Του Παναγιώτη Καπαρή
Το θαύμα έγινε και ο Καλοπαναγιώτης μεταμορφώθηκε σ’ ένα απέραντο χριστουγεννιάτικο χωριό. Φως, μουσική, γλυκά, «λιξιά», καλούδια της περιοχής, ατέλειωτα παιχνίδια για παιδιά, αλλά και λαχταριστοί μεζέδες για τους μεγαλύτερους. Αυτά τα οποία ξεχώρισαν όμως ήταν το ζεστό μυρωδάτο κρασί και οι ζεστοί λουκουμάδες, οι οποίοι αποτέλεσαν το καλύτερο αντίδοτο στην κρυαδίτσα του βουνού. Μαγική ήταν και η θέα του φωτισμένου μοναστηριού του Αγίου Ιωάννου του Λαμπαδιστή, καθώς και του φωτισμένου με πολλή μαεστρία δάσους, εικόνες οι οποίες παρέπεμπαν σε αληθινό παραμύθι. Πίσω όμως από τα εκθαμβωτικά κατασκευάσματα, ήταν οι άνθρωποι με το γλυκό χαμόγελο, με τον καλό λόγο και τη ζεστή καρδιά, ήταν οι άρχοντες της φιλοξενίας. Το ωραίο ταξίδι στον Καλοπαναγιώτη, ξεκίνησε στις 10 Δεκεμβρίου και ολοκληρώθηκε στις 6 Ιανουαρίου.
Παρέα με τους καλούς φίλους και πρωταγωνιστές των εκδηλώσεων Αντρέα και Κυπρούλα Μακρή, ανηφορίσαμε, κατηφορίσαμε και τανάπαλι, χωρίς να χορταίνουμε τις εκπλήξεις στα 14 σπιτάκια των Χριστουγέννων και στα 53 εργαστήρια, για μικρούς και μεγάλους. Στο σπιτάκι του Αγίου Βασίλη, τα παιδάκια έστελναν γράμματα στον αγαπημένο άγιο και λάμβαναν μικρά δωράκια. Φυσικά, τα μεγάλα δώρα, τα οποία έγραφαν στα γράμματα, έφθαναν στους παραλήπτες, με λίγη καθυστέρηση, αφού πρώτα οι γονείς έβαζαν το χέρι στην τσέπη. Παρά δίπλα τα παιδάκια, με τάξη και ασφάλεια και ένα-ένα, φωτογραφίζονταν με τον Άγιο Βασίλη, φωτογραφίες οι οποίες είναι για κορνίζα και όχι μόνο για τα κινητά τηλέφωνα.
Κινητήριος δύναμη όλων των εκδηλώσεων ήταν βεβαίως οι δεκάδες εθελοντές, οι οποίοι κατέθεσαν την ψυχή και τον σωματικό τους κόπο. Ο Καλοπαναγιώτης, όλο τον μήνα των εκδηλώσεων, πλημμύρισε από αγγελικές φωνές παιδικών χορωδιών, αλλά και από μουσικά σχήματα ενηλίκων. Οι εκπαιδευτικοί του «Μαραθόκοσμου» διηγούνταν επίκαιρες ιστορίες/παραμύθια, αναπαριστούσαν έθιμα και έπαιζαν ένα σωρό παιχνίδια με τα παιδιά. Εκπαιδευτές παρουσίασαν σε παιδιά και όχι μόνο, χριστουγεννιάτικες κατασκευές με ανακυκλώσιμα υλικά, τον τρόπο παρασκευής κεραλοιφών, την τέχνη της συλλογής μελιού αλλά και συνταγές με μελομακάρονα. Ακόμη την τέχνη της αγγειοπλαστικής, τρόπους κατασκευής χριστουγεννιάτικων στολιδιών με πολυμερικό πηλό. Ξεχωριστές ήταν οι παρουσιάσεις του τρόπου παρασκευής μουσικών αυτοσχέδιων οργάνων, κατασκευής παραδοσιακών φλογέρων –πιδκιαυλιών– φιγούρων θεάτρου, αλλά και των μυστικών φύτευσης του φυτού αλόη βέρα. Αυτά όμως που τράβηξαν το μεγαλύτερο ενδιαφέρον, ήταν για τα μικρά παιδιά, ο στάβλος/φάτνη με κυπριακά ζώα και για τους μεγαλύτερους η διαδικασία παρασκευής ζιβανίας και ζεστού κρασιού.
