Κύριο Άρθρο
Ο πληθωρισμός των υπηρεσιών παραμένει στάσιμος από τον προηγούμενο Νοέμβριο. Η κατάσταση κρίνεται ως προβληματική αφού ο κλάδος των υπηρεσιών διατηρεί τον εσωτερικό πληθωρισμό πάνω από το 4%, παρόλο που ο γενικός δείκτης τιμών για τον μήνα Ιούλιο καταγράφηκε στο 2,6% και θα μπορούσε, υπό κανονικές συνθήκες, να σημάνει λήξη του συναγερμού. Ενώ, λοιπόν, ο πληθωρισμός στα προϊόντα βρίσκεται κάτω από τα προ-πανδημίας επίπεδα, η κατάσταση στον κλάδο των υπηρεσιών δεν αφήνει περιθώρια για εφησυχασμό, αφού οι τιμές κυμαίνονται πάνω από το διπλάσιο σε σχέση με τον μέσο όρο της περιόδου 1999-2019. Όπως προκύπτει από τα στοιχεία, οι τιμές στον κλάδο των υπηρεσιών συνιστούν παγκόσμια ανησυχία, όμως η κατάσταση στην Ευρωζώνη υπολείπεται καθιστώντας το πρόβλημα επίμονο.
Ο γενικός δείκτης, παρόλο που φέρνει χαμόγελα στη Φρανκφούρτη, δεν λέει όλη την αλήθεια αφού κρύβει την πολυπλοκότητα που θα αντιμετωπίσει η ΕΚΤ πριν ανοίξει ο δρόμος της αποφασιστικής μείωσης των επιτοκίων. Προς το παρόν, η βαρύτητα του πληθωρισμού των υπηρεσιών στον γενικό δείκτη ανέρχεται στο υψηλό 70% και γίνεται από όλους κατανοητό ποια θα ήταν η πορεία των πραγμάτων αν ακολουθούσε και ο συγκεκριμένος κλάδος την αποπληθωριστική τάση που παρατηρείται στα αγαθά. Βασική εξήγηση για την κατάσταση που επικρατεί στις τιμές του κλάδου των υπηρεσιών θα πρέπει να αναζητηθεί στις αυξήσεις στα ημερομίσθια.
Χωρίς να σημαίνει ότι ο πληθωρισμός σε όλους τους κλάδους θα πρέπει να καταγραφεί στο 2% για να ανοίξει ο δρόμος της μείωσης των επιτοκίων, σημειώνεται πως μεσοπρόθεσμα θα πρέπει να αναμένεται πως ο πληθωρισμός των υπηρεσιών θα προσεγγίσει το επίπεδο του 2%. Οι επόμενες νομισματικές αποφάσεις θα εξαρτηθούν σε μεγάλο βαθμό από τις προβλέψεις των οικονομολόγων. Σήμερα, οι προβλέψεις βρίσκονται στο 2,2% για το 2025 και στο 1,9% για το 2026, ενώ για φέτος αναμένεται περαιτέρω μείωση από τα υφιστάμενα επίπεδα του 2,6%, πριν παρατηρηθεί κάποια βραχυπρόθεσμη άνοδος.
Όταν συζητούμε τον πληθωρισμό δεν θα πρέπει να αγνοούμε ότι η παγκόσμια οικονομία βρίσκεται στη μεταβατική φάση ενός ευρύτερου μετασχηματισμού. Σε αυτή τη μεταβατική φάση παρατηρούμε: δομικές αλλαγές στην αγορά εργασίας και στον τρόπο που αυτή προσφέρεται, αλλαγές των κύριων προμηθευτών στην αγορά ενέργειας και αναδιοργάνωση των εφοδιαστικών αλυσίδων λόγω ανακατατάξεων στο παγκόσμιο εμπόριο. Ως εκ τούτου, η προβλεπτική ικανότητα των κεντρικών τραπεζών είναι περιορισμένη και κάθε νέα απόφαση εμπεριέχει σημαντικό βαθμό αβεβαιότητας.
Σε κάθε περίπτωση η ανάγκη για χαμηλότερο πληθωρισμό επιβάλλεται και από τις αναπτυξιακές προοπτικές της οικονομίας, οι οποίες έχουν υποβαθμιστεί πρόσφατα παρόλο που ο κίνδυνος για ύφεση έχει πια ξεπεραστεί. Την ίδια στιγμή, όμως, η ανυπομονησία των αγορών και οι εξωτερικές πιέσεις των κυβερνήσεων είναι κακός οδηγός, καθώς η εγκατάλειψη της σφιχτής νομισματικής πολιτικής χωρίς να τεκμηριώνεται από τα στοιχεία φέρνει τα αντίθετα από τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Επίσης, ο έλεγχος του πληθωρισμού αποτελεί και ανάγκη της κοινωνίας, η οποία υποφέρει από την παρατεταμένη περίοδο ακρίβειας.
Η ΕΚΤ, παρόλο που ξεκίνησε πρώτη τη μείωση των επιτοκίων αποκτώντας προβάδισμα έναντι της FED, δεν αναμένεται πως θα συνεχίσει την προσπάθεια, τουλάχιστον όχι με τους ρυθμούς που προβλεπόταν. Το επόμενο διάστημα η ΕΚΤ θα ακολουθήσει την οδό της πλήρους διαφάνειας, σε μια προσπάθεια να εξηγήσει πώς ακριβώς λαμβάνει τις αποφάσεις της.
