Του Ανδρέα Ανδρέου
Ένας κύριος στόχος των debates είναι οι υποψήφιοι αφενός να μπορέσουν να αναδείξουν το εύρος των γνώσεων τους σε προβλήματα που απασχολούν την κοινωνία σε όλους τους τομείς, και αφετέρου να εκφράσουν ξεκάθαρες και εφαρμόσιμες στρατηγικές επίλυσης τους. Από τις τοποθετήσεις, ο ψηφοφόρος επιλέγει τον υποψήφιο που πείθει περισσότερο.
Αυτό προϋποθέτει ότι οι δημοσιογράφοι που θέτουν τις ερωτήσεις είναι καλοί γνώστες του αντικειμένου που θέτουν ενώπιον των υποψηφίων, επειδή αν δεν είναι και τα έχουν λίγο ή πολύ συγχυσμένα στο μυαλό τους, τότε οδηγούν το debate σε άσχημες ατραπούς. Ο κίνδυνος μεγαλώνει αν ο υποψήφιος, είτε διότι προσπαθεί να μην τσαλακώσει την εικόνα του ή/ και επειδή ο ίδιος δεν κατέχει ξεκάθαρα το θέμα, απαντώντας δίνει και ανάλογες απαντήσεις που συγχύζουν τους ψηφοφόρους.
Φυσικά μπορεί σκοπός να είναι πράγματι ο ψηφοφόρος να τελεί υπό σύγχυση, αλλά επειδή εδώ δεν θα αναλύσουμε τους πολιτικούς και τους δημοσιογραφικούς τακτικισμούς, θέλω να σταθώ σε κάτι που ειπώθηκε και ενδεχομένως να δημιούργησε εντυπώσεις που ελλείψει αντίλογου, είναι σίγουρα λανθασμένες.
Θέτει λοιπόν η δημοσιογράφος (με υποβόσκον «στωικό»/ ειρωνικό ύφος) την ακόλουθη τοποθέτηση – γνώμη – ερώτημα προς τον υποψήφιο:
«...τα χρυσά διαβατήρια κράτησαν μεν την οικονομία σε μια στιγμή που πράγματι είχε ανάγκη να ορθοποδήσει, ήταν χρεοκοπημένη, αλλά την ίδια ώρα δημιούργησαν μία φούσκα στα ακίνητα με αποτέλεσμα σήμερα και η απόκτηση/ αγορά στέγης να είναι άπιαστο όνειρο και τα ενοίκια να έχουν πάει στον Θεό. Τώρα, μέσα από αυτό το πρόγραμμα, ο κάθε μεγιστάνας, φορολογήθηκε με το κοινωνικό μέτρο... 5% ΦΠΑ, αντί 19%, το κράτος έχασε €204εκ., άρα ο φορολογούμενος πολίτης... και πέστε μας, θα φέρετε τα λεφτά του κόσμου πίσω, αυτά τα χρήματα και να τα δώσετε για να στηρίξετε φοιτητές να μπορούν να βρίσκουν, να διαμένουν κάπου για τις σπουδές τους και νεαρά ζευγάρια που δεν μπορούν σήμερα να αγοράσουν ούτε κεραμίδι;»
Είμαι βέβαιος ότι μια σεβαστή μερίδα των τηλεθεατών που παρακολούθησαν το debate συμφώνησαν 100% με την δημοσιογράφο. Εγώ προσωπικά όμως ήμουν στη μειοψηφία που θεώρησε την πιο πάνω φαινομενικά «άρτια» τοποθέτηση, σαν ένα ακταρμά τοποθετήσεων και συμπερασμάτων – κάποιων μάλιστα αυθαίρετων, που δείχνουν ότι είτε δεν κατέχει το θέμα ή απλά προσπαθούσε να δημιουργήσει εντυπώσεις ξέροντας ότι οι πλείστοι που την ακούνε επίσης δεν κατέχουν το θέμα.
Ας ξεκινήσουμε τον σχολιασμό της πιο πάνω τοποθέτησης.
Είναι θετικό ότι αναγνωρίζει πως το επενδυτικό πρόγραμμα – αν και δεν το ονοματίζει έτσι αλλά χρησιμοποιεί το πιασάρικο «χρυσά διαβατήρια» κράτησαν την οικονομία που ήταν υπό κατάρρευση. Μετά όμως το χάλασε λέγοντας πως αυτά ευθύνονται για την δημιουργία φούσκας στα ακίνητα. Λυπάμαι αλλά από το 2016 μέχρι και σήμερα υπάρχουν πολυάριθμες αναλύσεις ειδικών που καταρρίπτουν κάθε ισχυρισμό ότι υπάρχει φούσκα στα ακίνητα. Φούσκα στα ακίνητα υπήρξε κατά την περίοδο 2006 – 2008 και αυτό είναι επίσης καταγραμμένο από αναλύσεις ειδικών.
