Του Παναγιώτη Καπαρή
Για τους παροικούντες στα δώματα των Ηνωμένων Εθνών, η ανάληψη από την Κύπρο, της 9ης Υπουργικής Συνόδου για τον περιβάλλον στην Ευρώπη αποτελεί ένα μικρό θαύμα. Αποτελεί, λένε, την «Ολυμπιάδα» για το περιβάλλον, αφού πραγματοποιείται κάθε πέντε χρόνια και για τη διεκδίκηση της διοργάνωσης, οι υποψήφιες χώρες καταθέτουν ένα τεράστιο φάκελο, όπως γίνεται και για τη διεκδίκηση των Ολυμπιακών Αγώνων. Να σημειώσουμε ότι «αντίπαλοι» της Κύπρου, στην διεκδίκηση της συνόδου, ήταν η Γαλλία, ο Καναδάς και άλλες μεγάλες χώρες. Η σύναξη Υπουργών η οποία θα πραγματοποιηθεί στη Λευκωσία, από τις 5 έως τις 7 Οκτωβρίου, θα αποτελέσει τη μεγαλύτερη σύνοδο, η οποία πραγματοποιήθηκε ποτέ στο νησί. Θα λάβουν μέρος 980 άτομα, από 56 χώρες, 71 υπουργοί και υφυπουργοί Περιβάλλοντος και Παιδείας, 60 Οργανώσεις Νεολαίας και θα πραγματοποιηθούν τέσσερις συνεδριάσεις Υψηλού Επιπέδου και περισσότερες από 150 διμερείς και τριμερείς συναντήσεις.
Και όλα αυτά με τη δύναμη, μιας «αδύνατης» σωματικά, αλλά «γιγάντιας» ψυχικά γυναίκας, της πολυβραβευμένης δρος Αραβέλλας Ζαχαρίου, της Συντονίστριας της Εθνικής Γραμματείας. Η Αραβέλλα Ζαχαρίου αυτή την περίοδο προεδρεύει της Επιτροπής για την Εκπαίδευση για την Αειφόρο Ανάπτυξη της Οικονομικής Επιτροπής για την Ευρώπη, των Ηνωμένων Εθνών. Θέμα της Συνόδου της Λευκωσίας, θα είναι: «Κυκλική οικονομία, αειφόρος τουρισμός και εκπαίδευση για την αειφόρο ανάπτυξη». Αναμένεται να ληφθούν αποφάσεις, οι οποίες θα έχουν επιπτώσεις σε διεθνές επίπεδο. Για τη γιγαντιαία για τα δεδομένα της Κύπρου σύνοδο, συμβάλλουν το ΡΙΚ, το ΚΥΠΕ, το Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών και πολλοί άλλοι οργανισμοί.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον, έχουν οι μικρές λεπτομέρειες της συνόδου, οι οποίες από μόνες τους αποτελούν σημαντικά γεγονότα. Οι συμμετέχοντες θα διακινούνται αποκλειστικά με λεωφορείο, ενώ δεν θα γίνει χρήση χαρτιού. Τα διάφορα έπιπλα και κατασκευές, τα οποία θα χρησιμοποιηθούν στο χώρο του «Φιλοξενία», όπου θα διεξαχθεί η Σύνοδος, θα είναι ανακυκλώσιμα και θα επαναχρησιμοποιηθούν. Θα φυτευτούν φυτά και δέντρα τα οποία μετά τη Σύνοδο θα επαναφυτευτούν σε αυλές σχολείων. Τα φαγητά, τα οποία θα περισσεύουν καθημερινά, θα δίνονται σε άπορους και θα προέρχονται αποκλειστικά από τοπικούς παραγωγούς. Ακόμη οι υψηλοί επισκέπτες θα μπορούν να παρακολουθήσουν ταινίες animation για το περιβάλλον. Τα φιλμάκια ετοιμάστηκαν ύστερα από διαγωνισμό και στην ετοιμασία τους έλαβαν μέρος μαθητές από σχολεία της Κύπρου.
Εντυπωσιακό είναι και τo λογότυπο του συνεδρίου, το οποίο συμβολίζει την υδρόγειο, ως ένα ελπιδοφόρο ανθισμένο λουλούδι με τρία χρώματα: το γαλάζιο (χρώμα της ελπίδας και της θάλασσας) το πράσινο (χρώμα της ελιάς, της γαλήνης και της φύσης) και το πορτοκαλί (χρώμα του ήλιου και της ενέργειας). Ξεχωριστά και τα δώρα τα οποία θα δοθούν στους συμμετέχοντες, τα οποία είναι χειροποίητα: Ο κορόκολος, είναι ένα μικρό ψάθινο καλάθι με καπάκι, το οποίο φτιάχνεται με το πλέξιμο καλαμιών. Οι οικογένειες στην Κύπρο αποθήκευαν τροφές μέσα στον κορόκολο, ενώ οι βοσκοί μετέφεραν το μεσημεριανό τους (ελιές, χαλούμι, ψωμί και άλλα φαγώσιμα). Το πιθκιάβλι, το αρχαιότερο κυπριακό μουσικό πνευστό όργανο. Ευρήματα από το ιερό της Αφροδίτης στην Πάφο, μαρτυρούν τη χρήση του αυλού από το 2500 π.Χ. Ο κατασκευαστής του πρέπει να κόψει τα καλάμια κατά την πανσέληνο του Δεκεμβρίου. Οι ήχοι από το πιθκιάβλι ήταν και το σύστημα επικοινωνίας μεταξύ των ζώων και των βοσκών. Κάθε ήχος και μελωδία συσχετίστηκε με μια συγκεκριμένη εργασία, όπως, για παράδειγμα, ότι «ήρθε η ώρα να σταματήσεις να βόσκεις», ή «ήρθε η ώρα να επιστρέψεις στο στάβλο» ή «ήρθε η ώρα για νερό».
Η ροή των φοβικών γεγονότων των ημερών μας, ο πόλεμος στην Ουκρανία, η οικονομική κρίση, οι απειλές στο Αιγαίο και οι φόβοι για νέο παγκόσμιο πόλεμο, θέτουν μοιραία σε δεύτερο επίπεδο το περιβάλλον. Ωστόσο, αν επιδεινωθεί η «τρέλα» των ημερών μας, σίγουρα εκτός από τον πόνο και τον θρήνο των ανθρώπων, θα θρηνήσουμε και για το φυσικό περιβάλλον, το οποίο δεν μπορεί να τεθεί χωριστά. Η Σύνοδος της Λευκωσίας, μέσα από τη συλλογική σοφία τόσων πολλών ειδικών και τόσων πολλών αξιωματούχων, οι οποίοι σίγουρα μπορούν να λάβουν αποφάσεις, θα αποτελέσει σταθμό για την παγκόσμια πορεία για το περιβάλλον.
Επιτέλους είναι η ώρα για σοβαρές αποφάσεις και όχι αποσπασματικές και πολλές φορές επικοινωνιακού τύπου αποφάσεις. Όλοι οι άνθρωποι θέλουν να ζουν σ’ ένα καθαρό και υγιεινό περιβάλλον και κανένας δεν διαφωνεί. Το ζήτημα είναι οι αποφάσεις, να κινούνται σε επιστημονικό και λογικό επίπεδο και σίγουρα όχι σε συναισθηματικό. Ο «ζήλος ουκ κατ’ επίγνωση», είναι κατά κανόνα επικίνδυνος.
