
Του Γιώργου Λογίδη
Ας μην αμφισβητήσουμε, δεν υπάρχει λόγος άλλωστε τη δεδομένη στιγμή, ούτε τους σχεδιασμούς ούτε τις προθέσεις, σχετικά με την επόμενη μέρα του Μακαρείου Σταδίου. Τα περί… αθλητούπολης και σύγχρονου αθλητικού κέντρου, πρωτοποριακού για τα δεδομένα της χώρας, που ακούσαμε ως πρώτη επίσημη θέση, μετά την απόφαση για την αναστολή λειτουργίας του Μακαρείου Σταδίου, έχουμε χρόνο να τα αξιολογήσουμε.
Ακούσαμε επίσης πως το συγκεκριμένο Στάδιο, σε λειτουργία από το 1978, έκλεισε τον κύκλο του, μη μπορώντας πλέον να ανταποκριθεί στις σύγχρονες ανάγκες. Μέγα λάθος! Το Μακάρειο Στάδιο δεν έκλεισε τον κύκλο του. Αφέθηκε εδώ και χρόνια στο έλεος της φυσιολογικής φθοράς αλλά και της διαχρονικής όπως αποδείχθηκε ανυπαρξίας οποιουδήποτε πλάνου και σχεδιασμού αναβάθμισής του, από πλευράς των αρμοδίων και φυσιολογικά δεν μπορεί πλέον να ανταποκριθεί. Και κάτι τέτοιο δεν έχει να κάνει με την... ηλικία του. Ιστορικά γήπεδα σε όλο τον κόσμο λειτουργούν για πολύ περισσότερα από τα 47 χρόνια του Μακαρείου Σταδίου και μια χαρά ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες, έχοντας βέβαια φροντίσει στις χώρες αυτές οι αρμόδιοι, να προβούν στις απαραίτητες ενέργειες, ανακαίνισης και εκσυγχρονισμού.
Ένα στάδιο και παράλληλα ένας χώρος με τεράστιες δυνατότητες να προσφέρει γενικότερα στον κυπριακό αθλητισμό, έκλεισε τον κύκλο του, από τη στιγμή που εδώ και χρόνια η φυσιολογική ανάγκη αναβάθμισής του, περιοριζόταν σε... πατσιαρίσματα και προσωρινές λύσεις. Κρατική περιουσία, για την οποία εδώ και χρόνια το κράτος (εγκληματικά) αδιαφόρησε, εδώ και χρόνια δεν προνόησε να προστατεύσει και να διαφυλάξει, παρά τις κατά καιρούς δηλώσεις, εξαγγελίες, υποσχέσεις και δεσμεύσεις για τις αθλητικές υποδομές της χώρας... Αντί επιδιόρθωσης ή ανακατασκευής, οι αρμόδιοι έκλειναν κομμάτια των κερκίδων. Αντί αναβάθμισης γενικότερα, προτιμούσαν τη μη αδειοδότηση για χρήση του σταδίου στον μέγιστο βαθμό και στο ψηλότερο επίπεδο διοργανώσεων. Και έναντι της οποιασδήποτε ιδιωτικής πρωτοβουλίας παρουσιάστηκε, για αξιοποίηση του χώρου, η απουσία πραγματικής θέλησης ή βούλησης, καλυπτόταν πίσω από τις απαραίτητες διαδικασίες, για κρατική γη, οι οποίες ποτέ δεν ακολουθήθηκαν. Απ’ όλα αυτά, ναι, φυσιολογικά ο κύκλος για το Μακάρειο Στάδιο έκλεισε, προκειμένου να μην έχουμε χειρότερα...
Κάλλιο αργά παρά ποτέ θα μπορούσε κάποιος να υποστηρίξει τώρα, μετά την εξαγγελία από τον πρόεδρο του ΚΟΑ για τη δημιουργία ενός σύγχρονου αθλητικού κέντρου. Άξιο απορίας, ωστόσο, την ίδια ώρα, το γιατί θα έπρεπε να εγκαταλειφθεί το στάδιο εδώ και χρόνια, αντί της σταδιακής αναβάθμισής του, πολύ πιθανό και με λιγότερο το κόστος σε σχέση με τώρα και σαφώς με λιγότερη την ταλαιπωρία ποδοσφαιρικών ομάδων και αθλητών στίβου, από το κλείσιμο του σταδίου και μέχρι να είμαστε έτοιμοι για το... νέο Μακάρειο.
Νέο Μακάρειο Στάδιο, άγνωστο σε πόσα χρόνια, σε μια χώρα που η έλλειψη γηπέδων και γενικότερα αθλητικών υποδομών... φωνάζει, σε μια χώρα που δεν φημίζεται ούτε για την οργάνωση, ούτε τον προγραμματισμό, ούτε για την τήρηση των χρονοδιαγραμμάτων για την υλοποίηση μεγάλων έργων και όχι μόνο στον αθλητισμό...