Του Παναγιώτη Καπαρή
Ένα μικρό θαύμα συντελέστηκε τις τελευταίες βδομάδες στο πάλαι ποτέ «άχαρο» αίθριο της Βουλής των Αντιπροσώπων. Κάτω-κάτω από το αριστουργηματικό έργο του ΙΝΟ, με τον Σόλωνα και τον Περικλή, «ξαναγεννιέται» η αρχαία αγορά των Αθηνών, στην οποία γεννήθηκε η Δημοκρατία. Στο αίθριο τοποθετήθηκε σύστημα κλιματισμού και πλέον δεν αποτελεί «φούρνο» το καλοκαίρι και «παγάκι» τον χειμώνα. Τοποθετήθηκαν νέες αναπαυτικές καρέκλες, οι οποίες αντικαταστήσαν τις «καταταλαιπωρημένες» πλαστικές καρέκλες. Το καλύτερο βεβαίως είναι τα τρία τεράστια παρτέρια με ελιές και κυπριακά βότανα, τα οποία άλλαξαν και το μικρόκλιμα του χώρου, μαζί βεβαίως και με την ψυχική διάθεση των παρευρισκόμενων στον ναό της Δημοκρατίας. Ξεχωριστή είναι και η γωνιά με τα έργα τέχνης, ενίοτε από σύνολα πολιτών με ιδιαίτερες ικανότητες. Τα έργα αυτά έρχονται ως συνέχεια των σπουδαίων έργων Κυπρίων ζωγράφων και άλλων εικαστικών, τα οποία κοσμούν τους διαδρόμους και τις αίθουσες συνεδριάσεων του Κοινοβουλίου.
Ο αξιοπρεπής χώρος ανάπαυσης, για τους αντιπροσώπους του λαού, αλλά και όλους τους αξιωματούχους του κράτους, προσφέρεται για «αληθινές» συζητήσεις, μακριά από τα βουλευτικά έδρανα, τα πρακτικά, τις κομματικές ντιρεκτίβες και άλλες σκοπιμότητες οι οποίες ενίοτε «αναποδογυρίζουν» αντί να «ρυθμίζουν» τους θεσμούς της Πολιτείας. Εδώ λέγονται πικρές αλήθειες, γίνονται ρεαλιστικές αναλύσεις και, το κυριότερο, δεν υπάρχουν υποκρισίες και άλλες μικρόψυχες κουτοπονηριές. Σημαντικός είναι και ο ρόλος των κοινοβουλευτικών συντακτών, οι οποίοι λόγω φόρτου εργασίας, λόγω υποτίμησης από τους «εξουσιαστές» των καναλιών, δεν κουβαλούν την αλαζονεία, η οποία –όχι σπάνια– ταλαιπωρεί τους πολιτικούς συντάκτες.
Κομμάτι της αναγέννησης του χώρου είναι το εστιατόριο, το οποίο μπορεί να φιλοξενεί και υψηλούς προσκεκλημένους. Αλλά και η γουστόζικη καφετέρια αποτελεί ιδανικό χώρο για συναντήσεις, όχι μόνο μεταξύ φίλων και συνεργατών, αλλά και μεταξύ «εχθρών» και αντιπάλων. Για πρώτη φορά ίσως στην ιστορία του Κοινοβουλίου, από το 1960 μέχρι και σήμερα, οι παρευρισκόμενοι μπορούν και απολαμβάνουν καθημερινώς το γεύμα τους, εντός της Βουλής. Κάθε Πέμπτη, λόγω και της απογευματινής συνεδρίας της Ολομέλειας της Βουλής, η πλειονότητα των παρευρισκόμενων απολαμβάνει φαγητό από μπουφέ, ο οποίος να σημειωθεί, εκτός από άριστη ποιότητα, είναι και σε πολύ καλές τιμές. Εξαιρετική είναι η πρακτική της τοποθέτησης μικρού μπουφέ, με δωρεάν καφέδες και τσάγια, έξω από τις κοινοβουλευτικές επιτροπές. Με τον τρόπο αυτό, σταμάτησε το πήγαινε έλα των γκαρσονιών εντός των Επιτροπών και επιπλέον αυξήθηκε και η ενέργεια των συμμετεχόντων στις συνεδριάσεις. Είναι μια πρακτική την οποία εφαρμόζουν οι μεγάλες, σοβαρές εταιρείες, για να αυξάνουν την παραγωγικότητα των εργαζομένων.
Όλα στη ζωή έχουν και την αρνητική τους πλευρά, αφού η συνύπαρξη τόσων πολλών ανθρώπων σε ένα χώρο δημιουργεί αυτόματα ανταγωνισμούς, παρεξηγήσεις και ενίοτε φοβερές ζήλιες. Γιατί η πρόεδρος της Βουλής δεν μου μίλησε, γιατί η γενική διευθύντρια κάθισε να φάει με συγκεκριμένη παρέα, γιατί η τάδε ντύθηκε έτσι, γιατί ο τάδε μού μίλησε υποτιμητικά, γιατί ο τάδε δεν με χαιρέτησε, γιατί η τάδε δεν με φίλησε και άλλες μικρότητες, οι οποίες είναι χαρακτηριστικές των ανθρώπων, οι οποίοι βγαίνουν από τα «κλουβιά» των γραφείων και ξεκολλούν από τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Δεν είναι τόσο εύκολο, άνθρωποι οι οποίοι συνήθισαν μια ζωή να γκρινιάζουν πίσω από κλειστές πόρτες και μακριά από το φως του ήλιου να συνηθίσουν να λένε καλημέρα και να συμπεριφέρονται ως «κανονικοί» άνθρωποι οι οποίοι ξέρουν να επικοινωνούν και να χαίρονται. Το σοβαρό αυτό πρόβλημα σε όλους τους οργανισμούς, χωρίς εξαιρέσεις, επιχειρούν να το αντιμετωπίσουν τα Τμήματα Διοίκησης, με τις «εσωτερικές δημόσιες σχέσεις» οι οποίες στοχεύουν βασικά να γνωρίσει ο ένας τη δουλειά του άλλου και να παύσουν όλοι να νομίζουν ότι δουλεύουν πολύ περισσότερο και ότι αδικούνται.
Κατά τα άλλα, ήρθε η ώρα να προχωρήσει και το νέο κτίριο της Βουλής, ύστερα από 30 χρόνια συζητήσεων και κουτοπονηριών όλων των κυβερνώντων. Είναι ντροπή να νομίζουν οι ξένοι ότι ο ναός της Δημοκρατίας στεγάζεται σε ένα βιομηχανικό κτίριο, όπως φαίνεται εξωτερικά η Βουλή. Τα τελευταία χρόνια, κτίζονται στη Λευκωσία «φαραωνικά» έργα όπως η πλατεία Ελευθερίας, το νέο Μουσείο, η ανάπλαση του ΓΣΠ, ενώ υπουργεία και υπηρεσίες στεγάζονται σε πολυτελέστατα γραφεία, όπως το υπουργείο Εργασίας, το υπουργείο Υγείας και το υπουργείο Άμυνας. Άραγε γιατί επιμένουν κάποιοι «καρεκλοκένταυροι» να υποτιμούν τη Βουλή και να δυναμιτίζουν κάθε λίγο και λιγάκι, με ύποπτες διαρροές στα μέσα ενημέρωσης, κάθε προσπάθεια για να προχωρήσει το νέο κτίριο; Οι απαντήσεις σίγουρα δεν κινούνται στη σφαίρα της λογικής και της οικονομίας, αλλά μάλλον κινούνται στη σφαίρα των παθών. Και ο νοών νοείτω…
