Της Ελένης Ξένου
Ζούμε αναμφισβήτητα την εποχή του διαδικτυακού κανιβαλισμού, ο οποίος κυκλοφορά ανά το παγκόσμιο και καταδεικνύει την κατάντια των καιρών μας. Οι λόγοι πολλοί, και παρότι χρήζουν επιστημονικής ανάλυσης εύκολα υποθέτει κανείς πως σ’ αυτούς ανήκει και ο πολιτικός θυμός που ψάχνοντας τρόπους να εκτονωθεί, εκτονώνεται συχνά με τους λάθους τρόπους, δεδομένου ότι η πολιτική ωρίμανση και η κριτική σκέψη προϋποθέτουν πολύ περισσότερα από ό,τι μια αντανακλαστική εκτόνωση. Όσο για το πού οφείλεται αυτός ο θυμός, υπάρχουν ένα σωρό αιτίες (βλέπε οικονομική κρίση, πανδημία, ανασφάλεια, τοξικότητα, έκπτωση αξιών κτλ.), οι οποίες φιλτραρισμένες από την αβάσταχτη ελαφρότητα των σόσιαλ μίντια απομακρύνουν τελικά την κοινή γνώμη από την ουσία αντί να την οδηγούν στην αναζήτησή της. Αποτέλεσμα: Η κοινή γνώμη χωρίς τις κατάλληλες αντιστάσεις –δηλαδή ψυχραιμία και ορθολογισμό, βαθύτερη ανάγνωση των γεγονότων και περισυλλογή– γίνεται επιρρεπής σε πολιτική χειραγώγηση και πέφτει εύκολα θύμα πολιτικού λαϊκισμού. Αν λοιπόν στη μία πλευρά βρίσκεται το σύνδρομο του κανιβαλισμού, στην άλλη πλευρά του ίδιου νομίσματος βρίσκεται ο πολιτικός λαϊκισμός που τροφοδοτεί αυτόν τον κανιβαλισμό παριστάνοντας ότι τον καταπολεμά. Γιατί τα γράφω όλα αυτά; Διότι από την πρόσφατη υπόθεση του διορισμού της 19χρονης εκείνο που θεωρώ πως πρέπει να μας προβληματίσει περισσότερο είναι αυτός ο καμουφλαρισμένος λαϊκισμός με τον οποίο επιχείρησαν να διαχειριστούν το όλο συμβάν οι κυβερνώντες. Να σημειώσω πως στη δική μου, τουλάχιστον, αντίληψη εκτός από κάποια αρρωστημένα τρολς και ένα-δύο δημοσιεύματα της πλάκας, δεν είδα να κανιβαλίζεται η εν λόγω νεαρή.
Ακόμα όμως κι αν έτυχε κανιβαλισμού αυτό θα έπρεπε να το ανέμεναν και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ο υφυπουργός Τουρισμού αλλά και ο αρχηγός του ΔΗΚΟ –δεν χρειάζεται ιδιαίτερη διορατικότητα– και όχι να βγαίνουν να μας παραδίδουν «μαθήματα» συμπεριφοράς μετατοπίζοντας το κέντρο βάρος του κυβερνητικού λάθους. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έσπευσε να μας νουθετήσει «να είμαστε πιο προσεχτικοί στην κριτική μας ώστε να μην γίνεται κανιβαλισμός εναντίον ατόμων» και το ίδιο πάνω-κάτω έπραξαν και οι άλλοι δύο. Η ουσία ωστόσο στην προκειμένη περίπτωση δεν βρίσκεται στην αντίδραση της κοινής γνώμης αλλά στις πράξεις των ίδιων των κυβερνώντων, οι οποίες πυροδότησαν την αντίδραση της κοινής γνώμης, καθώς και στην προσπάθειά τους να δικαιολογηθούν τα αδικαιολόγητα. Είναι λοιπόν οι κυβερνώντες που οφείλουν πρωτίστως να γίνουν (επιτέλους) πιο προσεχτικοί ώστε αφενός να παραδειγματίσουν με πράξεις και όχι με νουθεσίες και αφετέρου να συγχρονιστεί (επιτέλους) ο τρόπος που κυβερνούν με τις προεκλογικές τους εξαγγελίες, με τις οποίες έπεισαν τον κόσμο να τους ψηφίσει ώστε να υπάρξει (επιτέλους) αλλαγή πολιτικής νοοτροπίας, διαφάνεια, αξιοκρατία και λογοδοσία. Μέχρι στιγμής τίποτα από αυτά δεν είδαμε να συμβαίνει, αντ’ αυτού, η κοινή γνώμη βλέπει άστοχες ενέργειες και γκάφες που εντείνουν την ανασφάλειά της δεδομένου ότι δεν αποτελούν «δείγματα» νέας πολιτικής κουλτούρας. Και καπάκι έρχεται και ο αρχηγός του ΔΗΚΟ να εμπαίξει με τη νοημοσύνη του κόσμου, δηλώνοντας στις τηλεοράσεις πως «η νεαρή κοπέλα στοχοποιήθηκε από ΜΜΕ που εκπροσωπούν το παραδοσιακό πολικό κατεστημένο» (ο ίδιος θεωρεί ότι δεν ανήκει σ’ αυτό!) και «που μισούν τον κ. Χριστοδουλίδη (!) και που δεν έχουν αποδεχτεί πως κέρδισε τις εκλογές». Αυτό ακριβώς είναι που εννοώ αναφερόμενη σε επικίνδυνο πολιτικό λαϊκισμό.
Και καλό θα ήταν, αν πράγματι ο Πρόεδρος προσδοκά να φέρει αλλαγή της πολιτικής κουλτούρας, να διαχειριστεί πρώτα τους κομματάρχες που τον στήριξαν και οι οποίοι εξακολουθούν να εμπαίζουν τη νοημοσύνη του κόσμου που εμπιστεύτηκε σε αυτόν την απαλλαγή του από αυτού του είδους τον λαϊκισμό. Με άλλα λόγια, εκείνη που οφείλει να γίνει (επιτέλους) πιο προσεχτική είναι η κυβέρνηση και όχι η κοινή γνώμη, διότι η περίοδος χάριτος εξαντλείται και τα προβλήματα που έχουμε ενώπιόν μας είναι πολύ πιο σοβαρά από το ποιος δεν χώνεψε ακόμα την εκλογή του κ. Χριστοδουλίδη.
