Του Παναγιώτη Χριστιά
Με την εκλογή Τραμπ στην ηγεσία της μεγαλύτερης έως τώρα φιλελεύθερης δύναμης του κόσμου, φαίνεται πως τα «πράγματα» επιταχύνονται με ανεξέλεγκτο ρυθμό. Ως «πράγμα» οι Αρχαίοι Έλληνες και Λατίνοι φιλόσοφοι εννοούσαν «τα κοινά» και πιο συγκεκριμένα το πλέον κοινό πράγμα (res) ήταν για εκείνους το πολίτευμα. Το δίλημμα απολυταρχία ή φιλελευθερισμός είχε ήδη ανέβει στην πρώτη θέση της παγκόσμιας πολιτικής ατζέντας εδώ και πολλά χρόνια, ήδη πριν από τη ρωσική επίθεση στην Ουκρανία.
Τι δίνει άραγε στον πρόεδρο Τραμπ το δικαίωμα να καταστρατηγεί όλους τους κανόνες της πολιτικής ευπρέπειας τόσο εντός των ΗΠΑ όσο και εκτός; Τι του δίνει το δικαίωμα στη χυδαιότητα και την κακοήθεια; Τι του επιτρέπει να συμπεριφέρεται σαν ειδεχθής δικτάτορας, ενώ ηγείται της μεγαλύτερης δημοκρατίας στον κόσμο, αυτής που μέχρι χθες πιστεύαμε ότι ήταν η ηγέτιδα δύναμη του ελεύθερου κόσμου;