Του Ανδρέα Ανδρέου
Πρόσφατα κυκλοφόρησε μια έρευνα στις ΗΠΑ που απέδειξε πως 94% των πωλητών ακινήτων λένε συνειδητά ψέματα σε υποψήφιους αγοραστές για τα δεδομένα του ακινήτου τους που προσπαθούν να πουλήσουν! Πριν λίγο καιρό άλλη μια έρευνα πανεπιστημίου της Μασαχουσέτης απέδειξε πως σε μια συνομιλία μέσου όρου τριών λεπτών μεταξύ δύο άγνωστων, λέγονται έξι ψέματα!
Αυτό στις ΗΠΑ. Αν γίνουν εδώ ανάλογες έρευνες θα παίρναμε το χρυσό μετάλλιο έτσι για breakfast. Και αυτό δεν είναι υπερβολή αν αναλογιστεί κανείς ότι εδώ βόσκεις ελεύθερα το οτιδήποτε · από fake news, σε fake προφίλ, σε fake στάτους και μια ατελείωτη δίψα για χρήμα. Τι περιμένει κάποιος από ένα λαό που έκανε σημαία του το «εγώ στραώννω τζιαι πουλώ, εσύ άμπλεπε τζιαι αγόραζε…» Και γιατί όχι Αφού το μόνο αφορολόγητο εδώ κάτω είναι το ψέμα…
Μα είναι δυνατόν ένας πωλητής να λέει ψέματα σε αυτόν που θέλει να αγοράσει το ακίνητό του
Κατ’ αρχήν να πούμε ότι δεν είναι όλα τα ψέματα ηθελημένα. Αλλά από τη στιγμή που κάποια δεδομένα υπάρχουν και εσύ σαν πωλητής βγαίνεις προς τα έξω να πουλήσεις, οφείλεις να τα δηλώνεις όλα χωρίς καν να ερωτηθείς. Το κάθε δεδομένο αποτελεί παράγοντα που θα μετρήσει στην απόφαση του να βγάλει ο απέναντι σου χρήματα από την τσέπη του για να σου τα δώσει. Αυτός θα πρέπει λοιπόν να κρίνει και να κατατάξει την κάθε πληροφορία ανάλογα με τη σημασία που της δίνει και όχι με τη σημασία που μπορεί να της δίνεις εσύ.
Η δικαιολογία του δεν γνώριζα, ή το ξέχασα, αποτελεί ψέμα. Πρώτον, η άγνοια δεν αποτελεί δικαιολογία, και δεύτερον αν δεν γνώριζες μπορούσες πληρώνοντας να μάθεις. Η φυσική ροπή που έχουμε στο να την βγάζουμε όσο πιο φθηνά γίνεται – δηλαδή με μηδέν κόστος στην τσέπη μας – έχει κόστος από μόνη της και το πληρώνουμε ποικιλοτρόπως χωρίς βέβαια να το παραδεχτούμε.
Τα ακίνητα, το είπαμε πολλές φορές, χαρακτηρίζονται από μεγάλο βαθμό αδιαφάνειας. Έτσι είναι η φύση τους, πως να το κάνουμε. Η αδιαφάνεια οφείλεται στην ετερογένειά τους που προκύπτει από τους φαινομενικά άπειρους συνδυασμούς παραγόντων που τα επηρεάζουν, όπως τα πολεοδομικά τους δεδομένα, την περιοχή που βρίσκονται, το είδος τους, τον σχεδιασμό τους, τον τρόπο δόμησής τους, τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν, τον επαγγελματισμό αυτών που τα κατασκεύασαν, την προσβασιμότητά τους σε υπηρεσίες, για να αναφέρω μόνο μερικούς. Δοκιμάστε, αν έχετε όρεξη, αλλά δεν θα βρείτε πουθενά δύο ακίνητα που θα είναι ακριβώς τα ίδια και ας πιστεύετε διαφορετικά αν και όταν νομίσετε ότι τα βρήκατε.
Ξέρετε πόσες φορές άκουσα να μου λένε πωλητές ότι «το χωράφι μου έχει δρόμο». Μην βασανίζεστε. Ούτε εγώ ξέρω … έχασα το λογαριασμό! Και όταν κάνεις μια πρώτου βαθμού έρευνα ανακαλύπτεις πως ο «δρόμος» στην πραγματικότητα είναι μέρος από κάποιο μονοπάτι, ή ένας μη εγγεγραμμένος δρόμος που δημιουργήθηκε επιτόπου από γεωργούς που καλλιεργούν (χωρίς άδεια) τα κτήματα της περιοχής.
Να σταθούμε λίγο εδώ. Το «έχει δρόμο» δεν μπορεί να θεωρηθεί σαν μια αθώα πρόταση. Το επιθυμητό από έναν αγοραστή είναι να έχει άμεση πρόσβαση σε δημόσιο εγγεγραμμένο δρόμο. Εκεί ξεδιπλώνονται όσες αναπτυξιακές δυνατότητες μπορεί να έχει το εν λόγω χωράφι. Οτιδήποτε άλλο αρχίζει να αφαιρεί από την αξία του. Άρα αν ηθελημένα το αποκρύπτεις λες και συνειδητά ψέματα που θα ξεσκεπαστούν λίγο πιο κάτω. Αν από αμάθεια ή ημιμάθεια αποκαλείς το μονοπάτι ή τον μη εγγεγραμμένο δρόμο, «δρόμο», τότε πας ξυπόλητος στ’ αγκάθια επειδή λέγοντας ένα «αθώο» ψέμα δίνεις στον άλλο χώρο να σε πατήσει στο λαιμό στην όποια διαπραγμάτευση.
Αυτό το παράδειγμα είναι ένα πολύ μικρό. Όμως νιώθω πως αδικήσαμε τους πωλητές. Ψέματα αραδιάζουν με τη σέσουλα και με την ίδια ευκολία και οι αγοραστές. Χιλιάδες παραδείγματα μπορούν να αραδιαστούν για οποιοδήποτε θέμα σχετικό με ακίνητα.
Γι’ αυτό και οι συμβουλές προς τις δύο κατευθύνσεις είναι ΤΡΕΙΣ:
Επιβεβαιώστε, επιβεβαιώστε, επιβεβαιώστε!
