Του Παναγιώτη Καπαρή
Ταξιδιάρης Κύπριος, με πολύ καλή παρέα, πήγε πρόσφατα στη Γαλλία, ενοικίασε αυτοκίνητο και άρχισε τις περιπλανήσεις στην Ευρώπη. Πέρασαν και από το Μονακό. Οδηγώντας είδαν ξαφνικά μια λάμψη στον δρόμο και σε λίγα δευτερόλεπτα ο οδηγός άκουσε ένα μήνυμα στο κινητό του τηλέφωνο. Η κάμερα φωτοεπισήμανσης κατέγραψε παρανομία στην ταχύτητα, το πρόστιμο έφυγε από την πιστωτική του κάρτα και ειδοποιήθηκε με μήνυμα στο κινητό τηλέφωνο. Τόσο απλή είναι η υπόθεση και με τα αυτοκίνητα ενοικίασης στο Μονακό.
Η ταξιδιάρικη παρέα σταμάτησε σε ένα σταθμό ξεκούρασης για να βάλουν καύσιμα και να τσιμπήσουν και κάτι. Στην κουβέντα με ένα Έλληνα τουρίστα, έμαθε και για την εφαρμογή στο κινητό, η οποία σε ειδοποιεί για τα σημεία όπου υπάρχει κάμερα φωτοεπισήμανσης, τα σημεία όπου συνέβησαν δυστυχήματα και για τους δρόμους με μεγάλη κίνηση. Η παρέα κατέβασε αμέσως την εφαρμογή στο κινητό και από εκείνη τη στιγμή δεν χρειάστηκε να πληρώσουν κανένα πρόστιμο. Στο συγκεκριμένο πρόγραμμα, όλοι οι συμμετέχοντες με ένα απλό πάτημα στην οθόνη, καταγράφουν τα επίμαχα και επικίνδυνα σημεία. Η καλή παρέα έμαθε λίγο αργότερα στο ξενοδοχείο στο οποίο διέμεναν, ότι από την εφαρμογή στα κινητά, μειώθηκαν κάθετα τα δυστυχήματα και φυσικά τα πρόστιμα.
Στην Κύπρο με την εγκατάσταση του συστήματος φωτοεπισήμανσης, τυχαία ή όχι, αυξήθηκαν αντί να μειωθούν τα θανατηφόρα δυστυχήματα. Το κυκλοφοριακό χάος, ειδικότερα στο κέντρο της Λευκωσίας, κυρίως στη διασταύρωση της Γρίβα Διγενή, όπου τοποθετήθηκαν κάμερες, έγινε ακόμη χειρότερο. Όλοι από τον φόβο της «καμπάνας» μειώνουν ταχύτητα για να ανάψει το κόκκινο και να μη ριψοκινδυνεύσουν τα πανάκριβα φλας της κάμερας. Το μεγάλο ερώτημα όσων επισκέφθηκαν ευρωπαϊκές και όχι μόνο χώρες, είναι γιατί επιλέχθηκε μια «κυπριακή πατέντα» η οποία ήδη αποδείχθηκε, στατιστικά τουλάχιστον, ότι απέτυχε. Αντιθέτως, κοινή είναι η εντύπωση, ότι στόχος των «εγκεφάλων» με τις κάμερες είναι μόνο τα πρόστιμα και τα έσοδα της ιδιωτικής εταιρείας, η οποία διαχειρίζεται το σύστημα.
Ο νόμος προβλέπει και όλοι οι αρμόδιοι συχνά πυκνά το επαναλαμβάνουν, ότι πρέπει να υπάρχει προειδοποίηση πριν από τις κάμερες. Ωστόσο, όταν οι ταμπέλες τοποθετούνται όπου νομίζει ο κάθε αναρμόδιος, η προειδοποίηση αποτελεί ουσιαστικά κενό γράμμα. Καλό θα είναι επιτέλους να εγκατασταθεί και στην Κύπρο, μια εφαρμογή στα κινητά τηλέφωνα, η οποία να κάνει ακριβώς αυτό το οποίο λένε ότι θέλουν να κάνουν οι ταμπέλες προειδοποίησης. Και σίγουρα δεν χρειάζεται να εμπλακεί το κράτος, αλλά να αφεθούν νέα παιδιά να δημιουργήσουν την εφαρμογή. Και σίγουρα θα βρουν και τους τρόπους χρηματοδότησης της εφαρμογής.
«Το ψάρι από την κεφαλή βρωμάει» λέει η παροιμία. Το σοβαρότατο πρόβλημα με τα θανατηφόρα δυστυχήματα, ο αφανισμός κάθε χρόνο ενός μικρού χωριού με νεαρούς ανθρώπους, δεν είναι μόνο θέμα απλών ανακοινώσεων. Ότι τάχα φταίει πρώτα και κύρια ο ανθρώπινος παράγοντας και ότι τάχα με απειλές και πρόστιμα θα αντιμετωπιστεί η λαίλαπα των θανατηφόρων. Ανθρώπινος παράγοντας είναι η ποιότητα των δρόμων, οι οποίοι είναι γεμάτοι με παγίδες, είτε με λακκούβες, είτε με παράνομα εκτός προδιαγραφών, κυρτώματα.
Ανθρώπινος παράγοντας είναι τα συστήματα ασφάλειας στα αυτοκίνητα, τα οποία αποτελούν ξεχασμένη παράμετρο. Ανθρώπινος παράγοντας είναι και η ψυχολογία των οδηγών, οι οποίοι βασανίζονται κυριολεκτικά, όταν περιμένουν με τις ώρες, μέσα στο λιοπύρι, για να κάνουν μια απλή δουλειά ή απλώς για να πάνε να πιούν ένα καφέ. Άσε το βρισίδι, με τους νέους ακατανόητους δρόμους, οι οποίοι δεν χωρούν δύο αυτοκίνητα. Είναι απλά μια τρέλα η κυκλοφορία στις πόλεις.
Το πρόβλημα μπορεί να λυθεί πολύ απλά, όταν επικρατήσει η κοινή λογική και σταματήσουν τα σιωπηλά ρουσφέτια, σε καταστηματάρχες, μικροεμπόρους και άλλους προνομιούχους με επαύλεις. Απλά να γίνουν όλοι οι δρόμοι μονόδρομοι, να απαγορευτούν οι δεξιές στροφές και τα λεωφορεία να αλλάξουν τακτική και να εξυπηρετούν συγκεκριμένες ομάδες πολιτών, δηλαδή κάτι ανάλογο με τα σχολικά λεωφορεία. Κάθε οργανισμός, ή κάθε μεγάλη εταιρεία να χρησιμοποιεί λεωφορεία για τη διακίνηση των υπαλλήλων τους. Με αυτό τον τρόπο θα βελτιωθούν και οι σχέσεις ανάμεσα στο προσωπικό, κάτι εξαιρετικά σημαντικό για τις επιχειρήσεις.
Το σημαντικότερο, όμως, είναι η ανάγκη αλλαγή νοοτροπίας στον τρόπο αντιμετώπισης του προβλήματος. Απαιτείται να μπουν νέοι επιστήμονες, νέα μυαλά, στη μάχη κατά των θανατηφόρων, οι οποίοι να έχουν και εμπειρίες άλλων χωρών, οι οποίες εδώ και δεκαετίες σταμάτησαν να σκέφτονται μόνο τα τιμωρητικά μέτρα. Οι Κύπριοι έχουν και φιλότιμο, έχουν αξιοπρέπεια, έχουν και κοινή λογική, για όσους το ξέχασαν.
