Ο βασιλιάς είναι γυμνός

Ο Άντερσεν αφηγείται μια ιστορία για έναν βασιλιά που άλλαζε καθημερινά φανταχτερά ενδύματα. Έτσι θάμπωνε τον λαό του κρατώντας τον στο σκοτάδι. Κάποιοι ατσίδες, επενδύοντας στη ματαιοδοξία του, τον έπεισαν να ντυθεί με ένα σπάνιο τάχα μου ύφασμα που μπορούσαν να δουν μόνο οι έξυπνοι άνθρωποι. Το φόρεσε, λοιπόν, και κυκλοφόρησε ανάμεσα στον λαό του, εισπράττοντας κολακείες, επευφημίες και χειροκροτήματα. Ώσπου ένα παιδί φώναξε «ο βασιλιάς είναι γυμνός»! Κι ένας ολόκληρος λαός, που εθελοτυφλούσε μπροστά στη γύμνια της εξουσίας, αντίκρισε κατάματα την πραγματικότητα. Έχει αλήθεια καμιά σημασία εάν τόσο καιρό δεν έβλεπαν, επειδή δεν ήθελαν να δουν, αν τους βόλευε να μη βλέπουν ή αν έτρωγαν το κουτόχορτο που τους τάιζαν οι παρατρεχάμενοι; Καμία απολύτως, πιστέψτε με. Όταν μια φωνή υψώνεται ανάμεσα στο σιωπηλό πλήθος αυτό που μετράει είναι ότι διαλύεται το νεφέλωμα και ξεπροβάλλει η αλήθεια.

Κάπως έτσι έγινε και με το περιβόητο βίντεο του Al Jazeera. Ήταν σαν να ανασήκωσε κάποιος ξαφνικά την κουρτίνα και ν’ αποκαλύφθηκε το κόλπο γκρόσο για να τα κονομάνε τα λαμόγια. Και να τα πίνουν βεβαίως στην υγειά των κορόιδων που τους ανέχτηκαν τόσα χρόνια. Από εκείνο το σημείο και έπειτα δεν υπάρχει κανένας, με εξαίρεση φυσικά όσους φοράνε κομματικές παρωπίδες, που να μην παραδέχεται το ξεγύμνωμα των κυβερνώντων. Ελάτε, όμως, που ενώ θα αναμέναμε πως τίποτε πλέον δεν μπορεί να μας αιφνιδιάσει, η ζωή, όπως πάντα απρόβλεπτη και ανατρεπτική, μας διέψευσε με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο; Ο λόγος για την Επιτροπή που διερευνά τις πολιτογραφήσεις, η οποία κατάφερε να αφαιρέσει και το τελευταίο φύλλο συκής.

Είναι εντυπωσιακό ότι ενώ τα έχουμε δει και ακούσει όλα (το κλείσιμο του ματιού του Συλλούρη αποτελεί σύμβολο ηθικής κατάπτωσης της πολιτικής στον τόπο), οι καταθέσεις των εμπλεκομένων ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Πρώτος έσυρε τον χορό ο Χάρης Γεωργιάδης με την άτσαλή του προσπάθεια να στοχοποιήσει τον Σωκράτη Χάσικο για να αλιεύσει προφανώς κάποια ψηφαλάκια στις επικείμενες βουλευτικές εκλογές. «Δυστυχώς ένα σχέδιο για στήριξη της οικονομίας χρησιμοποιήθηκε από κάποιους με σκοπό το κέρδος» είπε ο άνθρωπος που διεκδίκησε το success story της οικονομίας, αφήνοντάς μας άναυδους με το θράσος του. Ακολούθησε ο Χάσικος με τις αφοπλιστικές περιγραφές για τις εγκρίσεις των πολιτογραφήσεων («τικ τικ τζιαι επέρναν»), όπου ας σημειωθεί κομβικό ρόλο στη διαδικασία είχε η αδελφότεκνη του προέδρου της Δημοκρατίας. Η κατάθεση του αρχιεπισκόπου θύμισε, φευ! κακής ποιότητας stand up comedy, με κορυφαία ατάκα την παραδοχή ότι είπε στον Αναστασιάδη: «Να κοιτάξεις πρόεδρε την οικονομία, αλλά να σταματήσουμε όλοι να κλέβουμε, βάζω και τον εαυτό μου μέσα».

Αν τα πράγματα δεν ήταν τόσο τραγικά –μίζες, εγκληματίες, μεσάζοντες– θα γελάγαμε. Αλλά δεν γελάμε, γιατί με κάτι τέτοια έπιασε η χώρα πάτο. Όποιος σκεφτεί ότι όλα αυτά είναι υπερβολές ας σκεφτεί ότι από επίσημα χείλη ειπώθηκε στην Επιτροπή για μητροπολίτη, ο οποίος άσκησε πιέσεις ώστε να δοθεί διαβατήριο σε ιδιοκτήτη καζίνο στα Κατεχόμενα που εμπλεκόταν σε λαθρεμπόριο! «Είχα δύο επιλογές. Είτε διαφωνείς δημόσια τζιαι φέφκεις – παραιτείσαι, είτε προσπαθείς να σάσεις τα πράγματα και επέλεξα τη δεύτερη επιλογή» κατέθεσε στην Επιτροπή ο Κωνσταντίνος Πετρίδης. Κακώς, κύριε υπουργέ. Κάκιστα. Γιατί αν αυτό το όργιο διαφθοράς και διαπλοκής δεν είναι σοβαρός λόγος για να αφήσει κάποιος την καρέκλα του, αναρωτιέμαι τι μπορεί να είναι. Ο ίδιος άλλωστε παραδέχτηκε πως τον Ιούλιο του 2019 το Υπουργικό Συμβούλιο αρνήθηκε την αυστηροποίηση των κριτηρίων για τις πολιτογραφήσεις, την ώρα που άτομα αμφιβόλου ποιότητας προωθούνταν από ισχυρούς μεσάζοντες.

Με όλα αυτά κατά νου παρακολούθησα το διάγγελμα του προέδρου της Δημοκρατίας, ο οποίος αποδείχτηκε και αυτή τη φορά κατώτερος των περιστάσεων, ρίχνοντας τις ευθύνες σε όλους τους άλλους –Βουλή, δημοσιογράφους, γενικό ελεγκτή– ψελλίζοντας κι ένα αχνό mea culpa. Είναι τραγικό, αλλά ο Νίκος Αναστασιάδης φάνηκε σαν να έχει χάσει την επαφή με τι πραγματικά συμβαίνει εκεί έξω. Ποτέ άλλοτε ο βασιλιάς δεν ήταν τόσο γυμνός.