Της Ελένης Ξένου
Το πρώτο ερώτημα που προκύπτει στον σκεπτόμενο πολίτη είναι πού ακριβώς στοχεύει αυτή η πρωτοβουλία που αποφάσισε μια καλή πρωία να αναλάβει ο πρόεδρος του ΔΗΚΟ. Ποιο είναι το βαθύτερο κίνητρο και τι θέλει να πετύχει; Ο ίδιος δήλωσε πως «στοχεύει στην ενίσχυση του πνεύματος συνεργασίας και ετοιμότητας μεταξύ όμορων πολιτικών δυνάμεων και προσωπικοτήτων, με τέτοιο τρόπο που να θωρακίσει την προσπάθεια του προέδρου της Δημοκρατίας (για το Κυπριακό) και θα συμβάλει στη σταθερότητα που απαιτεί αυτή η κρίσιμη περίοδος». Αυτή η επεξήγηση αντί ωστόσο να ξεκαθαρίζει τις προθέσεις του, τις καθιστά ακόμα πιο θολές, αφού προκαλεί ένα σωρό ερωτήματα, τα οποία το μόνο που ενισχύουν είναι την καχυποψία του σκεπτόμενου πολίτη απέναντι σ’ αυτή την πρωτοβουλία.
Συγκεκριμένα: Το εννοεί ο κ. Παπαδόπουλος, όταν αναφέρεται σε όμορες πολιτικές δυνάμεις; Όμορες στο Κυπριακό; Και αν ναι, ποιες είναι αυτές οι όμορες με το ΔΗΚΟ δυνάμεις; Η ΕΔΕΚ θεωρείται όμορη; Κι αν ναι, τότε γιατί δεν το λέει ξεκάθαρα ο κ. Παπαδόπουλος, όπως το λέει ο κ. Σιζόπουλος, ότι είναι εναντίον της ΔΔΟ και παριστάνει ότι είναι υπέρ αλλά με το «σωστό περιεχόμενο»; Κι αν είναι όμορες δυνάμεις το ΔΗΚΟ και η ΕΔΕΚ, τότε γιατί υποστήριξαν την υποψηφιότητα του κ. Χριστοδουλίδη, ο οποίος δηλώνει ξεκάθαρα πως είναι υπέρ της ΔΔΟ; Και γιατί παραμένουν στη συγκυβέρνηση, αν δεν συμφωνούν με τον πρόεδρο στο Κυπριακό; Και τι εννοεί ο κ. Παπαδόπουλος λέγοντας ότι πρέπει να ενισχυθεί το πνεύμα συνεργασίας μεταξύ των όμορων δυνάμεων; Εν όψει της καθόδου της κας Ολγκίν, δεν είναι το πνεύμα συνεργασίας όλων των πολιτικών δυνάμεων του τόπου που πρέπει να ενισχυθεί; Πόσο λογικό και συνάμα ακίνδυνο είναι ένα από τα συγκυβερνώντα κόμματα να επιδιώκει την ενίσχυση της συνεργασίας μόνο μεταξύ κάποιων πολιτικών δυνάμεων και όχι όλων; Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι πρόεδρος μόνο των όμορων του ΔΗΚΟ δυνάμεων; Και επίσης, γιατί χρειάζεται αυτή η πρωτοβουλία ώστε να θωρακιστούν οι προσπάθειες του προέδρου; Από ποιον κινδυνεύουν; Από τους μη όμορους; Και γιατί επιβάλλεται καλύτερος συντονισμός για την ενίσχυση αυτών των προσπαθειών; Τώρα δεν υπάρχει συντονισμός ή δεν εμπιστεύεται ο κ. Παπαδόπουλος τους χειρισμούς του προέδρου; Ακόμα κι αν λέει ότι τους εμπιστεύεται, δεν αντιλαμβάνεται ότι με αυτή την πρωτοβουλία οδηγεί τον σκεπτόμενο πολίτη στο αντίθετο συμπέρασμα, προκαλώντας του μάλιστα την εύλογη απορία κατά πόσο τα συγκυβερνώντα κόμματα όντως επιδιώκουν να ενισχύσουν τις προσπάθειες και όχι να τις δυναμιτίσουν; Και ο πρόεδρος τι έχει να πει για όλα αυτά;
Πώς αισθάνεται στο ενδεχόμενο να καταφθάσει η κα Ολγκίν και να διαπιστώσει πως δύο από τα συγκυβερνώντα κόμματα κάνουν του «κεφαλιού» τους μόνο και μόνο για να παριστάνουν τους πρωταγωνιστές και όχι απλώς τους κομπάρσους εν όψει εκλογών; Και αν η κα Ολγκίν σκεφτεί ότι τα συγκυβερνώντα κόμματα βάζουν πάνω από το εθνικό μας θέμα τα ποσοστά τους, προσπαθώντας έτσι να συσπειρώσουν τους πιο «σκληροπυρηνικούς» οπαδούς τους που δεν είναι ευχαριστημένοι με τα περί ΔΔΟ του προέδρου, τι θα της πει ο κ. Χριστοδουλίδης;
Πως τα εν λόγω κόμματα μ’ αυτό τον τρόπο είναι που λειτουργούν χρόνια τώρα; Κι αν τότε η κα Ολγκίν τον ρωτήσει γιατί δέχτηκε να συνεργαστεί μαζί τους δεδομένου ότι οι θέσεις τους στο Κυπριακό πόρρω απέχουν από τη λύση της ΔΔΟ, τι θα της απαντήσει; Πως τον έπεισαν ότι θα ακολουθήσουν τις δικές του θέσεις και θα εγκαταλείψουν τις δικές τους «πατριωτικές» πιρουέτες από τη μία μέρα στην άλλη; Κι αν η κα Ολγκίν ρωτήσει τον πρόεδρο γιατί δεν αισθάνεται την ανάγκη να διαχωρίσει τη θέση του από τέτοιες πρωτοβουλίες που μόνο καχυποψία σπείρουν στην κοινωνία των πολιτών, στην οποία ο ίδιος λέει συχνά-πυκνά ότι αισθάνεται υπόλογος, τότε τι άραγε θα της απαντήσει; Μπορεί κανείς να προβλέψει την απάντηση;