Φέτος για πρώτη φορά, στήθηκαν χριστουγεννιάτικα χωριά, με την οικονομική στήριξη της Πολιτείας και σε άλλα ορεινά χωριά του Τροόδους. Εκτός από τον Καλοπαναγιώτη, στην Κακοπετριά, στον Αγρό, στην Κυπερούντα και στις Πλάτρες. Πρωταγωνιστές της προσπάθειας, ο υφυπουργός Τουρισμού Σάββας Περδίος, άλλοι αξιωματούχοι, τοπικοί άρχοντες, αλλά και οι εκατοντάδες εθελοντές. Ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη, εν μέσω πανδημίας, και καλή αφορμή για μια τέλεια εκδρομή. Αξίζει να σημειωθεί ότι τηρήθηκαν κατά γράμμα τα υγειονομικά πρωτόκολλα, γι’ αυτό και δεν ακούστηκε οτιδήποτε για αλυσίδες κρουσμάτων, κάτι το οποίο θα ήταν το πρώτο, το οποίο θα έκανε τον γύρο του διαδικτύου.
Ο Καλοπαναγιώτης είναι ξακουστός για το μοναστήρι του θαυματουργού Αγίου Ιωάννου του Λαμπαδιστή, με τις εξαιρετικά καλά διατηρημένες τοιχογραφίες, οι οποίες χρονολογούνται από τον 9ο μέχρι και τον 15ο αιώνα. Να σημειωθεί ότι το μοναστήρι είναι και στον κατάλογο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ. Παραδίπλα το σπουδαίο εικονοφυλάκιο με τους εκκλησιαστικούς θησαυρούς. Ξεχωρίζουν τα πολλά σύγχρονα ξενοδοχεία και εστιατόρια, αλλά και οι ταπεινοί καφενέδες, οι οποίοι προσφέρουν εκτός από μερακλίδικο καφέ και ζιβανία και πολύ καλή κουβέντα. Ακόμη η γέφυρα του 16ου αιώνα κατασκευασμένη από παραδοσιακή πέτρα, οι ιαματικές πηγές, τα σπίτια με την παραδοσιακή αρχιτεκτονική και τα περίφημα μονοπάτια της φύσης. Με απλά λόγια, το χωριό είναι ένας ιδανικός χώρος για να ξεκουραστεί το σώμα, αλλά και για ηρεμήσει η ψυχή του ανθρώπου.
Το όμορφο χωριό της Μαραθάσας δεν ξεχωρίζει μόνο για την ιστορία και τις φυσικές του ομορφιές, αλλά ξεχωρίζει και για τη σύγχρονη, εντυπωσιακή και μετρημένη ανάπτυξή του, η οποία συνάδει πλήρως με τον περιβάλλον. Είναι ένα πραγματικό κατόρθωμα για την Κύπρο της υπερβολής, της μικρότητας, αλλά και της αλαζονείας. Ψυχή της προσπάθειας αυτής, ο πρώην κοινοτάρχης Γιαννάκης Παπαδούρης, ο οποίος από αγάπη για το χωριό του, διέθεσε πολλά εκατομμύρια από το προσωπικό του βαλάντιο, για να μεταμορφώσει τον Καλοπαναγιώτη, μαζί με πολλούς άλλους ντόπιους που πίστεψαν στο όραμα, σ’ ένα σύγχρονο «σαλέ», σ’ ένα μαγικό παραθεριστικό μέρος, σ’ ένα ξεχωριστό μέρος ξεκούρασης, σώματος και ψυχής. Τελικά το θαύμα εξακολουθεί να εκπλήσσει εκεί που δεν το προσμένεις.
