Του Παναγιώτη Καπαρή
Ο όμορφος έρωτας φουντώνει ακόμη και στα χρόνια του ανέραστου διαδικτύου, το οποίο προσφέρει στα μοναχικά μάτια, μικρών και μεγάλων, κάθε είδους σεξουαλικής γυμναστικής και κάθε μορφή ψυχοπλακωτικής βίας. Πρόσφατα μεγαλοδικηγόρος δέχθηκε ένα «παράξενο» τηλεφώνημα από τον γιο ενός αγαπημένου του φίλου. Το ερώτημα του έξυπνου, αλλά και ντροπαλού φοιτητή, ήταν αν αποτελεί σεξουαλική παρενόχληση, η τοποθέτηση ενός κόκκινου τριαντάφυλλου, στο παρμπρίζ μιας συμφοιτήτριάς του, την οποία γούσταρε τρελά. Ο καλός δικηγόρος άφησε κατά μέρος τα νομικά επιχειρήματα και τους νομικισμούς και άρχισε να μιλά πατρικά στον νεαρό. Δυσκολεύτηκε, αλλά επιστράτευσε τη ρητορική του ικανότητα, για να πείσει τον νεαρό ότι αυτό το οποίο έκανε ήταν απολύτως φυσιολογικό και απολύτως νόμιμο. Αλλά έλα που ο «καλός και ωραίος» νέος είχε αμφιβολίες για τη νομιμότητα της ενέργειάς του και επικαλείτο δηλώσεις φεμινιστικών και όχι μόνο οργανώσεων, οι οποίες απειλούν «θεούς και δαίμονες» για τις συνέπειες σεξουαλικών παρενοχλήσεων και κατά κανόνα αντρών προς γυναίκες. Ο μεγαλοδικηγόρος αναγκάστηκε να μιλήσει νομικά και ανέλυσε τις προϋποθέσεις για να εξελιχθεί το αγνό φλερτ, σε παρενόχληση και τελικά σε ποινικό αδίκημα.
Η όμορφη συνομιλία συνεχίστηκε και σιγά-σιγά μετατράπηκε σε κουβέντα δύο φίλων. Πέρασε σε άλλα επίπεδα. Κουβέντιασαν για την ομορφιά του έρωτα, για τη χαρά της αγάπης και για την ευλογία του γάμου. Ο μεγάλος φίλος μίλησε στο μικρό φίλο για τη φυσική ανάγκη των νεαρών να βρουν το έτερό τους ήμισυ, για την κρυφή χαρά του φλερτ και για τα παιχνίδια «πείσματος» στον έρωτα, τα οποία αρέσκονται να παίζουν, κυρίως τα νεαρά κορίτσια. Έτσι για να «ψήνουν το ψάρι στα χείλια» των νεαρών αγοριών, τα οποία σχεδόν πάντοτε σκέφτονται με την «κάτω κεφαλή», σε αντίθεση με τα κορίτσια τα οποία έχουν και άλλα πιο «ώριμα» κριτήρια. Η κουβέντα συνεχίστηκε για τις προγαμιαίες σχέσεις, για την επικινδυνότητα των αφροδίσιων νοσημάτων, για τις ψυχολογικές επιπτώσεις από τυχόν απόρριψη και ένα σωρό άλλες απορίες του «τολμηρού» έστω και ντροπαλού, νεαρού φοιτητή. Ο μεγάλος φίλος, μίλησε για τις συμβουλές της Εκκλησίας, η οποία προτρέπει τους νέους να ερωτούν ψυχολογικά πρώτα, ακολούθως να δεχθούν την ευλογία του γάμου και στη συνέχεια να απολαύσουν στο μέγιστο, την ηδονή της σεξουαλικής συνεύρεσης.
Η καλή κουβέντα ολοκληρώθηκε με την περίφημη ιστορία, ενδεχομένως και μύθο, του φιλόσοφου Διογένη του θεμελιωτή του κυνισμού. «Κάποτε στην Κόρινθο μεσουρανούσε η εταίρα Λαΐς. Ήταν τόσο όμορφη που κατά τον Προπέρτιο, η Ελλάδα έλειωνε από πόθο μπροστά στην πόρτα της. Ο Αρισταίνετος γράφει, πως τα στήθια της ήταν σαν τα κυδώνια και κατά τον Αθήναιο, πολλοί ζωγράφοι την είχαν σαν πρότυπο. Δεν ήταν όμως μόνο πανέμορφη. Ήταν πολύ μορφωμένη, καλλιεργημένη και πάμπλουτη. Είχε σχέσεις με τους επιφανέστερους και πλουσιότερους Έλληνες, οι οποίοι συνέρρεαν στην Κόρινθο για να τη «γνωρίσουν». Ανάμεσα στους πελάτες της ήταν και ο μαθητής του Σωκράτη, Αρίστιππος, ιδρυτής της ηδονιστικής σχολής. Ήταν άνθρωπος ρεαλιστής και όταν κάποτε κάποιος του είπε πως η Λαΐς δεν τον αγαπάει, είπε «και τα ψάρια και το κρασί δεν μ’ αγαπάνε αλλά εγώ τα απολαμβάνω!». Ο Διογένης αρχικά δεν έδινε καμιά σημασία στην εταίρα και όταν κάποιος φίλος του τον ρώτησε γιατί δεν την επισκέπτεται, αυτός απάντησε «ουκ ωνέομαι εγώ δεκασχιλίων μίαν μεταμέλειαν». (δεν αγοράζω με δέκα χιλιάδες δραχμές κάτι για το οποίο θα μετανιώσω.) Η Λαΐς το έμαθε και πειράχτηκε. Αποφάσισε να τιμωρήσει αυτόν που καταφρονούσε τη γοητεία της. Πλησίασε τον Διογένη και του υποσχέθηκε μίαν ερωτική νύχτα, δωρεάν. Ο Διογένης μη έχοντας να χάσει οτιδήποτε, δέχτηκε. Η Λαΐς τον υποδέχτηκε σε ένα σκοτεινό δωμάτιο και στη θέση της έβαλε μια κακάσχημη υπηρέτριά της, από την οποία ο φιλόσοφος δέχτηκε τις θωπείες της. Το πρωί διαπίστωσε το πάθημά του και η Λαΐς φρόντισε να το μάθει όλη η Κόρινθος. Ο Διογένης όμως απτόητος, της ανταπέδωσε τα ίσα: «Λυχνίας σβεσθείσης, πάσα γυνή Λαΐς!» (όταν σβήσει το φανάρι όλες οι γυναίκες είναι όμοιες όπως η Λαΐς.)
Ο νεαρός φοιτητής, σοφότερος πλέον και πολύ πιο ήρεμος, «ξύπνησε» από το πάθος του, όχι όμως από τον έρωτά του. Έστειλε λουλούδια στην αγαπημένη του, μέσω ανθοπωλείου, της μίλησε για τον έρωτα του και όλα πήγαν καταπληκτικά. Απλά και ταπεινά. Οι δύο νέοι απολάμβαναν τον έρωτά τους, χωρίς υποκρισίες και χωρίς τυμπανοκρουσίες. Η χαρά βασίλευε στις ψυχές και τα πρόσωπα των νέων. Και οι γονείς και ο μεγαλοδικηγόρος χαίρονταν πλέον διπλά.
