Του Παναγιώτη Καπαρή
«Δεν θα έλθουμε Κύπρο φέτος το καλοκαίρι. Φοβούμαστε από τον κορωνοϊό. Αφού επαναφέρατε τις μάσκες, σίγουρα κάτι πολύ σοβαρό συμβαίνει. Θα επιλέξουμε τα ήσυχα ελληνικά νησιά, για να μην έχουμε έγνοια, ούτε για εμάς, ούτε για τα μωρά μας…». Τα πανομοιότητα επιχειρήματα ήταν από δύο καλούς φίλους με παιδιά, οι οποίοι διαμένουν μόνιμα, ο ένας στις Βρυξέλλες και ο άλλος στην Αθήνα. Άντε τώρα να πείσεις ότι δεν είσαι «ελέφαντας», ότι τα νοσοκομεία είναι σχεδόν άδεια από ασθενείς με κορωνοϊό, ότι οι παραλίες είναι γεμάτες και ότι η ζωή συνεχίζεται κανονικά. Ανάλογα επιχειρήματα σίγουρα θα διατύπωσαν και εκατοντάδες χιλιάδες άλλοι τουρίστες, οι οποίοι προτίμησαν την Ελλάδα, η οποία ήδη βουλιάζει από τουρισμό, αλλά και άλλους τουριστικούς προορισμούς στη Μεσόγειο. Όλοι αντιλαμβάνονται πολύ καλά ότι οποιαδήποτε αναφορά σε μάσκες και πανδημίες διώχνει τους τουρίστες και σκοτώνει την «κότα με τα χρυσά αβγά». Ο τουρισμός και η οικονομία εξαρτώνται πρώτα από την ψυχολογία και την ασφάλεια και ύστερα από τα πραγματικά γεγονότα, για όσους ξέρουν πώς λειτουργεί ο σύγχρονος κόσμος.
«Παραλίγο να μας λιντσάρουν στην Βιέννη γιατί φορούσαμε μάσκες» έλεγε Κύπριος, ο οποίος επέστρεψε πριν από μερικές μέρες από διακοπές στην Αυστρία. «Μας έβλεπαν με το μισό τους, αφού νόμιζαν ότι έχουμε κορωνοϊό και γι’ αυτό φορούσαμε μάσκες, όπως μας εξήγησε ο άνθρωπος στην υποδοχή του ξενοδοχείου». Ανάλογα ερώτημα δέχθηκαν Κύπριοι, οι οποίοι πραγματοποίησαν διακοπές στην Ελλάδα, τη Βρετανία και τη Γαλλία, αλλά σίγουρα και σε άλλες χώρες, αφού σχεδόν πουθενά, κανείς δεν φορά πλέον μάσκες.
Η επαναφορά της μάσκας σε εσωτερικούς χώρους και οι απειλές ότι θα προχωρήσουν και σε νέα αυστηρότερα μέτρα δεικνύουν ότι είτε στραβός είναι ο γιαλός, είτε στραβά αρμενίζουν οι αρμόδιοι. Μας λένε ότι οι ασθενείς στα νοσοκομεία είναι ελάχιστοι, ενώ η κατάσταση είναι διαχειρίσιμη. Την ίδια ώρα μας λένε ότι τα συμπτώματα, σχεδόν σε όλα τα κρούσματα –χωρίς άλλα σοβαρά υποκείμενα νοσήματα– διαρκούν γύρω στις δύο μέρες, δηλαδή όσο διαρκούν και τα υπόλοιπα συμπτώματα της γρίπης. Οι ειδικοί σε ευρωπαϊκό επίπεδο δεν μιλούν πλέον για πανδημία, αλλά για ασθένεια, η οποία αντιμετωπίζεται με διάφορους τρόπους και με πολλά φάρμακα. Μόνοι οι ειδικοί στην Κύπρο, επιμένουν ότι επιβάλλεται η υποχρεωτική χρήση της μάσκας. Και το χειρότερο, η Κύπρος είναι η μοναδική χώρα η οποία επιβάλλει εξοντωτικά πρόστιμα για τις μάσκες, τα οποία φθάνουν περίπου στον μισό μισθό των χαμηλόμισθων.
Την ίδια ώρα βλέπουμε στις τηλεοράσεις τον πολυβραβευμένο καθηγητή ογκολογίας Νίκο Ζάμπογλου, να εκλιπαρεί για φάρμακα για τους καρκινοπαθείς και οργίζεται με τη γραφειοκρατία της δημόσιας υπηρεσίας. Την ίδια ώρα ακούμε την «κάλλιστη» σύμφωνα με βουλευτές, γενική διευθύντρια του υπουργείου Υγείας Χριστίνα Γιαννάκη, να αποκαλύπτει τους τρομερούς κινδύνους για όλο τον πληθυσμό του νησιού, από τις μεταδοτικές ασθένειες, τις οποίες κουβαλούν μετανάστες. Απλά αποτελούν κινούμενες βόμβες, οι οποίες κανείς δεν ξέρει πότε θα εκραγούν. Οι ψυχολογικές ασθένειες εκτοξεύτηκαν στα ύψη, ενώ ο «φόβος και ο τρόμος» για το αύριο αποτελεί καθημερινή κουβέντα στους καφενέδες και στους χώρους εργασίας.
Σε όλα αυτά πρέπει να προστεθούν οι θλιβερές διαπιστώσεις για τα δημόσια νοσοκομεία, τα οποία δεν φαίνεται να μπορούν να πετύχουν την αυτονόμηση μέχρι το 2024. Τα υπουργεία Οικονομικών και Υγείας ξεκαθάρισαν ότι δεν θα συνεχιστεί η οικονομική στήριξη των νοσοκομείων από τα δημόσια ταμεία, μετά το 2024 και άρα θα πρέπει επιτέλους να ξεκινήσει το δύσκολο εγχείρημα αυτονόμησης. Εκτός και αν στο πίσω μέρος του μυαλού, των ανθρώπων του «βαθέος κράτους» βρίσκεται το σενάριο του «ξεπουλήματος» των δημόσιων νοσοκομείων, όπως κατ’ επανάληψη λέγεται στα «μουλωχτά και γράφεται στα Μέσα Ενημέρωσης. Κατά τα άλλα στην Κύπρο, νομίζουμε ότι είμαστε «βασιλικότεροι του βασιλέως». Φαίνεται ότι δεν υπάρχει συναίσθηση του μεγέθους της οικονομικής κρίσης, η οποία είναι εντός και ήδη κτυπά ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Φαίνεται ότι κανείς δεν ακούει τον υπουργό Οικονομικών Κωνσταντίνο Πετρίδη και ένα σωρό άλλους σοβαρούς πολιτικούς και αναλυτές, οι οποίοι είναι πλέον σίγουροι για τα πολύ δύσκολα τα οποία έρχονται.
Ουσιαστικά με την «αψυχολόγητη» απόφαση για επαναφορά της μάσκας και τις συνεχείς «φοβέρες» από τους αρμόδιους, το μόνο το οποίο επιτυγχάνεται είναι η «ανατίναξη» του τουρισμού και της οικονομίας, είναι να «πυροβολούμε τα πόδια μας». Υπάρχει και η επιλογή των συστάσεων, της πειθούς, του ξεχασμένου φιλότιμου. Δεν είναι όλα θέμα διαταγών και προστίμων. Λίγη μεγαλύτερη ψυχραιμία και κοινή λογική δεν βλάπτει.