Το επενδυτικό πρόγραμμα δημιούργησε νέες κατηγορίες ακινήτων που δεν υπήρχαν προηγουμένως στην χώρα μας. Ναι, αυτές διατίθεντο και διατίθενται σε πολύ ψηλές τιμές (εγώ μάλιστα πολλές φορές τις αποκάλεσα, κατασκευασμένες λόγω του προγράμματος και όχι τιμές αγοράς), αλλά ας μην ξεχνάμε ότι πριν το πρόγραμμα δεν υπήρχαν τέτοιες επιλογές για κανένα μας, ενώ τώρα υπάρχουν. Και παρά το γεγονός ότι οι τιμές ξύνουν τον ουρανό, οι πωλήσεις πάνε ακόμη καλύτερα μετά την κατάργηση του προγράμματος. Οι πλείστες άλλες κατηγορίες ακινήτων είχαν τη δική τους ανεξάρτητη πορεία και δεν υπάρχει σχεδόν καμία σύνδεση με την κατηγορία των ακινήτων που άρχισαν να κατασκευάζονται λόγω του προγράμματος. Οι συναλλαγές που γίνονται κάθε μέρα δεν αποδεικνύουν ότι η απόκτηση στέγης είναι «άπιαστο όνειρο». Αντίθετα αποδεικνύουν ακριβώς το αντίθετο. Το 2022 κινείται με πολύ δυνατούς ρυθμούς σε βαθμό που αναμένεται να είναι η καλύτερη χρονιά για πολλά χρόνια τώρα. Και η τάση ήταν καθαρά ανοδική από το 2015 και μετά. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχει κόσμο που δυσκολεύεται. Δυστυχώς υπάρχουν άνθρωποι που δυσκολεύονται. Αλλά ο τρόπος να αποκτήσουν και αυτοί την δυνατότητα είναι με το να ανθεί η οικονομία και για να ανθεί η οικονομία χρειαζόμαστε την κτηματαγορά να αναπτύσσεται επειδή είναι ένας από τους στυλοβάτες της. Τώρα αν όλα δείχνουν να ακριβαίνουν, αρκεί κάποιος να δει τι συμβαίνει παγκοσμίως με τον πληθωρισμό και όχι μόνον και ας μην μας φταίνε τα ρούχα μας.
Για τα ενοίκια των φοιτητών, θα ανέμενα δημοσιογράφους να φέρουν στην επιφάνεια τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα δημόσια πανεπιστήμια με τις χρονοβόρες διαδικασίες που τους επιβάλλουν οι δημόσιες συμβάσεις και περνάνε τα χρόνια και κατασκευάζονται εστίες με το σταγονόμετρο παρά να ερίζουμε για τους ουρανοξύστες. Στο επόμενο σημείο συμφώνησα σε μεγάλο ποσοστό. Ναι έγινε κατάχρηση του μέτρου του 5% ΦΠΑ για πρώτη κατοικία αντί της επιβολής 19% ΦΠΑ και το κράτος έχασε όσα έχασε. Όπως φάνηκε φυσικά μόλις προχθές, δεν είναι μόνο μεγιστάνες που εκμεταλλεύθηκαν την έλλειψη ελέγχου, αλλά και άλλοι μικρότερου οικονομικού εκτοπίσματος. Ήδη €16,2εκ θα πάνε στα ταμεία του κράτους και θα ακολουθήσουν και άλλα μετά από ελέγχους που άρχισαν να γίνονται. Το ίδιο θα πρέπει να επιδιωχθεί και στις περιπτώσεις των μεγιστάνων.
Τα όποια χρήματα εισπραχθούν δεν σημαίνει ότι πρέπει να πάνε προς την μία ή την άλλη κατεύθυνση και μόνον. Το κράτος κρίνει τι και που θα πρέπει να τα δώσει. Καλό είναι να μην γενικεύουμε ένα πρόβλημα και να τα βάφουμε όλα μαύρα και άραχνα επειδή οι νυν κυβερνώντες μπορεί να μην είναι της αρεσκείας μας.
