Του Παναγιώτη Καπαρή
«Το σαραβαλάκι μου το ’χω για καμάρι / Ως τα τώρα μ’ έβγαλε πάντα παλικάρι / Για τον δρόμο τον κακό ούτε που το μέλλει (…) Κι έχει και μεγάλη πλάκα» τραγουδούσε το 1962 η Τζένη Καρέζη, σε στίχους του Αλέκου Σακελλάριου και μουσική του Μίμη Πλέσσα. Και ένα άλλο φαινομενικά σαραβαλάκι, μια αντίκα, ένας «σκαραβαίος» ένα VW Beatle του 1971, μετατράπηκε στο πρώτο κυπριακό ηλεκτρικό αυτοκίνητο. Το επίτευγμα αποτελεί καμάρι για τους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές της πρώτης Τεχνικής Σχολής Λευκωσίας και δικαίως, αφού έγινε με πολύ μεράκι, πολύ κόπο, αλλά και με αρκετά λεφτά. Ευτυχώς το υπουργείο Μεταφορών και άλλοι φορείς κατέθεσαν τον οβολό τους.
Το ηλεκτρικό «σαραβαλάκι» μπορεί εξωτερικά να φέρνει μόνο αναμνήσεις στους μεγαλύτερους, αλλά εσωτερικά ενθουσιάζει τους νεότερους και όλους τους ειδικούς για τα σύγχρονα αυτοκίνητα. Ο διευθυντής του σχολείου Πολύκαρπος Γιάννακας, ανέφερε: «Καθηγητές και μαθητές σχεδίασαν το ηλεκτρικό αυτοκίνητο σε ηλεκτρονικό υπολογιστή. Τα απαραίτητα μέρη του αμαξώματος του οχήματος, ανακατασκευαστήκαν εξ ολοκλήρου στα εργαστήρια της Σχολής από τους μαθητές. Στο αυτοκίνητο εφαρμόστηκαν σύγχρονες τεχνολογίες, όπως ηλεκτρονικά ελεγχόμενες εργαλειοθήκες (Computerized Numerical Control CNC), συστήματα ασφάλειας, φωτισμού, κλιματισμού, κτλ., με τη χρήση Προγραμματισμένων Λογικών Ελεγκτών PLC (Programmable Logic Controller), καθώς και σύγχρονα συστήματα ασφαλείας και προστασίας SRS (Supplementary Restraint System), όπως ABS, κάμερες και αισθητήρες στάθμευσης». Με απλά λόγια, το «σαραβαλάκι» μετατράπηκε σε ένα σούπερ αυτοκίνητο.
Το εκπληκτικότερο όμως ήταν η οδηγητική εμπειρία όσων είχαν τη χαρά να οδηγήσουν το αυτοκίνητο, ανάμεσά τους, ο υπουργός Μεταφορών Γιάννης Καρούσος, ο διευθυντής του Σχολείου και αρκετοί καθηγητές. Έλεγαν με ενθουσιασμό ότι είναι κάτι το διαφορετικό, είναι εκπληκτική η επιτάχυνση, αφού σε «κολλά» στην καρέκλα, ενώ και το οδήγημα είναι διαφορετικό, χωρίς θόρυβο και χωρίς την ανάγκη για αλλαγή ταχυτήτων. Αλλά και οι μαθητές δεν έκρυβαν τον ενθουσιασμό τους για το σούπερ σαραβαλάκι, το οποίο ανακατασκευάστηκε και με δική τους εργασία. Πέραν της χαράς της δημιουργίας, οι μαθητές απέκτησαν και σπουδαίες γνώσεις, τις οποίες θα κληθούν σύντομα να εφαρμόσουν στην πράξη. Τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα ήδη κυκλοφορούν στους δρόμους και η συντήρησή τους χρειάζεται εξειδικευμένες γνώσεις και σίγουρα όχι μόνο χειρονακτικές δυνάμεις.
Είναι καιρός να ξεκινήσει ένας νέος διάλογος για το μέλλον της εκπαίδευσης στην Κύπρο και να τεθούν στόχοι για τα επόμενα 30 χρόνια. Καλές είναι οι θεωρητικές επιστήμες, άριστη είναι η γνώση των αρχαίων φιλοσόφων, αλλά πρέπει να δοθεί και έμφαση στις τεχνικές επιστήμες, οι οποίες ακόμη δεν κατέλαβαν τη θέση που τους αξίζει στη συνείδηση, πρώτα των γονιών και ακολούθως των παιδιών. Εκπληκτική δουλειά γίνεται τα τελευταία χρόνια στον χώρο της ρομποτικής και εκατοντάδες παιδιά, εκτός σχολικού χώρου, δημιουργούν πραγματικά εντυπωσιακές κατασκευές. Εκπληκτική είναι και η χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών από τους νέους, μόνο που οι γνώσεις τους, θα αργήσουν πολύ να εφαρμοστούν, αφού φαίνεται ότι η μεγαλύτερη γενιά, ακόμη επιμένει στην ανίκητη γραφειοκρατία.
Τα τελευταία χρόνια πολλαπλασιάζονται οι περιπτώσεις νέων ανθρώπων, με γνώσεις και ικανότητες, οι οποίοι δημιούργησαν ξεχωριστές ψηφιακές εφαρμογές και έστησαν ζηλευτές επιχειρήσεις, αποκτώντας και μεγάλα πλούτη. Ξεχωριστό το παράδειγμα των δύο νεαρών, οι οποίοι έστησαν ολόκληρο μηχανισμό διανομής φαγητού, ο οποίος μοσχοπουλήθηκε ακολούθως σε μεγάλη επιχείρηση. Ανάλογα παραδείγματα υπάρχουν πάρα πολλά, μόνο που δεν βλέπουν το φως της δημοσιότητας, ή απλά χάνονται μέσα στα γρανάζια, μεγάλων επιχειρήσεων. Το πιο ευχάριστο, είναι ότι αλλάζει σιγά-σιγά και η νοοτροπία της οικονομικής εκμετάλλευσης των «μιτσιών». Οι σοβαρές εταιρείες χρυσοπληρώνουν για να αποκτήσουν δυνατά μυαλά, τα οποία χρησιμοποιούν είτε στο δημιουργικό κομμάτι, είτε στον τομέα της διοίκησης. Η Κύπρος με την δύναμη του ήλιου, τη μόρφωση των νέων και την ασφάλεια την οποία προσφέρει, ήδη κατέστη πόλος έλξης μεγάλων εταιρειών, επιχειρήσεων, νοσοκομείων και πανεπιστημίων.
Κάποτε έλεγαν ότι πρέπει να εισέλθει η φαντασία στην πολιτική, για να δούμε άσπρη μέρα. Καλό είναι να εισέλθει η φαντασία και στην καλή δημιουργία, γιατί μόνο τότε, σίγουρα, θα δούμε άσπρες μέρες. Τα νέα μυαλά, μπορούν να κινήσουν ακόμη και βουνά, φτάνει να έχουν τα μέσα και τη στήριξη από τους εκπαιδευτικούς και την Πολιτεία. Με άλλα λόγια, μπορούν να πορευτούν στον δρόμο του Αρχιμήδη, ο οποίος έλεγε: «Δώσε μου τόπο να σταθώ και τη γη θα κινήσω». Η νέα γενιά αποτελεί την ελπίδα για το αύριο, ό,τι και να πράττουν οι αναντικατάστατοι. Τα καλύτερα έρχονται, έστω και με λίγη καθυστέρηση.
