Πολλές συμπτώσεις

Τον Νοέμβριο του 2019, η κυπριακή κοινή γνώμη παρακολουθούσε με αμείωτο ενδιαφέρον την είδηση ότι ένα μαύρο βαν, με εξοπλισμό για υποκλοπή τηλεφωνικών συνδιαλέξεων γραπτών μηνυμάτων και ηλεκτρονικών δεδομένων, κυκλοφορούσε ανενόχλητα στους κυπριακούς δρόμους. Η είδηση έγινε γνωστή, όχι γιατί οι κυπριακές αρχές το εντόπισαν εγκαίρως και προχώρησαν στις απαραίτητες ενέργειες, αλλά γιατί ο Ταλ Ντίλιαν, ένας εκ των διευθυντών της εταιρείας Wispear που κατείχε το βαν, αποφάσισε να διαφημίσει την πραμάτεια του, στο ειδησεογραφικό δίκτυο Forbes.

Το ζήτημα πήρε προεκτάσεις, με την αστυνομία να δηλώνει πλήρη άγνοια και την κυβέρνηση να παρακολουθεί κάπως αμήχανα τις εξελίξεις. Μπροστά στις πιέσεις για να διαπιστωθεί πώς μία εταιρεία που κάνει βόλτες στους δρόμους και διαφημίζει με άνεση υποκλοπές τηλεφωνικών συνδιαλέξεων έχει πάρει σχετική άδεια από το κράτος, διαπιστώθηκε πως το βαν εξασφάλισε τελικά άδεια από την αστυνομία και το τελωνείο. Άδεια για… «μετεωρολογικές δοκιμές». Σε αυτό το πλαίσιο, ο τότε γενικός εισαγγελέας Κώστας Κληρίδης διόρισε τον Ηλία Στεφάνου ως ανεξάρτητο ποινικό ανακριτή για να ερευνήσει την εμπλοκή της αστυνομίας. Αν και η έκθεση Στεφάνου είχε συγκεκριμένες εισηγήσεις ως προς τις διώξεις, η υπόθεση έκλεισε, επιβάλλοντας μόνο χρηματικό πρόστιμο προς τον ιδιοκτήτη και ο εξοπλισμός τού επιστράφηκε.

Ήταν, όπως είπε πρόσφατα ο Νίκος Αναστασιάδης, μία υπόθεση φάντασμα. Μόνο που οι πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα γύρω από το Predator, η εμπλοκή Ντίλιαν και η Κύπρος που φιγούραρε στα ελλαδικά μέσα ως γέφυρα ήταν τέτοιες, που ζωντάνεψαν «το φάντασμα».

Υπήρξαν πολιτικές προεκτάσεις για τον ρόλο και τις σχέσεις της Πινδάρου. Δεν έχουμε λόγο να αμφισβητήσουμε ότι ο στενός συνεργάτης του Αβέρωφ Νεοφύτου και μέχρι πρόσφατα γραμματέας Διεθνών Σχέσεων του ΔΗΣΥ, Αλέξανδρος Σίνκα προτάθηκε στον διαχειριστή της Intellexa, Φέλιξ Μπίτζιο να αναλάβει μία υπόθεση και τον παρέπεμψε αλλού, εξαιτίας της πετυχημένης του καριέρας ως δικηγόρου. Ούτε ότι ήταν λόγω της «ενδυνάμωσης των σχέσεων εβραϊκής κοινότητας και ΔΗΣΥ» το γεγονός ότι ο κ. Σίνκα βοηθούσε και τον Άβνι για το κτήριο της Συναγωγής στη Λάρνακα. Ο Αλέξανδρος Σίνκα, στενός φίλος με τον πρωταγωνιστή του σκανδάλου Γρηγόρη Δημητριάδη και που θεωρείτο η πολιτική γέφυρα Μαξίμου - Πινδάρου, ίσως να ήταν θύμα των συγκυριών και των γνωριμιών του.

Όσο όμως κι αν παρουσιάζεται πως η περίπτωση Σίνκα εμπίπτει μέσα στις συμπτώσεις, υπάρχουν συγκεκριμένα ερωτήματα που θα πρέπει να απαντηθούν από τον ίδιο τον Αβέρωφ Νεοφύτου, ο οποίος συμπτωματικά δεν ρωτήθηκε για το ζήτημα ούτε στο τελευταίο debate. Γιατί μέχρι πρόσφατα, όσοι διερωτούνταν πώς γίνεται ο Αβέρωφ Νεοφύτου να επέλεξε να εμπιστευθεί για το ευαίσθητο ζήτημα εγκατάστασης συστήματος ασφαλείας των κεντρικών του γραφείων την εταιρεία του συνέταιρου του Ταλ Ντίλιαν, Αβραάμ Σαχάκ Άβνι, θεωρούνταν κακεντρεχείς. Και αν ήταν κακεντρεχείς στην περίπτωση του Άβνι, η άνεση του Ταλ Ντίλιαν να του ζητάει χάρες, προβλημάτισε και τους πλέον καλόπιστους. Ενδεικτική η αποκάλυψη των email από τον δημοσιογράφο Φάνη Μακρίδη στο οποίο η εταιρεία του ζητούσε τη μεσολάβηση του Προέδρου του ΔΗΣΥ στο υπουργείο Ενέργειας Εμπορίου και Βιομηχανίας ούτως ώστε να υλοποιήσει συμφωνία με υπηρεσία πληροφοριών της Ολλανδίας. Αλήθεια πόσες εταιρείες νιώθουν την άνεση να ζητούν διευκολύνσεις από τον πρόεδρο του κυβερνώντος κόμματος; Δεν υπάρχει θέμα κρίσης με ποιους συνεργάζεται ένας αρχηγός κόμματος και για ποιους μεσολαβεί; Άραγε για πόσες ξένες εταιρείες η γραμματέας του προέδρου του ΔΗΣΥ έχει το ελεύθερο να σπεύδει αμέσως να τους εξυπηρετήσει;

Ήταν όμως κι αυτά προφανώς μέρος μιας διαβολικής σύμπτωσης, γιατί όπως εξηγήθηκε, η γραμματέας του προέδρου του ΔΗΣΥ απέστειλε το email με δική της πρωτοβουλία και χωρίς τη γνώση του Αβέρωφ Νεοφύτου. Το ότι ένας απλός εργαζόμενος ανέλαβε την ευθύνη μιας τέτοιας σοβαρής κατάστασης λέει πολλά για το πολιτικό προσωπικό που θέλει να αναλάβει κατά τα άλλα τα ηνία του τόπου.

Όμως το θέμα εδώ ξεπερνά τις διαβολικές συμπτώσεις που περιτριγυρίζουν τον ΔΗΣΥ. Το ζήτημα των παρακολουθήσεων αφορά καθαρά τα δημοκρατικά αντανακλαστικά της χώρας μας. Πόση δημοκρατία έχουμε και κυρίως πόση δημοκρατία αντέχουν οι θεσμοί μας. Και αυτό αποτελεί πρωτίστως στοίχημα για την γενική εισαγγελία. Γιατί παρά το μονόπρακτο του βοηθού γενικού εισαγγελέα στη Βουλή, ότι η γενική εισαγγελία δεν είναι διεφθαρμένη, οι συμπτώσεις είναι διαβολικές και για τους ίδιους. Και η έξωθεν καλή μαρτυρία τους, όχι και τόσο καλή.