Της Ελένης Ξένου
Είναι ηλίου φαεινότερον ότι υποψήφιοι και εν δυνάμει υποψήφιοι δεν πρόκειται να κρατήσουν το επίπεδο της προεκλογικής στο ύψος που ευελπιστεί ο κάθε σκεπτόμενος πολίτης. Ακόμα κι αν επιστρατεύονται ποιητές και φιλόσοφοι προκειμένου μέχρι και το «ξεκατίνιασμα» να αποκτήσει διανοουμενίστικο περιτύλιγμα, το αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο: Επίπεδο δάπεδο. Και είμαστε ακόμα στην αρχή. Ουαί και αλίμονο τι θα επακολουθήσει. Χτυπήματα κάτω από τη μέση, επιθέσεις, απαξίωση αντιπάλων και λασπολογία. Προφανώς οι πολιτικοί μας, και δη οι κομματάρχες, δεν θέλουν να αντιληφθούν πως κούρασαν τον κόσμο αυτές οι μέθοδοι που ανασύρουν από τα συρτάρια τους και οι οποίες γι’ αυτό ακριβώς δεν θα πρόκειται να επιφέρουν το ποθητό γι’ αυτούς αποτέλεσμα.
Τι μας απομένει σ’ αυτή την περίπτωση; Να κρατήσουμε εμείς το επίπεδο εκεί και όπου πρέπει να κρατηθεί, εξαναγκάζοντάς τους να φύγουν από τη βολή τους. Διότι όλη αυτή η προεκλογική ασυναρτησία επιθέσεων και αντιφάσεων ενέχει ένα σοβαρό κίνδυνο: να πέσουμε στην παγίδα τους και να περιορίσουμε την κρίση μας στο τι δεν θέλουμε και όχι στο τι οφείλουμε να απαιτήσουμε (και δη σ’ αυτές τις κρίσιμες συνθήκες).
Κοντολογίς για να αλλάξει το σαθρό κατεστημένο και για να αποκτήσει νόημα η απαξίωσή μας στην πολιτική και στην κομματοκρατία οφείλουμε να δείξουμε ότι εμείς έχουμε αλλάξει. Και ο τρόπος να το δείξουμε είναι να αποδείξουμε πως πλέον απαιτούμε καθαρή γλώσσα και καθαρές θέσεις.
Ούτε συνωμοσίες, ούτε θεωρίες, ούτε ευσεβοποθισμούς, ούτε διχαστικά αφηγήματα, ούτε αντιφατικές συμπεριφορές αλλά καθαρές θέσεις και καθαρή γλώσσα. Οφείλουμε να ανεβάσουμε εμείς τον πήχη, διότι προφανώς η ευθύνη βαραίνει τους δικούς μας ώμους δεδομένου ότι οι πολιτικοί μας συνεχίζουν να βολεύονται στις παλαιοκομματικές τους κόντρες και στην ανταλλαγή τοξικότητας, ανίκανοι να κατανοήσουν πως αυτές οι μέθοδοι γκρεμίζουν τις γέφυρες επικοινωνίας με την πραγματικότητα. Με άλλα λόγια είναι επιτέλους καιρός να θέσουμε τα σωστά ερωτήματα και να απαιτούμε ξεκάθαρες απαντήσεις. Ψάχνοντας κάτω από τις λέξεις και ερμηνεύοντας τις επιθέσεις και αντιπαραθέσεις με βάση ποιας νοοτροπίας είναι παράγωγα. Βρισκόμαστε ενώπιον πολύ σοβαρών θεμάτων και κυρίως σε ό,τι αφορά στο Κυπριακό.
Και αν δεν το συνειδητοποιήσουμε, είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Άρα δεν αρκεί να μας προτάσσουν όλοι τους τη ΔΔΟ και να ξεμπερδεύουν μ’ αυτή την τοποθέτηση. Οφείλουν να εξηγήσουν πώς θα κινηθούν για να ξαναβάλουν το Κυπριακό στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων κάτω από αυτές τις εξαιρετικά δυσοίωνες εξελίξεις. Όπως οφείλουν να μας εξηγήσουν γιατί ξαφνικά το Κυπριακό το θέτουν σε δεύτερη μοίρα, προτάσσοντας πολύ βολικά τα της διαφθοράς ή της ακρίβειας, ενώ είναι προφανές για όποιον έχει επαφή με την πραγματικότητα ότι βρισκόμαστε στην πιο κρίσιμη φάση του εθνικού μας προβλήματος με αμετάκλητες συνέπειες.
Και γι’ αυτό δεν δικαιούμαστε να μην το προτάσσουμε ως πρωτεύον, απλά και μόνο επειδή βολεύει μερικά κόμματα να ξεγλιστρήσουν από το να εξηγήσουν ή να υπερασπιστούν τις επιλογές τους για τις προεδρικές. Δεν αρκεί επίσης να μας λένε πως θα επέλθει αλλαγή με ικανά άτομα που θα επιφέρουν την αξιοκρατία αλλά οφείλουν να μας τα παρουσιάσουν εγκαίρως αυτά τα άτομα για να τα θέσουν υπό την κρίση μας ώστε να διαφανεί ότι δεν πρόκειται για θεωρίες.
Και τέλος δεν επαρκούν τα χτυπήματα κάτω από τη μέση και η αθέμιτη στοχοποίηση των αντιπάλων, για να αποδείξουν πως οι ίδιοι έχουν καθαρά χέρια και άρα αποτελούν την επιλογή που θα πάρει τη χώρα εκεί που της αρμόζει και όχι εκεί που την έχουν καταντήσει. Με απλά λόγια τώρα είναι η ώρα να επιδείξουμε την πολιτική ωριμότητα που απαιτεί η κρίσιμη εποχή που διανύουμε, αποδεικνύοντας πως εμείς οι ίδιοι έχουμε αλλάξει. Και πως πλέον διαθέτουμε καθαρό βλέμμα και καθαρή κρίση. Και κυρίως επίγνωση του καθήκοντός μας που δεν είναι άλλο από το να θέσουμε τα κρίσιμα ερωτήματα και να απαιτήσουμε ξεκάθαρες απαντήσεις.
