Κύριο Άρθρο
Στην παρούσα γεωπολιτική ανισορροπία, συνεπεία της κρίσης που προκάλεσε ο πόλεμος, η χρηματοοικονομική σταθερότητα στην ευρωζώνη διατηρήθηκε σε πολύ καλά επίπεδα σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη κρίση έχουμε βιώσει. Αυτή η εξέλιξη έχει μεγαλύτερη αξία αν αναλογιστούμε ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία ξέσπασε την στιγμή που η οικονομία είχε αρχίσει να ισορροπεί μετά από μια καταστροφική πανδημία. Η αρχική έντονη αντίδραση των αγορών εκδηλώθηκε με πίεση στα ομόλογα λόγω της αβεβαιότητας που προκλήθηκε αλλά δεν είχε συνέχεια προκαλώντας τις δυσάρεστες εξελίξεις που αρχικά όλοι είχαν φοβηθεί. Προβλήματα υπήρξαν και στα εταιρικά ομόλογα για όσους εκδότες είχαν άμεση σχέση με τις κυρώσεις που επιβλήθηκαν στην Ρωσία.
Επτά εβδομάδες μετά την έναρξη του πολέμου, η εικόνα στις αγορές παρουσιάζεται ικανοποιητική και σε τίποτα δεν θυμίζει τον πανικό ρευστοποιήσεων που είδαμε την ίδια περίοδο πριν από δύο σχεδόν χρόνια όταν η πανδημία είχε για τα καλά «εισβάλει» στην Ευρώπη. Στο επίπεδο των τραπεζών, η ΕΚΤ υπολογίζει ότι ο άμεσος αντίκτυπος του πολέμου επηρεάζει το 1% του συνόλου των στοιχείων του ενεργητικού αν και η αρχική αντίδραση των αγορών προεξοφλούσε πολύ μεγαλύτερη επίπτωση. Προφανώς και θα πρέπει να αναμένονται έμμεσες επιπτώσεις το σημαντικό όμως είναι ότι η αγορά κατάφερε να κρατηθεί για να δοθεί χρόνος μιας πιο ψύχραιμης αποτίμησης της κατάστασης.
Η ανθεκτικότητα που επέδειξε το ευρωπαϊκό χρηματοοικονομικό σύστημα μετατρέπει την συζήτηση για περισσότερη ενοποίηση πιο επίκαιρη από ποτέ. Στις σύγχρονες οικονομίες οι αγορές αποτελούν αποφασιστικό παράγοντα διατήρησης της ομαλότητας είτε με είτε χωρίς κρίσεις. Οι προσπάθειες για μεγαλύτερη ενσωμάτωση και σύγκλιση του χρηματοοικονομικού κλάδου αποτελούν προϋποθέσεις για πρόοδο και ευημερία των ευρωπαίων πολιτών. Ήδη τα αποτελέσματα της ενιαίας τραπεζικής εποπτείας είναι σε όλους ορατά όσον αφορά στον τρόπο που τα πολύ σημαντικά αυτά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα απορροφούν κραδασμούς χωρίς να χρειάζεται να απασχολούν και περισσότερο να επιβαρύνουν κάθε λίγο την δημόσια ζωή. Η πρόσφατη περίπτωση της RCB αποτελεί παράδειγμα συνετής διαχείρισης μιας αναπόφευκτης κρίσης, η οποία αν έπρεπε να τύχει χειρισμού έξω από το πλαίσιο της ΕΚΤ η μικρή μας οικονομία δεν θα μπορούσε να ανταπεξέλθει τόσο σε πολιτικό όσο και σε οικονομικό επίπεδο.
Στο επόμενο διάστημα αναμένεται να ενταθούν οι προσπάθειες για μεγαλύτερη σύγκλιση των εθνικών οικονομίων. Σημαντική πρωτοβουλία σε αυτό το πλαίσιο αποτελεί η δημιουργία μιας ενιαίας αγοράς κεφαλαίου κατά το πρότυπο της τραπεζικής ένωσης. Η Κύπρος, ως χώρα ξεκάθαρα προσανατολισμένη στην παροχή χρηματοοικονομικών υπηρεσιών και έχοντας αναλάβει σημαντικές πρωτοβουλίες για τη προέλκυση επενδυτικών ταμείων, θα πρέπει να εμπλακεί ενεργά σε αυτή την ζύμωση.
Παράλληλα, η τραπεζική ένωση παραμένει ημιτελής μη έχοντας καταφέρει να συμφωνηθεί το ταμείο πανευρωπαϊκής κάλυψης των καταθέσεων. Προαπαιτούμενο μιας τέτοιας εξέλιξης είναι η διασφάλιση των ευρωπαίων φορολογουμένων στο ότι τα τραπεζικά ιδρύματα έχουν προετοιμαστεί κατάλληλα και έχουν υιοθετήσει βέλτιστες πρακτικές για να μπορούν να διαχειριστούν τους κινδύνους στον ισολογισμό τους. Η Κύπρος, ως μια χώρα που έχει βιώσει τον τελευταίο καιρό έντονες τραπεζικές κρίσεις και μεγάλες αποτυχίες, θα πρέπει να προετοιμάσει τα τραπεζικά της ιδρύματα για να μπορέσουν να ανταποκριθούν στην κρίσιμη αξιολόγηση όταν θα έρθει η ώρα. Στο πλαίσιο αυτής της προετοιμασίας, σύντομα θα χρειαστεί να ληφθούν κάποιες δύσκολες και καθόλου δημοφιλείς αποφάσεις σε σχέση με το κόστος λειτουργίας των τραπεζών.
