Του Πάρη Δημητριάδη
Ως «τη μεγαλύτερη πολιτική νίκη όλων των εποχών», περιέγραψε ο Ντόναλντ Τραμπ, με τη γνωστή, ναρκισσιστική και καρικατουρίστικη αυτοαναφορικότητα που τον χαρακτηρίζει, την επιστροφή του στο Λευκό Οίκο.
Πρόκειται για μια επαναστατική νίκη που έγινε κατορθωτή παρά τον πόλεμο του συστημικού κατεστημένου εναντίον του, προτάσσουν επανειλημμένα οι απανταχού φανατικοί και ετερόκλητοι υποστηρικτές του, εντός κι εκτός των Ηνωμένων Πολιτειών.
Παρά το γεγονός ότι η επανεκλογή του ιδιοσυγκρασιακού -για να τεθεί όσο κομψότερα γίνεται- πολιτικού, οφείλεται αναμφίβολα σε μια σειρά από πολλούς και διαφορετικούς παράγοντες, που προφανώς αν δεν ζεις στις ΗΠΑ, δεν μπορείς να αντιληφθείς στην ολότητά τους, θα μπορούσε να ειπωθεί με ασφάλεια ότι τα επιχειρήματα περί αντισυστημικότητας του Τραμπ είναι εξίσου νηπιακά σε επίπεδο με τα γελοία και ασπρόμαυρα αφηγήματα που υιοθετεί ο ίδιος στις τραγικές, δημόσιες παρεμβάσεις του.
Μετά την επανεκλογή του, viral, για παράδειγμα, έγιναν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αντισυστημικά τσιτάτα «για τον απλό κόσμο που έστειλε το μήνυμα και τιμώρησε το μοχθηρό κατεστημένο». «Τέλος οι στημένες πανδημίες, τέλος οι κλιματικές απάτες, τέλος η ομοφυλοφιλία, τέλος τα έντομα, τέλος οι αρρώστιες της Νέας Τάξης» αναφέρεται σε ένα meme που κοινοποιείται με γοργό ρυθμό στο ελληνόφωνο διαδίκτυο σήμερα και συμπυκνώνει, νομίζω, ευσύνοπτα, την παρανοϊκά αντιδραστική εποχή στην οποία έχουμε -από καιρό- εισέλθει.
Καθώς, ωστόσο, η ασπρόμαυρη και καταστροφική αμάθεια και ημιμάθεια απλώνει τα πλοκάμια της παντού στις μέρες μας, ως η πραγματικά αρρωστημένη νέα τάξη πραγμάτων, είναι άξιο απορίας πως ο μάλλον πλέον συστημικός πολιτικός της υφηλίου αυτή τη στιγμή θεωρείται ακόμη αντισυστημικός. Πέρα από τα προσωπικά, αμύθητα πλούτη του, που διαχρονικά αποτελούσαν και συνεχίζουν, δυστυχώς, να αποτελούν συγκοινωνούντα δοχεία με την πρόσβαση στην πολιτική εξουσία, ένα και μόνο επιχείρημα μπορεί να καταρρίψει συθέμελα τα περί αντισυστημικότητας του Ντόναλντ Τραμπ κι αυτό δεν είναι άλλο από την καρδιακή και κολλητή σχέση που έχει συνάψει με τον πλουσιότερο, σύμφωνα με πρόσφατη λίστα του Forbes, άνθρωπο στον πλανήτη, τον Elon Musk.
Τον άνθρωπο, που εκτός από πάμπλουτος, έχει στην ιδιοκτησία του μία από τις δημοφιλέστερες πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης παγκοσμίως: Την ουσιαστική, δηλαδή, εξουσία της εποχής. Είναι καιρός, επιτέλους, να γίνει κατανοητό πως τα συστημικά και επιδραστικά Μέσα στην εποχή μας δεν είναι τα συμβατικά και παραδοσιακά αλλά τα υποτίθεται εκδημοκρατικοποιημένα και τάχατες εναλλακτικά σόσιαλ. Και είναι και επιτέλους, καιρός, να γίνει ευρέως αντιληπτό και κατανοητό, πως όση παραπληροφόρηση κι αν ανέκαθεν υπήρχε και συνεχίζει να υπάρχει στα συμβατικά, αυτή δεν αποτελεί ούτε ένα χιλιοστό της εσκεμμένης αλλά και επιπόλαιας παραπληροφόρησης που διαχέεται μέσω των σόσιαλ.
Δεν ξέρω αν ζούμε την εισβολή των ηλιθίων ανθρώπων, οι ζωές μας παραείναι περίπλοκες για να υιοθετηθούν τόσο διαχωριστικοί αφορισμοί, μια άνευ προηγουμένου εισβολή ηλιθίων επιχειρημάτων, πάντως, τη ζούμε ασυζητητί, παντού γύρω μας.
