

Του Πάρη Δημητριάδη
Μετά από 15 μήνες απερίγραπτων φρικαλεοτήτων, μια πολυαναμενόμενη συμφωνία για εκεχειρία έχει επιτέλους προγραμματιστεί να εφαρμοστεί από την Κυριακή στην ισοπεδωμένη Λωρίδα της Γάζας. Τι αφήνει πίσω του ο υποτιθέμενος πόλεμος για «την αυτοάμυνα» του Ισραήλ, που σύμφωνα με μια στοιχειωδώς ανθρώπινη, συλλογιστική, κάθε άλλο από τέτοιος αποδείχθηκε πως ήταν;
Ο «φιλελεύθερος» και «δίκαιος» αυτός πόλεμος, σύμφωνα με ορισμένες ιδεοληπτικές, μεροληπτικές και μανιχαϊστικές αναλύσεις, αφήνει καταρχάς πίσω του δεκάδες χιλιάδες αμάχους νεκρούς. Αδικοσκοτωμένα θύματα ενός αδίστακτου και γενοκτονικού, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, πολέμου, τα οποία, αν όχι στην πλειοψηφία τους, σίγουρα σε πολύ υψηλό ποσοστό είναι γυναίκες και μικρά παιδιά. Αφήνει επιπλέον χιλιάδες ανήλικα παιδιά ορφανά και ένα πληθυσμό δύο εκατομμυρίων σε πλήρη εξαθλίωση, προσφυγοποιημένο, με τα σπίτια βομβαρδισμένα και τις ζωές κατεστραμμένες. Συντρίμμια, παντού, για τους Παλαιστίνιους.
Αυτός ο πόλεμος αφήνει όμως πίσω του και ένα βάναυσο τσαλαπάτημα της νοημοσύνης μας. Όσο κι αν υπήρξαν τα τελευταία χρόνια και δυστυχώς εξακολουθούν να υφίστανται και σε άλλα σημεία της υφηλίου φρικτά πολεμικά μέτωπα με χιλιάδες και σε ορισμένες περιπτώσεις εκατομμύρια νεκρούς, όπως είναι το Σουδάν, η Συρία, το Κονγκό και η Ουκρανία, πουθενά αλλού η προπαγάνδα του επιτιθέμενου και στην προκειμένη περίπτωση της ανεκδιήγητης κυβέρνησης Νετανιάχου δεν βρήκε τόσους πολλούς ένθερμους ή σωστότερα θερμοκέφαλους υποστηρικτές.
Μια οφθαλμοφανής προπαγάνδα, που αποδομείται αμέσως αν διαβάσει κάποιος τις συνεχείς, απεγνωσμένες εκθέσεις των Ηνωμένων Εθνών, κατά τη διάρκεια των δεκαπέντε εφιαλτικών αυτών μηνών. Τι να πρωτοθυμηθούμε από τις δηλώσεις των αξιωματούχων του ΟΗΕ αλλά και άλλων ανθρωπιστικών οργανώσεων, που στο πλαίσιο της προπαγάνδας Νετανιάχου, λοιδορήθηκαν κι αυτοί όσο και ο ίδιος ο Γενικός Γραμματέας, Αντόνιο Γκουτέρες, όσο ποτέ άλλοτε.
Ας θυμηθούμε μόνο λίγες από τις δηλώσεις: «Η ένταση των βομβαρδισμών σε ένα τόσο μικρό και πυκνοκατοικημένο μέρος, με τόσα πολλά παιδιά είναι πρωτοφανής», έχει πει ενδεικτικά ο Τζόναθαν Κρικ, επικεφαλής επικοινωνίας της Unicef Παλαιστίνης. «Πολλά από αυτά τα παιδιά έχουν βρεθεί κάτω από τα ερείπια ή έχουν χάσει τους γονείς τους στον βομβαρδισμό του σπιτιού τους», προσθέτει ο κ. Κρικ.
«Μερικά μικρά παιδιά είναι τόσο τραυματισμένα που δεν μπορούν καν να μιλήσουν ούτε να πουν πώς τα λένε», είχε ανακοινώσει το SOS Children’s Villages, μια ομάδα βοήθειας που διαχειρίζεται ένα ορφανοτροφείο στη Γάζα.
«Τουλάχιστον 19.000 παιδιά στη Λωρίδα της Γάζας επιβιώνουν τώρα χωριστά από τους γονείς τους, είτε με συγγενείς ή κηδεμόνες είτε μόνα τους», εκτίμησαν κάποια άλλη στιγμή ειδικοί των Ηνωμένων Εθνών. Σύμφωνα με την ίδια πηγή, ο υψηλός αριθμός θυμάτων οφείλεται κυρίως στη χρήση όπλων από τον ισραηλινό στρατό με ευρεία ακτίνα καταστροφής σε πυκνοκατοικημένες περιοχές. Άλλη έκθεση υπογραμμίζει τα άνευ προηγουμένου επίπεδα παραβιάσεων του Διεθνούς Δικαίου.
Ο ίδιος ο Γκουτέρες, που στο Ισραήλ κηρύχθηκε persona non grata και του απαγορεύτηκε η είσοδος στη χώρα, έχει χαρακτηρίσει «σπαρακτικές και εντελώς απαράδεκτες τις στρατιωτικές επιχειρήσεις του Ισραήλ στη Γάζα». Οι επιθέσεις αυτές, τόνιζε πέρσι τέτοιο καιρό «έχουν διασπείρει μαζική καταστροφή και έχουν σκοτώσει αμάχους σε μια άνευ προηγουμένου κλίμακα».
Σε άλλη παρέμβασή του, τον περασμένο Ιούλιο, ο Αντόνιο Γκουτέρες υπογράμμιζε για ακόμη μια φορά το πασιφανές, ότι δηλαδή «δεν υπάρχει τίποτα που να δικαιολογεί τη συλλογική τιμωρία του παλαιστινιακού λαού», επισημαίνοντας ότι «περίπου μισό εκατομμύριο άνθρωποι ήταν αντιμετώποι με καταστροφικά επίπεδα οξείας επισιτιστικής ανασφάλειας και μολυσματικών ασθενειών».
«Προτεραιότητά μας, τώρα», είπε μόλις προχθές, ο Γ.Γ του ΟΗΕ, στο άκουσμα της επικείμενης συμφωνίας για εκεχειρία «πρέπει να είναι η ανακούφιση από τα τεράστια βάσανα που προκάλεσε αυτή η σύγκρουση». «Μόνο μέσω μιας βιώσιμης λύσης δύο κρατών μπορούν να εκπληρωθούν οι φιλοδοξίες και των δύο λαών», κατέληξε.
Υπάρχει φυσικά η επιλογή να περιφρονήσεις τον ΟΗΕ και τους υπόλοιπους ανθρωπιστικούς οργανισμούς και να ασπαστείς το αφήγημα Νετανιάχου…