αποτέλεσε την επιτομή της κανονικοποίησης της απουσίας ελέγχου των μεγάλων συμφερόντων. Μία Ένωση που ενώ θα έπρεπε να προστατεύει τους δημοσιογράφους, να λειτουργεί ως ασπίδα απέναντι στα πολλά συμφέροντα που πολεμούν την αλήθεια, να λειτουργεί ως ασπίδα και στις εκδοτικές εξαρτήσεις που φιμώνουν δημοσιογράφους, κατέληξε έρμαιο των θέλω της ΚΟΠ. Το ευτυχές είναι πως οι ενασχολήσεις του Γιώργου Κούμα, αν δηλαδή αδικείται όλο αυτό το διάστημα από τους διάφορους ψιθύρους ή αν όλα όσα τον καταγγέλλουν ευσταθούν, θα αποκαλυφθούν σύντομα από την ποινική έρευνα που βρίσκεται σε εξέλιξη. Όμως, αυτό το περιστατικό της άτσαλης παρέμβασης της ΚΟΠ εγείρει ερωτήματα για το ποιος τέλος πάντων κυβερνά σε αυτό τον τόπο. Και κυρίως αποτελεί ένα ηχηρό χαστούκι για τη δημοκρατία μας. Πως οι λίγοι που επιχειρούν να κάνουν σωστά τη δουλειά τους είτε λογοκρίνονται είτε απογοητευμένοι απομακρύνονται από τον χώρο. Εμπεδώνοντας σε ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας πως το σύστημα δεν είναι απλώς διεφθαρμένο, αλλά και πλήρως ανεξέλεγκτο.
economidoum@kathimerini.com.cy
