Του Παναγιώτη Καπαρή
Καβαλώντας τον Χάρο, με όχημα την αγωνιστική του μοτοσυκλέτα, μετέβη πριν από μερικές μέρες στη γειτονιά των αγγέλων, ένα παιδάκι 22 ετών, ένας ακόμη «ψευτόμαγκας». Ο νεαρός, μάλλον, φορτωμένος πάθη και απογοητεύσεις, νόμιζε ότι με μία μηχανή και δύο τροχούς, θα μπορούσε ν’ απογειωθεί από τη μίζερη μοναξιά του. Πριν από μερικές μέρες, είχαμε ένα άλλο εξοργιστικό περιστατικό έξω από τη Λευκωσία, όταν «ψευτόμαγκες», οι οποίοι λέγεται ότι έκαναν κόντρες, πήραν τα κυνηγετικά και πυροβόλησαν χειριστές καμερών φωτο-επισήμανσης, οι οποίοι κατέγραψαν τα κατορθώματά τους. Η συνέχεια, αργά ή γρήγορα, θα δοθεί στα δικαστήρια, ενδεχομένως και στις φυλακές και από εκεί και πέρα «γαία πυρί μιχθήτω» για το μέλλον αυτών και των συγγενών τους.
Το νόμισμα έχει και άλλη όψη με τις κάμερες φωτοεπισήμανσης. Μεσήλικας, αυστηρός οικογενειάρχης με θρησκευτική προσήλωση στους νόμους, δεν μπορούσε να συγκρατήσει τον θυμό του, όταν του ήρθε «μπιλιετούι» (επιστολή) με πέντε καταγγελίες, με πρόστιμο και βαθμούς ποινής. Και το «έγκλημα» διαδραματίστηκε την ίδια στιγμή, στις έξι η ώρα το πρωί, την ώρα κατά την οποία μετέβαινε στη δουλειά του, σε έρημο επαρχιακό δρόμο. Ήταν μόνος στον δρόμο και πέρασε για μερικά χιλιόμετρα το όριο ταχύτητας, σύμφωνα με την κάμερα. Ο άνθρωπος πήρε τηλέφωνα από εδώ και εκεί, για να μπορέσει να πληρώσει μόνο μία καταγγελία, την οποία ούτε διανοήθηκε να αμφισβητήσει. Φυσικά ο βιοπαλαιστής δεν είχε την οικονομική δυνατότητα, ούτε και τις γνώσεις, για να πάει σε δικαστήρια και να μην πληρώσει ούτε μία. Τελικά βρήκε στο τηλέφωνο, κάποιο αρμόδιο, ο οποίος αρχικά και αφελέστατα του είπε ότι πρέπει να πέρασε πέντε φορές από το ίδιο σημείο. Και όταν άρχισε τις φωνές, τότε του υποσχέθηκε ότι θα εξετάσει το παράπονο. Και ο άγιος τελικά θέλει φοβέρα. Κατά τα άλλα ο αυστηρός οικογενειάρχης προς το παρόν κάνει οικονομίες, για να πληρώσει το πρόστιμο.
Το καλό μέτρο με τις κάμερες φωτοεπισήμανσης, κάπου ανατράπηκε από τον τρόπο με τον οποίο τέθηκε σε εφαρμογή. Τα στατιστικά νούμερα δεν δείχνουν μείωση των θανατηφόρων δυστυχημάτων, ενώ ήδη προκάλεσαν κυκλοφοριακό χάος κυρίως στη Λευκωσία, έστω και αν δεν υπάρχουν ακόμη δημοσιευμένες μελέτες. Τοποθετήθηκαν ένα σωρό κάμερες σε φώτα τροχαίας, ενώ στους δρόμους όπου διεξάγονται οι κόντρες με μοτοσυκλέτες και αυτοκίνητα, καθώς και στους δρόμους μ’ επικίνδυνα σημεία, μάλλον θα αργήσουν να πάνε οι κάμερες. Αλλά φαίνεται ότι τα πρόστιμα πέφτουν βροχή στις «παγίδες» των φώτων τροχαίας και φυσικά είναι σπάνια στους αυτοκινητόδρομους, όπου οι οδηγοί δεν έχουν ούτε τον «ψυχολογικό βιασμό» του κυκλοφοριακού χάους. Στα Κατεχόμενα εδώ και πάρα πολλά χρόνια, τοποθετήθηκαν δεκάδες κάμερες, σε όλη την κατεχόμενη γη μας. Η διαφορά είναι ότι οι προειδοποιήσεις γίνονται με τρεις μεγάλες ευδιάκριτες πινακίδες, με αναγραμμένο το όριο ταχύτητας, οι οποίες ξεκινούν από τα τρακόσια μέτρα και καταλήγουν στα εκατό. Με απλά λόγια, οι κάμερες γράφουν πραγματικά τους μεθυσμένους, τους χασισωμένους και τους κοιμισμένους και σίγουρα όχι τους νομοταγείς οικογενειάρχες.
Στον αγώνα για πρόληψη των δυστυχημάτων τέθηκαν εδώ και χρόνια κυρτώματα στους δρόμους. Αλλά και εδώ, τα περισσότερα είναι παράνομα, σύμφωνα με τις προδιαγραφές και το χειρότερο, είναι ότι διαλύουν σπονδυλικές στήλες και προκαλούν ζημιές στα αυτοκίνητα. Στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες, εδώ και χρόνια αφαιρούν τα κυρτώματα και τοποθετούν κάμερες, οι οποίες στοιχίζουν πολύ λιγότερο και είναι και πολύ πιο αποτελεσματικές. Το κόστος για ένα κύρτωμα ανέρχεται σε πολλές χιλιάδες ευρώ, ενώ οι κάμερες στοιχίζουν μερικές εκατοντάδες ευρώ, όχι βεβαίως οι κάμερες φωτοεπισήμανσης. Κάμερες όπως αυτές οι οποίες τοποθετήθηκαν εδώ και πολλά χρόνια, στην είσοδο της Λευκωσίας και σε άλλους πολυσύχναστους κόμβους και οι οποίες χρησιμοποιούνται μόνο σε περιπτώσεις δυστυχημάτων. Με τον φθηνό αυτό τρόπο, θα μπορούσε να γεμίσουν όλες οι κολώνες της ΑΗΚ με κάμερες, όπως συμβαίνει στο Λονδίνο και σε πολλές άλλες μεγαλουπόλεις και με αυτό τον τρόπο να σταματήσουν και πολλά άλλα εγκλήματα.
Πέρα απ’ όλα αυτά καλό είναι να μελετηθούν νέοι τρόποι πρόληψης των δυστυχημάτων, πέραν των αστυνομικών και κατασταλτικών μέτρων. Οι νέοι, οι οποίοι κινδυνεύουν περισσότερο απ’ όλους, άλλαξαν, αμφισβητούν θεσμούς και τις από καθέδρας διδασκαλίες. Καλό είναι να εμπλακούν στη μάχη κατά του Μολώχ της Ασφάλτου, επιστήμονες και εκτός Αστυνομίας, όπως ψυχίατροι, ψυχολόγοι, κοινωνιολόγοι και συγκοινωνιολόγοι. Η εποχή κατά την οποία οι Κύπριοι ήταν φοβισμένα «στρατιωτάκια», καλώς ή κακώς, έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί. Και στην τρέλα της εποχής μας, μόνο ο «Θεός βοηθός».
