Του Πάρη Δημητριάδη
Η καλή και ελκυστική εξωτερική εμφάνιση του 26χρονου Λουίτζι Μαντζόνι, ο οποίος συνελήφθη για τον σοκαριστικό φόνο του ασφαλιστή CEO στο κέντρο του Μανχάταν, σίγουρα βοήθησε στην αιφνίδια δημοτικότητά του. Το γεγονός, ωστόσο, ότι μέρος της αμερικανικής κοινής γνώμης έχει αναγάγει τον Μαντζόνι σε λαϊκό ήρωα δεν πρέπει να αποδίδεται μόνο στην εξωτερική του εμφάνιση. Είναι ξεκάθαρο πως η φρενίτιδα που έχει προκληθεί γύρω από το πρόσωπο του νεαρού πηγάζει από την ισχυρή δυσαρέσκεια των Αμερικανών απέναντι στο άνισο και σύμφωνα με πολλούς, εξωφρενικό, σύστημα Υγείας που διαθέτουν.
«Η άρνηση της κάλυψης της υγειονομικής περίθαλψης των ανθρώπων είναι επίσης φόνος αλλά κανείς δεν αντιμετωπίζει κατηγορίες για αυτό» έγραψε χαρακτηριστικά ένας από τους χιλιάδες δωρητές που προθυμοποιήθηκαν να δώσουν χρήματα για τη νομική υπεράσπιση του Μαντζόνι. «Ο φόνος αυτός είναι μια δικαιολογημένη ανθρωποκτονία», πρόσθεσε ο δωρητής που έγινε viral. Την ίδια ώρα, σε «μανιφέστο» που κυκλοφορεί υπέρ του 26χρονου αναφέρεται ότι «οι ΗΠΑ έχουν το ακριβότερο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης στον κόσμο αλλά κατατάσσονται στη 42η θέση στο προσδόκιμο ζωής. Η UnitedHealthcare είναι η μεγαλύτερη εταιρεία στις ΗΠΑ με βάση την κεφαλαιοποίηση της αγοράς, πίσω μόνο από τις Apple, Google, Walmart. Έχει μεγαλώσει και μεγαλώνει, αλλά όχι και το προσδόκιμο ζωής μας. Αυτές οι εταιρείες εκμεταλλεύονται τη χώρα για να αποκτήσουν τεράστιο κέρδος, επειδή το αμερικανικό κοινό τους επιτρέπει να ξεφύγουν».
Η δυσαρέσκεια των Αμερικανών πολιτών, που με αφορμή τη στυγνή δολοφονία, αποδείχτηκε ότι είναι τεράστια, έχει κυρίως να κάνει με το ότι από τη μία οι εταιρείες υγειονομικής ασφάλισης συχνά αρνούνται να καλύψουν θεραπείες ή να αποζημιώσουν τους ασθενείς για τη νοσηλεία τους και από την άλλη με το ότι το χάσμα ανάμεσα στα εισοδήματα όλο και μεγαλώνει.
Αν υπάρχει επομένως ένα ασφαλές συμπέρασμα να εξαχθεί από την προβοκατόρικη αυτή υπόθεση, που έκανε ανάστατη την Αμερική και πυροδότησε σχετικές συζητήσεις ανά την υφήλιο είναι η τεράστια σημασία που έχει για ένα οποιοδήποτε κράτος ένα προσιτό και ποιοτικό σύστημα Υγείας, το οποίο δεν κάνει διακρίσεις ανάμεσα σε φτωχούς και πλούσιους σε ζητήματα περίθαλψης.
Ένα στοιχειώδες αγαθό, προφανώς το πλέον στοιχειώδες και το πλέον θεμελιώδες, το οποίο αναφέρεται ρητά στο άρθρο 25 της Οικουμενικής Διακήρυξης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα των Ηνωμένων Εθνών. «Καθένας έχει δικαίωμα σε ένα βιοτικό επίπεδο ικανό να εξασφαλίσει στον ίδιο και στην οικογένεια του υγεία και ευημερία, και ειδικότερα τροφή, ρουχισμό, κατοικία, ιατρική περίθαλψη όπως και τις απαραίτητες κοινωνικές υπηρεσίες» γράφει συγκεκριμένα η Διακήρυξη.
Ευγνωμοσύνη, συνεπώς, για τη θεσμοθέτηση και του δικού μας ΓεΣΥ, το οποίο όσα προβλήματα και προκλήσεις κι αν αντιμετωπίζει, δεν παύει από το να αποτελεί μάλλον τη σπουδαιότερη κοινωνική κατάκτηση από την αρχή της ύπαρξης του κράτους μας.
