Της Ελένης Ξένου
«Επιτέλους ένας σοβαρός άνθρωπος στο Οβάλ Γραφείο» έγραψε μια ξένη εφημερίδα ως πικρό χιούμορ και βέβαια δεν αναφερόταν στον Τραμπ ούτε στον Μασκ, αλλά στο μικρό παιδί του δεύτερου (το όνομα του οποίου μόνο αν είσαι ρομπότ μπορείς να το προφέρεις). Η αλήθεια, ωστόσο, είναι πως μόνο αστεία δεν είναι τα πράγματα. Η εμφάνιση του Ίλον Μασκ στο Οβάλ Γραφείο –μαζί με τον μικρό γιο του– κάνοντας το επίσημο ντεμπούτο του ως επικεφαλής της υπηρεσίας κυβερνητικής αποτελεσματικότητας και μόνο σαν εικόνα –πόσο μάλλον σαν περιεχόμενο– είναι ικανή για να τρομάξει οποιονδήποτε έχει αντανακλαστικές ανησυχίες. Με πιο απλά λόγια –και όπως έχει γραφτεί από πολιτικούς αναλυτές στον διεθνή Τύπο– ο «αμετροεπής μεγιστάνας της τεχνολογίας λύνει και δένει στην αμερικανική κυβέρνηση, χωρίς μάλιστα να υποχρεούται να λογοδοτεί σε κανένα».
Και αυτό τι ακριβώς σημαίνει; Δεν είμαι σίγουρη κατά πόσο μπορεί να απαντήσει κανείς με βεβαιότητα, γιατί προσωπικότητες όπως του Μασκ ή και του Τραμπ είναι απρόβλεπτες και γι’ αυτό ακριβώς η εποχή που διανύουμε τρομάζει. Σε ένα podcast του Έζρα Κλάιν, αρθρογράφου των New York Times, όπου συνομιλούσε με την καταξιωμένη δημοσιογράφο Κάρα Σουίσερ, λέχθηκε χαρακτηριστικά πως «οι μεσσιανικές βλέψεις του Μασκ σε συνδυασμό με την επιθυμία του να σώσει τον κόσμο μέσω της αποίκησης του πλανήτη Άρη, τον κάνουν να πιστεύει πως για να επιτύχει η ανθρωπότητα τους στόχους της, άτομα όπως εκείνος πρέπει να ελέγχουν την εξουσία». Με πιο απλά λόγια πρόκειται για ένα μεγαλομανή μεγιστάνα, ο οποίος δεν ενδιαφέρεται πλέον για το χρήμα όσο για την εξουσία, η οποία θα του επιτρέψει να υλοποιήσει τα όποια «σωτήρια» –κατά τη δική του εκτίμηση– οράματα. Και βέβαια, όπως υπογραμμίζουν οι δύο Αμερικανοί καταξιωμένοι δημοσιογράφοι, «πρόκειται για έναν άνθρωπο, ο οποίος δεν καταλαβαίνει από κανόνες, αντιθέτως είναι πεπεισμένος ότι αντιλαμβάνεται καλύτερα από όλους ποια είναι τα προβλήματα του κόσμου και πιστεύει ακράδαντα πως μόνο αυτός ξέρει να τα επιλύσει, και γι’ αυτό δεν ανέχεται να μπαίνουν σαν εμπόδιο στο δρόμο του κανόνες». Ευλόγως ένας νοήμονας άνθρωπος διερωτάται πού οδεύει ο κόσμος, όταν πλέον οι ηγέτες του είναι αυτού του είδους οι προσωπικότητες και πώς είναι δυνατόν να τους ψηφίζουν αυτοί που τους ψηφίζουν, πεπεισμένοι μάλιστα πως έχουν επιλέξει την αντισυστημική οδό (ει δυνατόν).
Όπως εύστοχα γράφει ο αρθρογράφος της Lifo κ. Πολιτάκης «και μόνο η ιδέα ότι για τα επόμενα χρόνια θα ασχολούμαστε με τέτοιου είδους ειδήσεις και τέτοιου είδους δούλεμα, σε συνδυασμό με την επέλαση της νέας “ριζοσπαστικής” δεξιάς ανά τον πλανήτη, μπορεί να κάνει κάποιον να κατεβάσει οριστικά τα ρολά στην ενημέρωση και να στραφεί στον αναχωρητισμό ή στον σκληρό ακτιβισμό». Ο Μασκ προωθεί εδώ και χρόνια διάφορες εκδοχές της ακροδεξιάς συνωμοσιολογικής θεωρίας «Μεγάλης Αντικατάστασης», σύμφωνα με την οποία η Δύση απειλείται από μια μορφή εθνοκάθαρσης στο πλαίσιο της οποίας ο λευκοί «αντικαθίστανται» από (μη λευκούς) μετανάστες. Με άλλα λόγια ίδρυσε την SpaceX για να αποικίσει τον Άρη και να σώσει την ανθρωπότητα από την αυτοκαταστροφή, μετά εξαγόρασε το Τουίτερ για να σώσει την ελευθερία του λόγου από την αριστερή λογοκρισία και να προωθήσει τα ακροδεξιά του σύνδρομα και τώρα ποιος ξέρει τι άλλο φαντασιώνεται για να επεκτείνει το «σωτήριο» του έργο. Όπως λέει η δημοσιογράφος Κάρα Σουίσερ «ξεκίνησε με την πεποίθηση πως έχει καλές ιδέες και θέλει να τις υλοποιήσει, καταλήγοντας σήμερα στο να πιστεύει πως έχει ιδέες επί παντός επιστητού και πως αυτό που λέει είναι πάντα το σωστό». Το θλιβερό, ωστόσο, είναι πως αυτοί που «γοητεύονται» από τις ακραίες του απόψεις πληθαίνουν. Γι’ αυτό, όπως γράφει και ο κ. Πολιτάκης, τα πράγματα δεν είναι καθόλου αστεία. Και οι πολιτικοί μας πρέπει να τα λάβουν σοβαρά υπ’ όψιν όταν και αν καταφέρουν να δουν λίγο πιο μακριά από τη μύτη τους.
