Της Ελένης Ξένου
Συμβαίνει εδώ και μήνες, συγκεκριμένα από το περασμένο Ιανουάριο. Μια αγέλη αδέσποτων σκύλων πηγαινοέρχεται στο γραμμικό πάρκο και επιτίθεται πότε σε γατιά, πότε σε άλλα σκυλιά και πότε σε ανθρώπους. Ξεκαθαρίζω από την αρχή πως οι αδέσποτοι αυτοί σκύλοι δεν φταίνε για την εγκατάλειψη ή για την πείνα τους και πως αλλού είναι το πρόβλημα. Κατά τη διάρκεια αυτών των μηνών, πολλοί δημότες έχουν προβεί σε καταγγελίες για το θέμα στους τρεις επηρεαζόμενους δήμους (Λευκωσίας, Στροβόλου και Λακατάμιας) ζητώντας όπως βρεθούν τρόποι να μεταφερθεί η εν λόγω αγέλη σε κάποιο καταφύγιο ώστε να μην κυκλοφορεί επικινδύνως. Αποτέλεσμα μηδέν. Παρότι στήθηκαν διάφορες παγίδες η αγέλη εξακολουθεί να κυκλοφορεί και να προκαλεί φόβο και η δικαιολογία της μη αποτελεσματικότητας των όποιων μέτρων πάρθηκαν είναι πως δεδομένη της μεγάλης απόστασης που καλύπτει το γραμμικό πάρκο δύσκολα μπορούν να εντοπιστούν οι σκύλοι και να παγιδευτούν. Ο Δήμος Στροβόλου έχει επανειλημμένα ζητήσει τη συνδρομή των κτηνιατρικών Υπηρεσιών και της Αστυνομίας και τελικά πριν από λίγες βδομάδες πραγματοποιήθηκε σύσκεψη στην οποία συμμετείχαν εκπρόσωποι και από τους άλλους δύο επηρεαζόμενους δήμους καθώς και ο διευθυντής των κτηνιατρικών Υπηρεσιών, ο διευθυντής της υπηρεσίας Θήρας και εκπρόσωπος της Αστυνομίας.
Θέλετε να μάθετε πού κατέληξε αυτή η πολυπρόσωπη σύσκεψη; Στο πουθενά! Ή για να το θέσω αλλιώς στο να νίπτουν τα χείρας τους τόσο οι Κτηνιατρικές όσο και η Αστυνομία, λέγοντας αμφότεροι πως σύμφωνα με το γράμμα του νόμου οι μόνοι υπεύθυνοι για το θέμα είναι οι επηρεαζόμενοι δήμοι και όχι οι δικές τους υπηρεσίες. Λες και το πρόβλημα είναι το ποιος είναι κατά νόμο υπεύθυνος και όχι το πώς θα συνδράμουν όλοι μαζί (συλλογικότητα σας λέει κάτι;) για να λυθεί το πρόβλημα προτού γίνει κάποια σοβαρή και ανεπανόρθωτη ζημιά. Οι Κτηνιατρικές είπαν και ελάλησαν ότι δεν μπορούν να επέμβουν και πως το θέμα πρέπει τα τύχει χειρισμού από την τοπική αρχή και η Αστυνομία δήλωσε πως δεν μπορεί να βοηθήσει, διότι ο νόμος λέει πως για να το πράξει πρέπει να τίθεται θέμα ασφάλειας ανθρώπου ή ζώου και πρέπει να κληθεί κατά την ώρα που συμβαίνει μια τέτοια επίθεση. Τέλος, η υπηρεσία Θήρας είπε ότι θα προσφέρει την τεχνογνωσία της (πάλι καλά) ώστε να βοηθήσει τους δήμους να δημιουργήσουν μια μεγάλη παγίδα. Με πιο απλά λόγια όλοι αυτοί (Αστυνομίες, Θήρες και Κτηνιατρικές) κάθισαν γύρω από ένα τραπέζι και αντί να συνεργαστούν όπως υπαγορεύει το πνεύμα (και όχι το γράμμα) του νόμου για να επιλύσουν αυτό το σοβαρό πρόβλημα ασφάλειας που τίθεται, έβγαλαν ο καθένας την ουρά του απέξω, τηρώντας ευλαβικά την «αρχή» του «εγω εν τζιαι» που χαρακτηρίζει την κυρίαρχη νοοτροπία λειτουργίας (κατ’ ακρίβειαν μη λειτουργίας) αυτού του κράτους. Και όταν γίνει μια ανεπανόρθωτη ζημιά, π.χ. δαγκώσουν οι σκύλοι κανένα παιδάκι, όλοι αυτοί οι κύριοι «εγώ εν τζιαι» τι θα πράξουν; Πώς θα δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα και πώς θα μαζέψουν τα ασυμμάζευτα και δη όταν εδώ και μήνες είχαν τόσες προειδοποιήσεις από τους δημότες; Θα μου πείτε ότι κανονικά δεν θα έπρεπε να εκπλήσσομαι που ακόμα και για τα πιο απλά θέματα (ή αυτά που θα έπρεπε να θεωρούνται απλά) δεν είμαστε σε θέση να βρίσκουμε λύσεις. Εδώ ολόκληροι κυβερνητικοί servers τοποθετήθηκαν στο υπόγειο του υπουργείου Οικονομικών και ενώ θα έπρεπε να έχουν μεταφερθεί από τον περασμένο Νοέμβριο σε ασφαλές μέρος όχι μόνο δεν μεταφέρθηκαν αλλά έγινε πλέον η ζημιά, βρέχτηκαν από τη διαρροή νερού με αποτέλεσμα να παραλύσουν οι κυβερνητικές υπηρεσίες.
Εγώ γιατί λοιπόν ασχολούμαι με μια αγέλη αδέσποτων σκύλων; Ο λόγος που ασχολούμαι είναι γιατί και τα δύο αυτά θέματα όπως και τα πλείστα από όσα καθορίζουν την τύχη της ύπαρξής μας σ’ αυτή τη χώρα είναι με αυτή τη νοοτροπία που προσεγγίζονται: Της αβάσταχτης ελαφρότητας του «εγώ εν τζιαι».
